Tου Γιώργου Ναθαναήλ,
Ο Γουσταύος Αδόλφος γεννήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 1594 στη Σουηδία και έμελλε να γίνει ένας σπουδαίος βασιλιάς της Σουηδίας. Αναρρήθηκε στο θρόνο το 1611 ως Γουσταύος Β’ Αδόλφος. Ο βασιλιάς κατέστησε τη Σουηδία ισχυρή στα ευρωπαïκά τεκταινόμενα τον 17ο αιώνα. Για να το πετύχει αυτό άρχισε τη σκληρή δουλειά, ωστέ να διορθώσει τις παθογένειες του κράτους του.
Εν πρώτοις οργάνωσε τον στρατό του. Ο στρατός ήταν πλεόν πειθαρχημένος, σύγχρονα εξοπλισμένος και είχε την σημαντική στήριξη του αποτελεσματικότατου πυροβολικού. Εκπαίδευσε τον στρατό του να επιχειρεί σε συνδυασμό με το ιππικό και το πυροβολικό έτσι ώστε να είναι ευέλικτο και να προξενεί ισχυρά χτυπήματα στο εχθρικό στράτευμα. Παραχώρησε πολλά προνόμια στους ευγενείς έτσι ώστε να μην προξενήσουν εσωτερικές αναταραχές. Πέτυχε να σταθεροποιήσει την οικονομία, ενίσχυσε τα νοσοκομεία και την περίθαλψη των φτωχών. Επένδυσε στην παιδεία της χώρας, ενισχύοντας το πανεπιστήμιο και εκμεταλλεύτηκε τα μεταλλεία προκειμένου να κατασκευάζει όπλα. Ο Γουσταύος ήταν κυρίαρχος του κράτους του αλλά δεν άνοιξε πολλά μέτωπα με τους γειτονικούς λαούς.
Αρχικά, τερμάτισε τον πόλεμο με τη Δανία και εξασφάλισε τη διέλευση των στενών του Όρεσουντ για ένα εκατομμύριο τάληρα. Ωστόσο, με τη Ρωσία δεν έφτασε σε ειρήνη. Αντιθέτως, με επιχειρήσεις και διπλωματικές κινήσεις απέκλεισε την Ρωσία από τη Βαλτική Θάλασσα και έτσι ο Γουσταύος έθεσε γερά θεμέλια για την κυριαρχία της Σουηδίας στη Βαλτική. Ένας άλλος αντίπαλος, ο οποίος ήταν επικίνδυνος, όπως και η Ρωσία, ήταν η Πολωνία. Νίκησε σε μια σειρά από μάχες και κατέκτησε επαρχίες της χώρας στις οποίες επέβαλλε και τον Λουθηρανισμό. Όλα αυτά συμβαίνουν πριν ξεσπάσει ο Τριακονταετής πόλεμος, ένας πόλεμος που ζημίωσε την Κεντρική Ευρώπη και έδειξε τι δεινά μπορούσε να φέρει ο θρησκευτικός φανατισμός στην Γηραιά ήπειρο.
Το 1618 είχε ήδη ξεσπάσει ο πόλεμος στην Αγία Ρωμαïκή αυτοκρατορία και έως το 1620 οι Προτεστάντες βρίσκονταν σε δεινή θέση. Ο Γουσταύος βλέποντας πως η κυριαρχία της χώρας του στη Βαλτική υπονομεύεται, καθώς και η θρησκευτική της ελευθερία ζήτησε να λάβει συμμετοχή στον πόλεμο. Αποβιβάστηκε στις απέναντι ακτές και αφού πέτυχε κάποιες συμμαχίες, νίκησε δύο φορές τους Καθολικούς. Σε μια μάχη που έδωσε είδε ένα κενό στην παράταξή του και όρμησε με ένα σύνταγμα ιππικού. Η κακή ορατότητα τον απομάκρυνε από τους στρατιώτες του.
Το πρώτο χτύπημα τον τραυματίζει στον αριστερό πήχυ και το άλογό του. Αυτό τον οδηγεί ακόμα βαθύτερα στο εχθρικό έδαφος. Η δεύτερη σφαίρα τον χτυπά στα νώτα. Έπεσε από το άλογο και στρατιώτες του αυτοκράτορα τον πληγώνουν με τα ξίφη τους. Και το τελειωτικό χτύπημα ήταν μια σφαίρα στον κρόταφο. Στις 16 Νοεμβρίου 1632 ο Λέων του Βορρά, ο Γουσταύος Αδόλφος Β’ της Σουηδίας αποτελούσε πλέον παρελθόν και μαζί του η κυριαρχία της Σουηδίας στην Ευρώπη.
