Της Πηνελόπης Ανυφαντή,
Λίγες ημέρες μετά την παραίτηση του Πρωθυπουργού και πρώην συνδικαλιστή της Φινλανδίας Άντι Ρίνε, διορίστηκε η νεότερη Πρωθυπουργός στον κόσμο, Σάνα Μάριν. Ο παραιτούμενος Πρωθυπουργός έχασε την εμπιστοσύνη του κεντρώου κόμματος, που αποτελούσε μέλος της Κυβέρνησης συνεργασίας απαρτιζόμενης από συνολικά πέντε κόμματα, με τον Πρωθυπουργό να προέρχεται από τους σοσιαλδημοκράτες. Τα κόμματα που συνεργάζονται δεσμεύονται να κυβερνήσουν τη χώρα, με συνέπεια η παραίτηση του απερχόμενου Πρωθυπουργού να είναι η πλέον πολιτικώς ορθή λύση για την αποτελεσματική εφαρμογή του προγράμματος διακυβέρνησης, ώστε να αποφευχθεί περαιτέρω αναταραχή, δεδομένης της πολυήμερης απεργίας των ταχυδρομικών υπαλλήλων που αναστάτωσε τη Σκανδιναβική χώρα. Η απεργία αυτή, που αργότερα επεκτάθηκε στην εθνική αερογραμμή καθώς και σε άλλους επιχειρηματικούς κλάδους της χώρας, κλόνισε την εμπιστοσύνη του ανωτέρω κόμματος στο πρόσωπο του Πρωθυπουργού και αποτέλεσε το λόγο παραίτησής του, έξι μήνες μόλις, μετά την ανάληψη των καθηκόντων του.
Η νέα Πρωθυπουργός, στην οποία είχε ανατεθεί η διαχείριση του Υπουργείου Μεταφορών, συμμετείχε από νεαρή ηλικία στο πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας της, σε τοπικό επίπεδο, ενώ είχε αντικαταστήσει στα καθήκοντά του τον απερχόμενο Πρωθυπουργό λόγω ασθένειας. Όπως χαρακτηριστικά παραδέχεται, η ανασχηματισμένη Κυβέρνηση θα πρέπει να διανύσει αρκετό δρόμο, ώστε να πραγματοποιήσει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, που επικεντρώνονται στην αύξηση των δημοσίων δαπανών για την ενίσχυση της οικονομίας και των υποδομών, αλλά και την κατάλληλη ενεργειακή προετοιμασία της χώρας για να καταστεί ουδέτερη από άποψη εκπομπών άνθρακα έως το 2035.
Οι Σοσιαλδημοκράτες, το κόμμα των οποίων επικράτησε με μικρή διαφορά έναντι του ακροδεξιού κόμματος στις εθνικές εκλογές του Απριλίου, είχαν θέσει ως κύριο στόχο, κατά τη διάρκεια της προεκλογικής τους εκστρατείας, την ανακούφιση των Φινλανδών φορολογουμένων από τα μέτρα λιτότητας που επέβαλλε επί σειρά ετών η κεντροδεξιά Κυβέρνηση για τον περιορισμό του χρέους της χώρας, γεγονός που επέτυχε καθιστώντας όμως την οικονομία της λιγότερο δημοφιλή. Στο επίκεντρο των προγραμματισμένων μεταρρυθμίσεων της πρώτης αριστερά προσανατολισμένης φινλανδικής Κυβέρνησης, ετέθη η μείωση των εισοδηματικών διαφορών με την ενίσχυση των δαπανών υπέρ της εκπαίδευσης, των συντάξεων και των κοινωνικών υπηρεσιών.
Από την 1η Ιουλίου του 2019 μέχρι το τέλος του έτους, η Φινλανδία ασκεί εκ περιτροπής την Προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ έχοντας διαμορφώσει από κοινού με τη Ρουμανία και την Κροατία το πρόγραμμα της δεκαοχτάμηνης Προεδρίας, με βασικούς πυλώνες μεταξύ άλλων την ενίσχυση της οικονομικής ανταγωνιστικότητας και παραγωγικότητας, την αναβάθμιση των κοινωνικών δικαιωμάτων, τη βελτίωση της θέσης των γυναικών στον εργασιακό χώρο, την ψηφιοποίηση και την ενθάρρυνση της πληροφόρησης σχετικά με τον καρκίνο και τους καρκινογόνους παράγοντες στον τομέα της υγείας. Οι προκλήσεις που καλείται να αναλάβει η Σάνα Μάριν είναι πολλές και αρκετοί αναλυτές εκφράζουν τη δυσπιστία τους στην ικανότητά της να αντεπεξέλθει σε αυτές, δεδομένων και των εσωτερικών κλυδωνισμών που αντιμετωπίζει η χώρα. Η ενισχυμένη όμως, παρουσία γυναικών στον πεντακομματικό κυβερνητικό συνασπισμό και η κατάληψη καίριων θέσεων από αυτές, κάποιες εκ των οποίων μάλιστα είναι μικρότερες από 34 ετών, αποτελεί οπωσδήποτε θετική και αισιόδοξη ένδειξη για το μέλλον της συμμετοχής των γυναικών στην πολιτική.
Οι Σκανδιναβικές χώρες είναι, εδώ και δεκαετίες, πρωτοπόρες όσον αφορά την παρουσία γυναικών στον πολιτικό στίβο. Ο πρώην Πρωθυπουργός της Φινλανδίας, Αλεξάντερ Στουμπ επικροτεί το γεγονός ότι οι αρχηγοί της πεντακομματικής Κυβέρνησης είναι γυναίκες, τονίζοντας πως η Φινλανδία είναι σύγχρονη και προοδευτική χώρα. Η Σάνα Μάριν στην επίσημη «πρώτη» της, ως πρωθυπουργός, κατά την χθεσινή Σύνοδο Κορυφής υπήρξε άνετη στις επαφές της, συνομιλώντας με πολλούς Ευρωπαίους ηγέτες, που την συνεχάρησαν, και τόνισε χαρακτηριστικά: «εστιάζω στο γεγονός ότι έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε», εκφράζοντας παράλληλα την ανησυχία της για το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής.
Είναι φοιτήτρια στη Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει λάβει μέρος σε σεμινάρια, ημερίδες καθώς και προσομοιώσεις λειτουργίας θεσμικών οργάνων της ΕΕ τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Μιλάει αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά και έχει ολοκληρώσει ένα εξάμηνο φοίτησης στο Λουξεμβούργο στο πλαίσιο του προγράμματος Erasmus. Ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για το δημόσιο και ευρωπαϊκό δίκαιο, αγαπάει τα βιβλία και την ποίηση και της αρέσει πολύ να ταξιδεύει.
