Της Μαριάννας Χαμντάνη,
Με καλπάζοντες ρυθμούς το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης έχει εισβάλλει στη ζωή μας αλλάζοντάς τη ριζικά. Η παγκοσμιοποίηση- διεθνοποίηση είναι ένα φαινόμενο που έχει επηρεάσει χωρίς προηγούμενο τομείς όπως η εκπαίδευση, η πολιτική, η πολιτισμική κληρονομιά και η οικονομία. Οι ευεργεσίες της είναι πράγματι αξιοσημείωτες και θεωρείται άκρως σημαντικό να μεταλαμπαδευτούν στις επόμενες γενιές. Ωστόσο το φαινόμενο αυτό χαρακτηρίζεται από ρίσκα τα οποία αν δε ληφθούν υπόψη ενδέχεται να προκληθούν πολύ σοβαρές συνέπειες, εκ των οποίων η μία αφορά την αλλοίωση της εθνικής μας ταυτότητας.
Στόχος της παγκοσμιοποίησης είναι η δημιουργία ενός ενιαίου κόσμου με την κατάργηση των εμποδίων στους τομείς που αναφέρθηκαν. Όσον αφορά την οικονομία, περισσότερες θέσεις εργασίας δημιουργούνται, οι δεσμοί συναλλαγών και εμπορίων με τα άλλα κράτη ισχυροποιούνται και ως αποτέλεσμα αυξάνεται η κινητικότητα αλλά και ο ανταγωνισμός. Οι εμπορικές διαδρομές γίνονται πλέον σε κάθε γωνία της γης μεταφέροντας πετρέλαιο, τρόφιμα, πολύτιμους λίθους και πρώτες ύλες. Παλιότερα αυτό δεν ήταν δυνατό και κάθε λαός αναγκαζόταν να ζήσει με υλικά που παράγονταν στο έδαφός του. Λόγω της κινητικότητας μειώνεται το φαινόμενο της ξενοφοβίας και του ρατσισμού καθώς αμβλύνονται τα πάθη και μίση ανάμεσα στους λαούς. Μέσα από τη διεθνοποίηση γινόμαστε όλοι ένα, βλέπουμε με θετικό τρόπο την κουλτούρα και τον τρόπο σκέψης των άλλων ανθρώπων, μαθαίνουμε καλύτερα τη δική μας πατρίδα, τους εαυτούς μας, ανταλλάσουμε απόψεις και γνωμικά. Η τεχνολογία εξελίσσεται καθώς οι τεχνολογικές ιδέες και αντιλήψεις ταξιδεύουν από χώρα σε χώρα. Ακόμα και ο τρόπος σκέψης μας αλλάζει καθώς έχουμε την τύχη να παρατηρούμε τον τρόπο που σκέφτονται άνθρωποι των άλλων χωρών. Είναι πραγματικά πολυάριθμα τα θετικά που μας έχει προσφέρει.
Εδώ και αρκετά χρόνια, ακούμε και διαβάζουμε για αυτό το φαινόμενο το οποίο έχει κερδίσει τη συμπάθεια πολλών ανθρώπων. Από την άλλη βέβαια ορισμένοι το βλέπουν με καχυποψία. Ο πιο σοβαρός κίνδυνος που καραδοκεί είναι η απώλεια της εθνικής μας ταυτότητας και αυτό συμβαίνει όταν ένας λαός δέχεται πληθώρα αξιών, ιδεών, εθίμων και στοιχείων από άλλους. Στην Ελλάδα για παράδειγμα, ο παραδοσιακός τρόπος ένδυσης είναι ανεξίτηλα χαραγμένος. Στον αντίποδα όμως, η μουσική χαρακτηρίζεται ως ένα άλλο στοιχείο της εθνικής μας ταυτότητας, όμως δεχόμαστε μια τεράστια γκάμα από κάθε είδος μουσικής μειώνοντας φυσικά το ενδιαφέρον μας για την παραδοσιακή μουσική. Ακόμη ορισμένοι υποστηρίζουν ότι οι «μεγάλες δυνάμεις» χρησιμοποιούν τη διεθνοποίηση ώστε να ελέγξουν ευκολότερα τον κόσμο. Σοβαρό πλήγμα δέχονται και οι επιχειρήσεις όπου λόγω του ανταγωνισμού μπορούν να προκληθούν τα μη αναμενόμενα αποτελέσματα όπως η απώλεια των θέσεων εργασίας καθώς και το κλείσιμο ορισμένων επιχειρήσεων.
Προκειμένου να επιτευχθεί η καλή επικοινωνία κάθε κράτος έχει χρέος να σέβεται τη μοναδικότητα και το μεγαλείο των άλλων χωρών δίχως να δείχνει αισθήματα εθνικισμού. Πρέπει να είναι σε θέση να αποκομίσει μόνο τα καλά και όχι αυτά που ενδεχομένως να βάλουν σε ρίσκο την πολιτιστική του κληρονομιά. Να αναπτύσσει μια θεμιτή και θετική ανταγωνιστικότητα η οποία θα απογειώσει την επιχειρηματική του κοινότητα και όχι να έχει ως στόχο την κατάρρευση της οικονομίας των άλλων. Να επιδιώκει συνεργασίες με άλλα κράτη δείχνοντας ομαδικότητα ώστε να λαμβάνονται οι καλύτερες δυνατές αποφάσεις με την ανταλλαγή απόψεων και ευρηματικών ιδεών. Δεν πρέπει να φέρεται εγωιστικά και να ενδιαφέρεται αποκλειστικά για το καλό του, αλλά θα πρέπει να ενδιαφέρεται και για την ανάπτυξη των άλλων χωρών. Επί πρόσθετα, σχετικά με το φαινόμενο της μετανάστευσης, δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με καχυποψία η προσπάθεια που καταβάλλουν άνθρωποι κάποιων χωρών οι οποίοι μεταβαίνουν σε ανεπτυγμένες χώρες για ένα καλύτερο αύριο καθώς μόνο νέες θέσεις εργασίες θα δημιουργηθούν οδηγώντας την οικονομία της χώρας προς το καλύτερο. Παρά όμως τα θετικά στην οικονομία δεν είναι λίγοι αυτοί που βλέπουν αρνητικά καθετί διαφορετικό και ξένο κάνοντας ακόμα πιο επιτακτική την αλλαγή αυτής της άποψης.
Το σημαντικό λοιπόν είναι να μη λησμονήσει ποτέ την αξία του. Αδιαμφισβήτητα η παγκοσμιοποίηση έχει επηρεάσει θετικά τη ζωή μας, οφείλουμε όμως να κρατήσουμε επιφυλακτική στάση απέναντί της υιοθετώντας κριτική σκέψη. Ας απορρίψουμε ό,τι έρχεται σε αντίθεση με τα πιστεύω μας, τα ήθη, τα έθιμά μας ό,τι διαστρεβλώνει την ιστορία και ακυρώνει την ταυτότητά μας κρατώντας μόνο ό,τι θα μας βοηθήσει να εξελιχθούμε. Είμαστε όλοι κομμάτια του πάζλ της παγκοσμιοποίησης και αν μια χώρα που αποτελεί κομμάτι αυτού του πάζλ «χαθεί» τότε δε θα ολοκληρωθεί ποτέ ούτε θα επιτευχθούν τα μέγιστα δυνατά αποτελέσματα για ολοκληρωτική ευημερία. Είμαστε όλοι ίδιοι μα ταυτόχρονα τόσο διαφορετικοί.
Είναι γεννημένη το 1999 σπουδάζει στις Πολιτικές Επιστήμες και Διεθνείς Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και βρίσκεται στο 3ο έτος των σπουδών της. Ως κατεύθυνση θέλει να επιλέξει τις διεθνείς σχέσεις αλλά δε γνωρίζει ακόμα το επάγγελμα που επιθυμεί να ακολουθήσει στο μέλλον. Έχει παρακολουθήσει αρκετά συνέδρια, ημερίδες και πλέον συμμετέχει σε προσομοιώσεις. Της αρέσουν οι ξένες γλώσσες και ο χορός.
