Του Γιώργου Ναθαναήλ,
Ο Φρειδερίκος ήταν ένας από τους σημαντικότερους βασιλείς της Αγίας Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, η οποία στα χρόνια του έφτασε στη μεγαλύτερη ακμή της. Ο νεαρός αυτοκράτορας γεννήθηκε το 1194 στη Τζέζι, μια πόλη κοντά στην Ανκόνα. Ήταν γιος του αυτοκράτορα Ερρίκου Στ’ και της Κωνσταντίας. Όταν ήταν μόλις 2 ετών, δηλαδή το 1196, εκλέγεται στη Φρανκφούρτη βασιλιάς των Γερμανών. Τα δικαιώματά του στο θρόνο αμφισβητήθηκαν, φυσικά, από τα αδέλφια του, αλλά αυτά δεν αντέδρασαν δυναμικά. Το 1197 ο Ερρίκος Στ΄ πεθαίνει και ο νεαρός βασιλιάς μαζί με τον κηδεμόνα του, Κορράδο του Σπολέτο, μαθαίνουν αυτήν την είδηση, ενόσω βρίσκονταν στην Ιταλία. Πιο συγκεκριμένα, ταξίδευαν για τη Γερμανία.
Ο μικρός Φρειδερίκος επιστρέφει στη Σικελία και στέφεται βασιλιάς του νησιού. Η μητέρα του ορίστηκε αντιβασίλισσα και απαρνήθηκε κάθε σχέση και δικαίωμα με τον γερμανικό θρόνο. Ακολούθησαν δύσκολα χρόνια για τον Φρειδερίκο. Η μητέρα του πέθανε και ο κηδεμόνας του πλέον ήταν ο Πάπας Ιννοκέντιος Γ’, και δάσκαλός του ο Ονώριος, ο οποίος σύντομα θα ανέλθει στον παπικό θρόνο. Ο θείος του, ο Φίλιππος της Σουηβίας, έστειλε κάποιον με συνοδεία πλοίων από τη Γένοβα στη Σικελία. Εκεί ο Φρειδερίκος απήχθη και εν τέλει, το νησί διοικήθηκε από γερμανούς στρατηγούς έως την ενηλικίωση του, το 1208.
Ο Φρειδερίκος έπρεπε να εδραιώσει την εξουσία του στο νησί και ο Όθων, που είχε στεφθεί αυτοκράτορας Ρωμαίων από τον Ιννοκέντιο Γ’ το 1209, έπρεπε να επιβάλει τη δική του εξουσία. Ο Όθων ξεκίνησε την εκστρατεία του και δε βρήκε αντίσταση έως τις παρυφές της νότιας Ιταλίας. Ο Πάπας, όμως, αντέδρασε και έτσι επήλθε η ρήξη. Η Δίαιτα της Νυρεμβέργης εξέλεξε τον Φρειδερίκο νέο βασιλιά και έτσι, ο Όθων αποχώρησε.
Στις 9 Δεκεμβρίου 1212 ο Φρειδερίκος στέφεται στο Μάινζ γερμανός βασιλιάς έχοντας εξουσία κυρίως στη νότια Γερμανία. Βοριότερα βρισκόταν ο Όθων. Φρειδερίκος και Όθων θα βρεθούν αντιμέτωποι στο Μπουβίν. Εκεί, ο τελευταίος θα ηττηθεί και θα αποσυρθεί στα κληρονομικά εδάφη του, όπου και πέθανε το 1218. Ο Φρειδερίκος είχε το πεδίο ελεύθερο να στεφθεί πλέον βασιλιάς στο Άαχεν, την παραδοσιακή πρωτεύουσα των Γερμανών. Το γεγονός συνέβη στις 23 Ιουλίου 1215. Το αποκορύφωμα ήταν η στέψη του στη Ρώμη από τον Πάπα Ονώριο Γ’ στις 22 Νοεμβρίου 1220 ως βασιλιάς των Ρωμαίων.
Η αρχή της βασιλείας του ολοκληρώθηκε με αυτόν τον τρόπο. Στη συνέχεια, προέβη σε μεταρρυθμίσεις στη Σικελία, όπου διέμεινε κατά το μεγαλύτερο χρόνο της βασιλείας του. Αντιμετώπισε πολλούς εχθρούς και συγκρούστηκε με την Αγία Έδρα. Εν τέλει, πέθανε από δυσεντερία στις 13 Δεκεμβρίου 1250 στην Τορεματζόρε της Απουλίας.
