Του Πέτρου-Ορέστη Κατσούλα,
Βορειοδυτικά της Γαλλίας, σε μία αρκετά κοντινή απόσταση με το Βέλγιο συναντά κανείς τη Λίλ, μία μικρή επαρχιακή γαλλική πόλη με ξεχωριστή ιδιαιτερότητα τόσο για την εθνική ιστορική και πολιτισμική παράδοση, όσο και για τον ευρύτερο κεντροευρωπαϊκό χώρο. Με το όνομά της να σημαίνει νησί (μιας και προέκυψε από τον αναγραμματισμό της λέξης l’île) η Lille διατηρεί μία έντονη φλαμανδική επιρροή, δεδομένου ότι αποτέλεσε μέρος της ευρύτερης κομητείας της Φλάνδρας. Πέρα όμως από τα έντονα φλαμανδικά χαρακτηριστικά, τα οποία ο επισκέπτης μπορεί να δει να διαχέονται στην αρχιτεκτονική, στις πολυάριθμες εικαστικές δημιουργίες και τη γαστρονομία, η Λιλ παραμένει μία πόλη ενός έντονου συγκρητισμού, δεδομένης της διαδοχικής υπεισέλευσής της στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, στο κράτος των Βουργουνδών, αλλά ακόμα και των Κάτω Χωρών.
Με την εντυπωσιακά ανακαινισμένη γαλλοφλαμανδική αρχιτεκτονική, η οποία μαρτυρά και την ευρύτερη επιρροή από τον ευρωπαϊκό βορρά, η παλιά πόλη καθιστά τον περίπατο στα πλακόστρωτα σοκάκια, στα ιδιαίτερα διαχρονικά κτίρια με τις έντονα χρωματιστές προσόψεις και τις μικρές πλατείες μία πολύ ευχάριστη εμπειρία, που αναδεικνύει ακριβώς τη συνύπαρξη του μεσαιωνικού με το μπαρόκ, της γαλλικής με τη φλαμανδική τέχνη. Ο περίπατος αυτός φυσικά διαχέεται σε ένα κύμα αρωμάτων από τα ντόπια εστιατόρια με τις γαλλοφλαμανδικές σπεσιαλιτέ, τα χρώματα της μεστής βέλγικης μπύρας, τη ζεστασιά από την πληθώρα των αρτοποιείων που θα συναντήσει κανείς σε κάθε γωνιά της πόλης. Σαφώς, το ιστορικό κέντρο αποτελεί το στολίδι της πόλης, ενώ αποδεικνύει και την έντονη εμπορική δραστηριότητα των μεσαιωνικών αλλά και των πρώιμων νεώτερων χρόνων, μιας και η πόλη αποτέλεσε σημαντικό κέντρο της υφαντουργικής δραστηριότητας αλλά και του μεταπρατικού εμπορίου εν γένει.
Σε όχι μακρινή απόσταση θα συναντήσει κανείς τον καθεδρικό ναό της, ο οποίος ωστόσο είναι αρκετά πρόσφατος, δεδομένου ότι η κατασκευή του άρχισε ήδη τον 19ο αιώνα, συνδυάζοντας με έναν εξόχως πρωτότυπο αλλά και ενδιαφέροντα τρόπο το γοτθικό ρυθμό με μοντέρνες επιλογές, όπως για παράδειγμα τη δυτική όψη που μοιάζει με ακατέργαστο ορυκτό. Προχωρώντας προς την πλατεία Δημοκρατίας, ο επισκέπτης θα συναντήσει το Μέγαρο Καλών Τεχνών, ένα από τα μεγαλύτερα μουσεία της Γαλλίας με ιδιαίτερα σημαντικά έργα, όπως την «Αποκαθήλωση» του Pierre Paul Rubens -έργο που σοκάρει με τον σπάνιο και ωμό ρεαλισμό του ολλανδικού μπαρόκ-, τον «Εσταυρωμένο» του Antoine van Dyck, καθώς και πληθώρα πινάκων της ολλανδικής, ιταλικής, γαλλικής και ισπανικής τέχνης, κυρίως των εποχών μπαρόκ, του κλασικισμού, χωρίς να στερείται σε έργα συμβολιστών και ιμπρεσιονιστών, με εξέχον το έργο «Το Βρετανικό Κοινοβούλιο» του Claude Monet.
Μία εναλλακτική επιλογή αποτελεί σαφώς μία μοναδική art deco πισίνα, η οποία αποτελεί μία ιδιάζουσα installation ενός συμπλέγματος αγαλμάτων που έχουν τοποθετηθεί γύρω από μία πισίνα, σε έναν ευρύτερο χώρο που κυριαρχείται από βιτρώ. Για όσους, από την άλλη, επιθυμούν μία πανοραμική όψη της πόλης, προτείνεται σαφώς η επίσκεψη στον πύργο που βρίσκεται ενσωματωμένος στο κτίριο του δημαρχείου της πόλης, ύψους 104 μέτρων, που σίγουρα θα αποζημιώσει όσους τον επιλέξουν. Αλλά ακόμη και για αυτούς που αρέσκονται σε μία ευρύτερη εικόνα της πόλης «από τα κάτω», σίγουρα η ενοικίαση των δημοτικών ποδηλάτων μόνο με 2 ευρώ την ημέρα θα προσδώσει σε αυτόν τον περίπατο μία αναζωογονητική πνοή, ιδίως αν επιλεγεί το πάρκο της Citadelle με τις κρυμμένες γωνιές αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος και το ήρεμο υδάτινο κανάλι.
Για τις βραδινές ώρες, τα πολυάριθμα εστιατόρια γαλλοφλαμανδικής αλλά και διεθνούς κουζίνας, τα εναλλακτικά μπαρ με τις σαφείς επιρροές από το Βέλγιο αλλά και τον αγγλοσαξωνικό χώρο και τις αναρίθμητες επιλογές μπύρας, η πρωτοτυπία σε μουσικές επιλογές, αλλά και τα πολυάριθμα music festivals θα δικαιώσουν απόλυτα την επιλογή αυτής της πόλης. Για έναν ήρεμο καφέ αλλά και –γιατί όχι- τη δοκιμή τοπικών γλυκισμάτων, η Grand Place αποτελεί ίσως την πιο ιδανική επιλογή, καθώς η θέαση των μεγάλης κομψότητας κτιρίων, όπως αυτά δεσπόζουν στην καρδιά της πόλης θα προσφέρουν μια φωτεινή ανάμνηση κατά την επιστροφή.
Είναι υποψήφιος διδάκτωρ συγκριτικού, δημοσίου και ευρωπαϊκού δικαίου (Πανεπιστήμιο Paris II Panthéon-Assas). Πτυχιούχος της Νομικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών στο Δημόσιο Δίκαιο του Πανεπιστημίου Paris II Panthéon-Assas, με ισχυρή βάση στο ευρωπαϊκό δίκαιο, το δημόσιο δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Φέρει δικηγορική εμπειρία σε αντικείμενα δημοσίου δικαίου αλλά και πολιτικής και διοικητικής δικονομίας, από άσκηση στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Κατά το παρελθόν είχε ενεργή συμμετοχή στην ELSA ως πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου, συμμετοχή σε προσομοιώσεις οργανισμών και πρακτική άσκηση στο Υπουργείο Εξωτερικών.
