Της Μαρίας Στάμου,
Μία νόσος αρκετά διαδεδομένη στις μέρες μας είναι το AIDS. Πολλοί άνθρωποι καθημερινά και ανά την υφήλιο έρχονται αντιμέτωποι με αυτή τη νόσο, οι οποία τις περισσότερες φορές καταλήγει σε πολύ μεγάλο πόνο του ανθρώπου, αλλά και σε θάνατο.
Το σύνδρομο επίκτητης ανοσολογικής ανεπάρκειας, όπως ονομάζεται στα ελληνικά, είναι μία νόσος που προσβάλλει το ανοσοποιητικό σύστημα και προκαλεί δυσλειτουργία σε αυτό. Φορείς της νόσου αυτής είναι ευάλωτοι σε λοιμώξεις και όγκους. Το AIDS μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή (πρωκτικό, στοματικό και κολπικό σεξ) μέσω της μετάγγισης αίματος, από την ίδια χρήση υποδερμικών βελονών και από τη μητέρα στο παιδί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, της γέννας ή ακόμα και κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, το 2010, περίπου 34 εκατομμύρια άνθρωποι είχαν αυτή τη λοίμωξη παγκοσμίως, από τον αριθμό αυτό, περίπου 17 εκατομμύρια είναι γυναίκες και περίπου 4 εκατομμύρια ήταν έφηβοι κάτω των 15 ετών.
Το AIDS είναι μία νόσος σχετικά σύγχρονη, αφού τον 20ο αιώνα έγινε γνωστή στην ιατρική κοινότητα. Η ήπειρος προέλευσής της είναι η Αφρική και συγκεκριμένα, η Κεντροδυτική Αφρική. Οι άνθρωποι που είναι οροθετικοί αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα στην καθημερινή τους ζωή, διότι είναι πολύ ευάλωτοι στους ιούς, δεν μπορούν να απολαύσουν τον έρωτα με τους συντρόφους τους χωρίς προφύλαξη, ενώ αναγκάζονται να ακολουθούν καθημερινή φαρμακευτική αγωγή, η οποία είναι πάρα πολύ δαπανηρή, ενώ λίγες είναι οι φορές που τα έξοδα αυτά καλύπτονται από την κρατική πρόνοια. Η κατάσταση, όμως, αυτή δυσκολεύει σε άτομα τα οποία είτε ζουν στο δρόμο, είτε είναι χρήστες ουσιών, αφού και στις δύο περιπτώσεις δεν τηρούνται οι κανόνες υγιεινής, μιας και τα προφυλακτικά κοστίζουν, ενώ η επαναχρησιμοποίηση των βελονών είναι μία συνήθης πρακτική που αυξάνει στο έπακρον τον κίνδυνο μετάδοσης της νόσου.
Η κοινωνία, στην προκειμένη περίπτωση, μέσω των κατάλληλων φορέων, αποτελεί αδήριτη ανάγκη να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου σε πρωταρχικό στάδιο, διοργανώνοντας καμπάνιες ενημέρωσης προστατεύοντας τους νέους που αρχίζουν την σεξουαλική τους ζωή αλλά και να παρέχουν προφυλακτικά και σύριγγες σε ανθρώπους που ζουν στο δρόμο γεγονός που βλέπουμε να πραγματοποιείτε, προφυλάσσοντας τους από τα χειρότερα. Τα νέα ζευγάρια, λοιπόν, είναι απαραίτητο να τηρούν τα μέτρα προστασίας αφού με αυτό τον τρόπο προστατεύουν τον εαυτό τους, αλλά και τον σύντροφο που αγαπούν. Έτσι, δηλαδή, πριν ληφθεί η απόφαση της μη χρήση προφυλακτικού πρέπει να έχουν πραγματοποιήσει μια σειρά από εξετάσεις επιβεβαιώνοντας ότι είναι υγιείς και δεν διατρέχουν κάποιο κίνδυνο.
Συμπερασματικά, κάθε προκατάληψη πρέπει να αρθεί και να προσφέρουμε στους ανθρώπους αυτούς την αγάπη μας και την βοήθεια μας, ως σύνολο και ως μονάδα ξεχωριστά, γιατί μία αγκαλιά μπορεί να δώσει το κίνητρο και την δύναμη να συνεχίσουν να παλεύουν για την ζωή και για ένα καλύτερο αύριο, που μόνο καλύτερο ευχόμαστε όλοι να είναι.
Γεννήθηκε και διαμένει μόνιμα στην Αθήνα. Είναι προπτυχιακή φοιτήτρια του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Έχει συμμετάσχει σε προσομοιώσεις διεθνών οργανισμών, ενώ έχει παρακολουθήσει πλήθος σεμιναρίων, συνεδρίων και ημερίδων. Της αρέσει η ανάγνωση βιβλίων, η μουσική, ο χορός και η άθληση.
