Της Σοφίας-Ζωής Παράσχου,
Ούσα φοιτήτρια, γνωρίζω πολύ καλά -και από την καλή και από την ανάποδη- την προσπάθεια που καταβάλλουν τα περισσότερα παιδιά για να περάσουν σε ένα πανεπιστήμιο που είτε τους αρέσει, είτε θα τους δώσει ένα χαρτί-πάσο για νέα ανοίγματα στη ζωή τους. Ξέρω, επίσης, πολύ καλά την τάση που επικρατεί εδώ και χρόνια να «καίγονται» τα έτη του πανεπιστημίου… Με άλλα λόγια, τη μόδα που προστάζει τους φοιτητές να αφεθούν τελείως αυτά τα 4, 5, 6 χρόνια, να ασχολούνται -σχετικά- με τη σχολή τους και όλο τον υπόλοιπο ελεύθερο χρόνο τους να τον διαθέτουν σε καφέδες, σε εξόδους και αμιγώς σε διασκέδαση. Αυτή η τάση, θεωρεί πως έχει βρει το κλειδί της παραγωγικής και ουσιαστικής φοιτητικής ζωής. Ή μήπως όχι;
Η αλήθεια είναι πως η λογική αυτή είναι πλήρως κατανοητή. Μετά τις πανελλήνιες και τις εξετάσεις οποιουδήποτε τύπου, μια επώδυνη κυριολεκτικά, διαδικασία, η άφεση είναι αναγκαία για να μην… «κρασάρει το σύστημα». Σε ποιο μέτρο, όμως, μπορεί να αποβεί χρήσιμη; Μήπως στην υπερβολή της, οδηγεί σε μια αδράνεια που συντελεί στο να αφήνουμε ευκαιρίες να περνούν παραμένοντας στάσιμοι;
Η τελευταία άποψη δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα. Τα χρόνια αυτά του πανεπιστημίου, είναι μια μοναδική ευκαιρία -one of a kind για τους αγγλομαθείς- να διευρύνει κανείς τους ορίζοντες του προς πολλές κατευθύνσεις, να ενισχύσει τις γνώσεις του και να γεμίσει με κουκκίδες το βιογραφικό του, κουκκίδες που ίσως αργότερα να παίξουν καταλυτικό ρόλο στην επαγγελματική του αποκατάσταση ή στην επιλογή του μεταπτυχιακού του.
Τώρα, στην πιο κρίσιμη ερώτηση απ’ όλες: τι μπορεί να κάνει κανείς; Ποιες είναι οι πιθανές επιλογές και ποια η καλύτερη εναλλακτική; Ποια η πιο αξιόλογη διανομή του ελευθέρου χρόνου κατά τα χρόνια του πανεπιστημίου;
Ξεκινώντας την απαρίθμηση, μια από τις πιο βασικές επιλογές που μπορεί να κάνει κάποιος είναι είτε να βελτιώσει τη γνώση μιας ξένης γλώσσας είτε να αρχίσει την εκμάθηση μιας καινούργιας. Μεγάλος «άσσος» για το βιογραφικό, διασκεδαστικό και χρήσιμο και για προσωπική καλλιέργεια… Τα μαθήματα μπορούν να γίνουν και σε γκρουπ, οπότε, με την κατάλληλη παρέα, η διασκέδαση ενισχύεται.
Δεύτερη επιλογή, η πρακτική. Οι αιτήσεις φοιτητών σε μεγάλες εταιρίες και γραφεία με σκοπό μια σύντομη μαθητεία δίπλα σε καταξιωμένα πρόσωπα, δεν έχουν τελειωμό. Μια πολύ ουσιαστική για το μέλλον επιλογή, που, εκτός των τεχνοκρατικών γνώσεων που προσφέρει, δίνει τη δυνατότητα για προσαρμογή σε έναν πιο επαγγελματικό, υπεύθυνο και σοβαρό ρόλο και κώδικα συμπεριφοράς. Μερικές ευκαιρίες, μάλιστα, είναι και έμμισθες οπότε είναι ένα σημαντικό βήμα για την προσωπική ανεξαρτησία.
Τρίτο κουτάκι, το minor. Υπάρχει η δυνατότητα σε πολλά, κυρίως ιδιωτικά πανεπιστήμια να παρακολουθήσεις μαθήματα πάνω σε ένα αντικείμενο για την απόκτηση ενός υποπτυχίου. Η ποικιλία των μαθημάτων είναι πολύ μεγάλη και η εξειδίκευση σίγουρα πολύ σημαντική. Τέταρτη εναλλακτική, η συμμετοχή σε συνέδρια τύπου MUN ή αμιγώς επιμορφωτικά. Πολλά πανεπιστήμια, φορείς και ιδρύματα διοργανώνουν σεμινάρια, συνέδρια και ημερίδες πάνω σε ποικίλα αντικείμενα, είτε δωρεάν, είτε επί πληρωμή, με σκοπό την επιμόρφωση και τη διασκέδαση, όπως την περίπτωση των MUN. Σημαντικό ατού για το βιογραφικό, αξιόλογη ευκαιρία για διεύρυνση των προσωπικών μας γνώσεων.
Πέμπτη εναλλακτική, η εύρεση ενασχολήσεων όπως η αρθρογραφία και η ραδιοφωνική παραγωγή… Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να ανακαλύψεις σκαλίζοντας το μυαλό σου για να γράψεις… Έκτη εναλλακτική φυσικά και υπάρχει, όπως και έβδομη και όγδοη. Ο σκοπός, όμως, δεν είναι να παρατεθούν σε μια λίστα, αλλά να μεταδοθεί το πνεύμα της συλλογιστικής αυτής, το vibe που μας προστάζει να μην καθόμαστε σε έναν καναπέ, αλλά να δουλεύουμε νυχθημερόν για την αυτοβελτίωσή μας. Ο μεγαλύτερος μας σύμμαχος είναι ο εαυτός μας και πρέπει να τον οπλίσουμε με όσα περισσότερα όπλα μπορούμε, για να κερδίσει μετέπειτα κάθε μάχη.
Και κυρίως να κερδίσει το σεβασμό μας.
Γεννηθείσα το 1999. Είναι φοιτήτρια Νομικής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από πολύ μικρή ηλικία, ξεκίνησε να ασχολείται με διάφορες δραστηριότητες, εκ των οποίων ξεχώρισε τα debate και την αρθρογραφία. Συμμετέχει ενεργά σε μοντέλα προσομοιώσεων, ενώ ήταν αρχισυντάκτρια και αρθρογραφούσε τακτικά στην εφημερίδα του σχολείου της. Ιδιαίτερα πεδία ενδιαφέροντός της αποτελούν η Μέση Ανατολή και τα κοινωνικά ζητήματα.
