Του Ραφαήλ Νικόλαου Μπελενιώτη,
Ο Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος, Έλληνας δικηγόρος και πολιτικός, διετέλεσε 5ος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Γεννήθηκε στην Πάτρα στις 15 Αυγούστου του 1926.
Η πρώτη του βουλευτική θητεία έγινε με την Ε.Ρ.Ε., όπου και εκλέχτηκε βουλευτής Αχαΐας, μόλις το 1964. Ύστερα, ακολούθησε η εκλογή του με τη Νέα Δημοκρατία το 1974 μέχρι το 1985, ενώ τέλος, δημιούργησε τη Δημοκρατική Ανανέωση (ΔΗ.ΑΝΑ) το 1985. Με την πτώση της δικτατορίας συμμετείχε στην κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή ως Υφυπουργός Εμπορίου. Στις κυβερνήσεις που σχηματίστηκαν τα επόμενα χρόνια ανέλαβε Υπουργός Εσωτερικών (Νοέμβριος 1974 – Σεπτέμβριος 1976) και Υπουργός Κοινωνικών Υπηρεσιών (Σεπτέμβριος 1976 – Νοέμβριος 1977) .
Στις εκλογές του 1981 η Νέα Δημοκρατία ηττήθηκε από το ανερχόμενο τότε ΠΑΣΟΚ με αποτέλεσμα να παραιτηθεί ο πρόεδρος της Γεώργιος Ράλλης. Ο Στεφανόπουλος επανεκλέχθηκε βουλευτής Αχαΐας και στη νέα κοινοβουλευτική περίοδο που ξεκίνησε, ανέλαβε Κοινοβουλευτικός Γραμματέας και Εκπρόσωπος. Υπήρξε υποψήφιος για την προεδρία της ΝΔ, αλλά ηττήθηκε από τον Ευάγγελο Αβέρωφ.
Στις Ευρωεκλογές του 1984 η Νέα Δημοκρατία υπέστη σκληρό πλήγμα από την ήττα της, πράγμα που οδήγησε τον Ευάγγελο Αβέρωφ σε παραίτηση, με τον Στεφανόπουλο να διεκδικεί για ακόμα μια φορά το εσωκομματικό χρήμα, όμως να ηττάται αυτήν την φορά από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Ύστερα από τις βουλευτικές εκλογές του 1985 και την επανεκλογή του, μαζί με άλλους 9 βουλευτές αποχώρησε από την Κ.Ο. της Ν.Δ. και ίδρυσε την Δημοκρατική Ανανέωση, βραχύβιο πολιτικό σχηματισμό με το όνομα ΔΗ.ΑΝΑ.
Η ανάληψη του ανώτατου πολιτειακού αξιώματος, εκείνου της Προεδρίας της Δημοκρατίας, πολλοί ομολογούν πως στέφθηκε με επιτυχία χάριν ενός πολιτικού ελιγμού του Ανδρέα Παπανδρέου. Ο Παπανδρέου είχε συνάψει μια πολιτική συμφωνία με τον τότε πρόεδρο της Πολιτικής Άνοιξης, τον Αντώνη Σαμαρά, για στήριξη από κοινού ενός προσώπου για την Προεδρία, προς αποφυγή πρόωρων εκλογών, ένα αίτημα που εξέφραζε επιτακτικά ο πρόεδρος της Ν.Δ., Μιλτιάδης Έβερτ.
Έτσι, η Πολιτική Άνοιξη ενόψει των Προεδρικών Εκλογών του 1995 πρότεινε τον Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο. Με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ εξελέγη στις 8 Μαρτίου του 1995, με την τρίτη ψηφοφορία και 181 ψήφους. Ο Στεφανόπουλος διαδέχθηκε τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στις 10 Μαρτίου του 1995. Διετέλεσε Πρόεδρος της Δημοκρατίας για δύο συνεχόμενες θητείες, έως ότου τον διαδέχθηκε ο Κάρολος Παπούλιας.
Όσο υπηρέτησε στο αξίωμα του Προέδρου κατάφερε να προσδώσει σε αυτό τεράστια αίγλη και κύρος, αλλά και να συγκεντρώσει τη συμπάθεια του Ελληνικού λαού, ενώ κατάφερε να διατηρήσει το σεβασμό στο πρόσωπό του και έπειτα από το πέρας της θητείας του. Στην ιστορία έμεινε η επικριτική στάση του απέναντι στον τότε πρόεδρο τον ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, κατά την επίσκεψη του τελευταίου στην Αθήνα το 1999, όταν και σε μακροσκελή λόγο του υπεραμύνθηκε τις εθνικές επιδιώξεις στα Ελληνοτουρκικά ζητήματα, αναφερόμενος στην Τουρκική αναθεωρητικότητα και της στάσης της Διεθνούς Κοινότητας, θέτοντας ανοιχτά το ζήτημα της στήριξης ή/και ανοχής των ΗΠΑ στην Χούντα των Συνταγματαρχών (1967-1974). Είχε βραβευτεί με μια σειρά από βραβεία ξένων χωρών, όπως με το Τάγμα του Λευκού Αετού από την Πολωνία ή το Περιδέραιο του Τάγματος του Σταυρού της Tera Marianna από την Εσθονία.
Πέθανε σαν σήμερα, στις 20 Νοεμβρίου του 2016, στην Αθήνα, σε ηλικία ενενήντα ετών.
