Της Μαριλίζας Τεμπλαλέξη,
Αν και η ροή των ιστορικών γεγονότων φαίνεται συγκεχυμένη σε πολλά σημεία που διαμορφώνουν τη διένεξη μεταξύ Αράβων και Εβραίων που δεν αποτελεί φυσικά, τωρινό ζήτημα, εμείς, για τις ανάγκες του άρθρου, θα επικεντρωθούμε σε μία σύντομη αναφορά κάποιων εκ των σημαντικότερων γεγονότων αυτής. Γεγονότων, που αποτέλεσαν πυλώνες ως προς την ροπή που θα λάμβανε, εμπερικλείοντας εξωτερικούς δρώντες, που επίσης διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στην σύγκρουση και την εδαφική κυριαρχία της Παλαιστίνης.
Οι Άραβες εν διαρκεία του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου τάσσονται με τους Βρετανούς και δημιουργούν συμμαχία μαζί τους, με απώτερο στόχο την απελευθέρωση των εδαφών της Παλαιστίνης και της Υπεριορδανίας (σημερινό κράτος της Ιορδανίας), που βρίσκεται υπό Τουρκική κατοχή. Ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα που επέφερε καταλυτικής σημασίας μεταβολές στην μετέπειτα ιστορική εξέλιξη των γεγονότων είναι η διπλή υπόσχεση της Βρετανίας στα δύο κυριότερες αντιμαχόμενες έως σήμερα πλευρές, στους Άραβες και τους Εβραίους. Για να τους ευχαριστήσουν λοιπόν για την ένθερμη στήριξη, η Βρετανοί υπόσχονται να παραδώσουν ένα ανεξάρτητο βασίλειο μετά τον πόλεμο και στους Εβραίους, μια εθνική εστία στην Παλαιστίνη.
Η Βρετανία τίθεται ο βασικός κάτοχος της Παλαιστίνης μετά από απόφαση της Κοινωνίας των Εθνών το 1920. Για να φέρουν εις πέρας την υπόσχεση που έδωσαν στους Άραβες, οι Βρετανοί ιδρύουν το λεγόμενο Εμιράτο της Υπεριορδανίας, τοποθετώντας στη θέση του θρόνου το 1921 τον αδερφό του τότε πρίγκιπα Φαϊσάλ, Αμπντουλάχ ιμπν Χουσεΐν.
Η Βρετανία βρέθηκε σε δυσμενή θέση μετά την διττή υπόσχεσή της οπότε και κατά το 1948 αποχωρεί από τα καθήκοντά της στην Παλαιστίνη. Η Υπεριορδανία τάχθηκε στο πλευρό των υπόλοιπων αραβικών δυνάμεων κατά του Ισραήλ, με αποτέλεσμα να χάσουν την μάχη. Παρά την ήττα τους κατάφεραν να διατηρήσουν ένα σημαντικό μέρος της Παλαιστίνης, ένα εκ των οποίων συμπεριελάμβανε και την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Στις 3 Απριλίου του 1949 συντάσσεται στο ξενοδοχείο «Των Ρόδων» συνθήκη ειρήνης μεταξύ Ισραήλ και Υπεριορδανίας και με παράλληλη στέψη του Αμπντουλάχ Α’, που κατείχε τη θέση του Εμίρη της Υπεριορδανίας στέφεται πρώτος βασιλιάς στη χώρα και δίδεται στην Ιορδανία η ονομασία «Χασεμιτικό Βασίλειο της Ιορδανίας». Χαρακτηριστική συνέπεια του πολέμου ήταν η μετακίνηση 500.000 Αράβων από το Ισραήλ προς την Ιορδανία, επιφέροντας μακρόπνοη οικονομική πληγή στη χώρα.
Πρωτεύον κατέστη και το ζήτημα, λίγα χρόνια αργότερα, κατά το 1964, του ρου του Ιορδάνη από την πλευρά του Ισραήλ για την πραγματοποίηση αρδευτικών έργων, με την Συρία και την Αίγυπτο να επαναφέρουν την ιδέα μιας επίθεσης εναντίον του Ισραήλ. Ο τότε μονάρχης της χώρας, Χουσεΐν, προβαίνει στην υπογραφή συμφώνου στρατιωτικού χαρακτήρα με την Αίγυπτο στις 30 Μαΐου 1967. Έναν μήνα αργότερα, ξεσπά ο φημισμένος πόλεμος των έξι ημερών, με το Ισραήλ να καταλαμβάνει τα εδάφη της Ιερουσαλήμ και της Δυτικής Όχθης.
Γεννηθείσα το 1998 στην Αθήνα, σπουδάζει στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Έχει παρευρεθεί σε σημαντικό αριθμό συνεδρίων, που αφορούν το αντικείμενο σπουδών της. Στο OffLine Post συνεισφέρει αρθρογραφώντας στην κατηγορία της Ιστορίας.
