Του Ραφαήλ-Νικόλαου Μπελενιώτη,
Ο «ήσυχος Μπιτλ» γεννήθηκε στις 25 Φεβρουαρίου του 1943 στο Λίβερπουλ και ήταν ο νεότερος από τα τέσσερα παιδιά του Χάρολντ Χάργκιβ Χάρισον και της Λούιζ Φρένς. Ο Τζόρτζ Χάρισον έζησε ήρεμα παιδικά χρόνια με τη μητέρα του να αποτελεί την κύρια δύναμη και πηγή έμπνευσής του, για να ασχοληθεί με τη μουσική που τόσο πολύ λάτρεψε από μικρό παιδί. Το 1948, στην ηλικία των πέντε χρονών, ο Χάρισον εγγράφηκε στο Dovedale Primary School. Έπειτα από την επιτυχή εξέτασή του αποφοίτησε και συνέχισε τις σπουδές του στο Liverpool Institute High School for Boys από το 1954 μέχρι το 1959. Ο ίδιος είχε απογοητευτεί καθώς σε ένα μάθημα μουσικής του σχολείου, απουσίαζαν εντελώς οι ηλεκτρικές κιθάρες.
Οι πρώτες μουσικές επιρροές του Χάρισον συμπεριελάμβαναν τον George Formby, Cab Calloway, Django Reinhardt και τον Hoagy Carmichael. To 1959 είχε αρχίσει να ακούει Elvis Presley, ο οποίος και γονιμοποίησε το ενδιαφέρον του για την Rock n Roll μουσική. Ο Χάρισον έγινε μέλος των Beatles μαζί με τον Mcartney και τον John Lennon, όσο ακόμα το γκρουπ λεγότανε «The Quarrymen». To 1960 το συγκρότημα άλλαξε όνομα, διαλέγοντας το θρυλικό πλέον «The Beatles».
To 1962 οι Beatles ξεκίνησαν την συνεργασία τους με τη δισκογραφική Decca Records. Τότε ο Τζόρτζ Χάρισον θα τραγουδήσει το «The Sheik of Araby». Στη νέα ιδιαίτερη version των Beatles, ο Χάρισον θα εισφέρει την ιδιαίτερη μεστή και ήπια προσωπικότητά του, ενώ θα συνδυάσει τις προτιμήσεις του προς τον Ινδικό και Ανατολίτικο μυστικισμό με τη μουσική σύνθεση. Συγκεκριμένα, ο Χάρισον έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τον Ινδουισμό και το 1968 παρακίνησε τους υπόλοιπους τρεις του συγκροτήματος σε υπερβατικό διαλογισμό με τον γκουρού Μαχαρίσι Μαχές Γιόγκι.
Αν και τα περισσότερα τραγούδια ήταν γραμμένα από τον Τζόν Λένον και τον ΜακΚάρντεϋ, ο Χάρισον έχει υπογράψει μερικά από τα πιο αξιομνημόνευτα τραγούδια όπως το «Here Comes The Sun» ή το «Taxman», μουσικά κομμάτια που συνέβαλαν στην «μπιτλομάνια» των 60s’ και 70s’. Ο Τζ. Χάρισον είχε παντρευτεί δύο φορές. Η πρώτη του γυναίκα ήταν η Πάτι Μπόιντ και η δεύτερη ήταν η Αμερικανίδα συγγραφέας Ολίβια Αρίας, με την οποία απέκτησε έναν γιο, ο οποίος ακολούθησε τα βήματα του πατέρα του στη μουσική βιομηχανία, τον Ντάνι Χάρισον.
Το 1977 προσβλήθηκε από καρκίνο του λάρυγγα και στην προσπάθεια ανάρρωσης και ενώ έδειχνε σημάδια βελτίωσης, ύστερα από μια επίθεση από έναν εισβολέα στο σπίτι του και αφού πάλεψε μαζί του για αρκετή ώρα, ο εισβολέας τού κατάφερε απανωτές μαχαιριές. Ο Χάρισον θα διαφύγει τον καρκίνο, όμως ο ασθενής οργανισμός του θα υποκύψει εκ νέου στην αρρώστια και θα καταλήξει σα σήμερα στις 29 Νοεμβρίου του 2001.
