Του Οδυσσέα Γραμματικάκη,
Η ημερομηνία πλησιάζει, το πολιτικό θερμόμετρο βρίσκεται στο κόκκινο. Ένα χρόνο πριν τις αμερικανικές εκλογές του 2020, στις ΗΠΑ η πολιτική κατάσταση είναι εκρηκτική. Από την μια, ο νυν Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ βρίσκεται σε μια από τις πιο δύσκολες θέσεις, καθώς οι καταθέσεις εναντίον του όλο και πολλαπλασιάζονται και η προσπάθεια καθαίρεσής του βρίσκεται, θα λέγαμε, πιο κοντά από ότι φαινόταν στην αρχή. Η προσπάθεια καθαίρεσης του Τραμπ από τους Δημοκρατικούς, ευνοεί ακόμα περισσότερο την πόλωση. Αλλά ο πόλεμος δεν μαίνεται μονάχα μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων αλλά και στο εσωτερικό των Δημοκρατικών. Δεκαοχτώ υποψήφιοι παλεύουν για το χρίσμα του υποψήφιου Προέδρου, αυτού που θα προσπαθήσει να ξυπνήσει την χώρα από τον εφιάλτη του Τραμπ.
Για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, στην ουσία 3 υποψήφιοι είναι που πρέπει να μας κεντρίσουν το ενδιαφέρον. Από την μία, ο Τζο Μπάιντεν, πρώην αντιπρόεδρος στο πλευρό του Μπαράκ Ομπάμα, μετριοπαθής και δημοφιλής. Από την άλλη, ο Μπέρνι Σάντερς, πρώην υποψήφιος εναντίον της Χίλαρυ Κλίντον το 2016. Κατάφερε να κάνει μια ολόκληρη ήπειρο να ελπίζει σε κάτι διαφορετικό, κάτι πιο αριστερό. Και όταν εννοούμε αριστερό, εννοούμε τις ιδέες του για δημόσια καθολική υγεία, κατάργηση των διδάκτρων στα κολέγια, αποποινικοποίηση της μαριχουάνας και φορολόγηση των πολυεθνικών κολοσσών καθώς και των δισεκατομμυριούχων της Αμερικής. Με λόγους αρκετά «λαϊκιστικούς», με βολές εναντίον της Wall Street, ο Σάντερς δοκιμάζει για δεύτερη φορά την τύχη του. Τέλος, η Ελίζαμπεθ Γουόρεν, βρίσκεται προς τα αριστερά του Μπάιντεν και προς το κέντρο από τον Σάντερς. Τάσσεται υπέρ κάποιων ιδεών του Σάντερς αλλά κύριος στόχος της είναι η «σωτηρία» του καπιταλιστικού συστήματος.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν τον Μπάιντεν να προηγείται με 25-27% και την Γουόρεν με τον Σάντερς να κονταροχτυπιούνται μεταξύ 18-25%. Οι ριζοσπαστικές ιδέες τους έχουν δημιουργήσει μεγάλες κινητοποιήσεις στις ΗΠΑ, όπου εκατοντάδες χιλιάδες κόσμος μαζεύεται στις εκδηλώσεις τους και οι δωρεές από τους απλούς πολίτες ξεπερνούν τα 20 εκατομμύρια δολάρια. Η απήχησή τους πιθανόν να μην ευχαριστεί όλους τους υποψηφίους που δείχνουν ένα πρόσωπο μετριοπάθειας στην προσπάθεια να ανακτήσουν οι Δημοκρατικοί πίσω τους χαμένους Ρεπουμπλικανούς ψηφοφόρους που δεν θέλουν να ψηφίσουν τον Τραμπ αλλά ούτε και κάποιο «διεφθαρμένο» Δημοκρατικό υποψήφιο, σίγουρα όμως η απήχησή τους, οι ιδέες τους και το πρόγραμμά τους δεν ευχαριστεί τον πρώην Πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα. Ο Ομπάμα έκανε έκκληση, στην ουσία, στο Δημοκρατικό Κόμμα ώστε να προσέξει, διότι κατευθύνεται αρκετά προς τα αριστερά. Σύμφωνα με τον ίδιο, η ριζοσπαστικοποίηση που διακρίνει στο κόμμα μπορεί να οδηγήσει τους Δημοκρατικούς σε ακόμα μία ήττα από τον Ντόναλντ Τραμπ.
Σύμφωνοι λοιπόν, ναι. Η ριζοσπαστικοποίηση και η πόλωση μπορεί να οδηγήσουν τον Τραμπ στη νίκη ξανά. Αλλά ο Ομπάμα ξεχνάει κάτι βασικό. Δεν βρέθηκε ποτέ αντιμέτωπος με τον Τραμπ στις εκλογές. Βρέθηκε αντιμέτωπος με δύο μετριοπαθείς Ρεπουμπλικανούς, τον Μιτ Ρόμνευ και τον Τζον ΜακΚέιν. Κανένας από τους δύο τους, δεν είχε εκφράσει τις πεποιθήσεις του Τραμπ, ούτε είχε ασκήσει την ρητορική του. Και η Αμερικανική κοινωνία αυτήν την στιγμή είναι βαθιά ριζοσπαστικοποιημένη, ειδικά από τα δεξιά. Με την εκλογή του Τραμπ, η βαθιά συντηρητική Αμερική, οι ακροδεξιοί και οι κρυφοί θαυμαστές της Κου Κλουξ Κλαν βρήκαν πάτημα και κατάφεραν να νομιμοποιηθούν από τον Ντόναλντ Τραμπ.
Αυτή η ριζοσπαστικοποίηση προς τα δεξιά, είναι λογικό να φέρει ριζοσπαστικοποίηση από τα αριστερά, οι αντι-συγκεντρώσεις αριστερών και αντιφασιστών σε πολλά μέρη των ΗΠΑ, η εκλογή πολλών νέων αντισυστημικών προσώπων στο Κογκρέσο, όπως η Αλεξάντρια Οκάσιο Κόρτεζ και η Ιλχάν Ομάρ, αλλά βεβαίως και η επανεμφάνιση του Σάντερς και η εκτίναξη της δημοφιλίας της Γουόρεν. Εδώ πρέπει να προσέξουμε κάτι πολύ σημαντικό. Οι υποστηρικτές του Σάντερς και της Γουόρεν βρίσκονται κοντά πολιτικά, σε αντίθεση με αυτούς του Μπάιντεν, που βρίσκονται σε πιο κεντρώο και κεντροδεξιό φάσμα. Οι δύο υποψήφιοι μαζί συγκεντρώνουν κοντά στο 40% της ψήφου στις εσωτερικές εκλογές των Δημοκρατικών, που σημαίνει ότι μπορεί ο ένας από τους δύο να είναι υποψήφιος Πρόεδρος των ΗΠΑ. Αυτό το σενάριο τρομάζει πολλούς και μέσα σε αυτούς είναι και ο Ομπάμα.
Βέβαια, οι άλλοι υποψήφιοι, απέρριψαν τα λεγόμενα του Ομπάμα ότι το Δημοκρατικό Κόμμα κατευθύνεται προς τα αριστερά και συμφώνησαν ότι όποιος κερδίσει τις προκριματικές εκλογές, όλοι οι υπόλοιποι υποψήφιοι θα πρέπει να ταχθούν υπέρ του, καθώς ο πραγματικός αντίπαλος είναι ο Τραμπ ή αν τελικά ο Τραμπ δεν καταφέρει να ξαναείναι υποψήφιος (λόγω πιθανής καθαίρεσής του), ο πραγματικός αντίπαλος θα είναι ένας «σκληρός» Ρεπουμπλικάνος. Το ζήτημα είναι τι θα προτάξει μπροστά σε έναν υπερ-συντηρητικό ένας υποψήφιος των Δημοκρατικών: μετριοπαθείς πολιτικές για να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους που δεν θα ψηφίσουν Τραμπ ή μια «επανάσταση», μια πολιτική επανάσταση που θα μετασχηματίσει την κοινωνία των ΗΠΑ, η οποία ήδη μετασχηματίζεται, μετά την εκλογή του Τραμπ.
