Της Ματίλντας Γεωργελέ,
Κυριακή 10 Νοεμβρίου 2019, μια μέρα με ιδιαίτερα βαρύ πολιτικό φορτίο. Ημέρα εκλογών για την Ισπανία και τη Ρουμανία και η στιγμή των πολιτών επιδεικνύοντας εμπιστοσύνη στους αιρετούς τους, να αναδείξουν τους νέους ηγέτες του κράτους τους, αυτούς που θα αναλάβουν το δύσκολο έργο της διακυβέρνησης και της εξασφάλισης πολιτικής σταθερότητας, ευρυθμίας, ανάπτυξης και προόδου. Κυβέρνηση εκλέγει η Ισπανία και Πρόεδρο της Δημοκρατίας η Ρουμανία, δυο εντελώς διαφορετικά εκλογικά σταθμά από τα οποία όμως απορρέει ένα κοινό μήνυμα: ότι η δημοκρατία πηγάζει και ασκείται από τον λαό και η καταλληλότερη μορφή ισχυροποίησης και θωράκισής της είναι μέσω των εκλογών.
Στην μάχη των εκλογών συνεπώς ρίχτηκε η Ισπανία, η οποία σθεναρά κάλεσε τον λαό να προσέλθει στις κάλπες και να αναδείξει τη νέα κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια περιορισμού της πολιτικής αστάθειας που ταλανίζει τη χώρα τα τελευταία χρόνια. Μεγάλος νικητής αυτών αναδείχθηκε ο νυν πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ, ηγέτης του Σοσιαλιστικού Κόμματος PSOE, καταλαμβάνοντας 120 θέσεις, τρεις λιγότερες από ότι στις προηγούμενες εκλογές. Τη δεύτερη θέση κατέκτησε το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα PP, το οποίο σημείωσε μεγάλα κέρδη καταλαμβάνοντας 87 έδρες έναντι 66 που είχε καταλάβει στις προηγούμενες εκλογές. Την τρίτη θέση στον εκλογικό αυτό αγώνα κατέλαβε το ακροδεξιό κόμμα VOX υπερδιπλασιάζοντας τις έδρες του (52 έναντι 24 στις προηγούμενες εκλογές), αποτελώντας πλέον αδιαμφισβήτητα μια ισχυρή και ιδιαίτερα υπολογίσιμη δύναμη στην Ισπανική πολιτική σκακιέρα. Ο μεγάλος ηττημένος της προχθεσινής ημέρας αναδείχθηκε το Φιλελεύθερο Κόμμα το οποίο έχασε τα 4/5 των εδρών του σχετικά με την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση του Απριλίου, από 47 έδρες βυθίστηκε μόλις στις 10, και ουσιαστικά καταστράφηκε. Παρόλο το ξεκάθαρο μήνυμα που έστειλαν οι Ισπανοί πολίτες, η ισπανική πολιτική παραμένει ακόμα σε κατάσταση αδιεξόδου για 2 θεμελιώδεις λόγους. Αφενός, μπορεί ο Σάντσεθ να επικράτησε και να αναδείχθηκε νικητής μετρώντας ελάχιστες πληγές, το σύνολο όμως αριστερού μπλοκ δεν κατόρθωσε να ξεπεράσει το φράγμα των 176 εδρών που απαιτούνταν για τη δημιουργία αυτοδύναμης κυβέρνησης. Αφετέρου, μπορεί το Λαϊκό Κόμμα και το Vox να σημείωσαν ιλιγγιώδη άνοδο, όμως τα καταστροφικά ποσοστά του Φιλελεύθερου Κόμματος κατέστησαν τον σχηματισμό μια αυτοδύναμης δεξιάς κυβέρνησης συνασπισμού ένα ουτοπικό όνειρο.
Οι 3 θεμελιώδεις πυλώνες που καθόρισαν και διαμόρφωσαν εις βάθος το εκλογικό αποτέλεσμα είναι, ο ρόλος που διαδραμάτισε η Καταλονία, ο Φράνκο και το τέλος της διπλωματίας, όπως πολλοί το αποκαλούν. Αρχικά, αναφορικά με τον πρώτο πυλώνα, το καταλανικό ζήτημα ήταν για άλλη μια φορά το κύριο θέμα της πολιτικής συζήτησης για τις εκλογές αυτές. Η κάθετη αντίθεση του ηγέτη του κόμματος Αμπασκάλ στην αυτονομία της Καταλονίας σε συνδυασμό με τα πρόσφατα επεισόδια στην Καταλονία κατά τη διάρκεια των οποίων εκατοντάδες πολίτες τραυματίστηκαν και 9 ηγετικά στελέχη των αυτονομιστών φυλακίστηκαν, ενίσχυσαν την οργή των ψηφοφόρων οδηγώντας σε ένα μαζικό κύμα υποστήριξης προς το VOX. Ταυτόχρονα, διατρανώνοντας απόψεις ακραίες και δεσμευόμενος να θέσει εκτός νόμου τα κόμματα που στηρίζουν την αυτονομία και να φυλακίσει αμέσως τον Καταλανό Πρόεδρο Κιμ Τόρα, ο Αμπασκάλ καλλιέργησε ένα κλίμα μίσους στους οπαδούς του, αναζωπυρώνοντας μέσα τους τη φλόγα για αντίσταση και μάχη στο κάθε τι διαφορετικό. Στη συνέχεια, όσον αφορά τον δεύτερο πυλώνα η εκταφή των λειψάνων του Φράνκο από το μαυσωλείο της Caille de los Caidos με σκοπό να μεταφερθεί στους οικογενειακούς τάφους, εξόργισε την ηγεσία του VOX η οποία θεώρησε την πράξη αυτή ως προάγγελο της επιθυμίας του Πέδρο Σάντσεθ να ανατρέψει τον Βασιλιά Φελίπε Στ’. Παράλληλα, η χρήση της φράσης «μια απελευθερωμένη Ισπανία» από ηγετικό στέλεχος του VOX μπορεί να θεωρηθεί ως μια ευθεία νύξη στο φρανκικό σύνθημα «Μία, μεγάλη και ελεύθερη», (ενν, Ισπανία), γεγονός που χαροποίησε ιδιαίτερα τους υπάρχοντες και ιδιαίτερα ενεργούς υποστηρικτές του Φράνκο. Έπειτα, όσον αφορά τον τρίτο πυλώνα, η κρίση εμπιστοσύνης και η κάθετη διάρρηξη των σχέσεων μεταξύ του κεντροαριστερού Σοσιαλιστικού Κόμματος (PSOE) του Σάντσεθ και των Podemos που χρονολογείται από τον Απρίλιο, έδωσε το πάτημα στον Ίνιγκο Ερρεόν (πρώην συνιδρυτής της Unidas Podemos) να ιδρύσει ένα νέο κόμμα το Más País, το οποίο παρά το γεγονός ότι συγκέντρωσε μόλις 2 έδρες, αδιαμφισβήτητα συντέλεσε στον κατακερματισμό της Αριστεράς.
Το βασικό ερώτημα που ανακύπτει ύστερα από τις προχθεσινές εκλογές, με δεδομένο ότι κανένα κόμμα δεν κατόρθωσε να συγκεντρώσει τον απαραίτητο αριθμό εδρών που θα του χάριζε την αυτοδυναμία, είναι τι είδους κυβέρνηση θα σχηματιστεί και ποιες είναι οι δυνάμεις που θα αναπτυχθούν μεταξύ των κομμάτων.Τα πιθανά σενάρια, όπως αποτυπώνονται από τον όμιλο της Ευρασίας είναι τα εξής: 1) Ο Σάντσεθ να ηγηθεί προφανώς της επόμενης κυβέρνησης, υποστηριζόμενης από άλλα αριστερά κόμματα και μέτριους Καταλανούς διαχωριστές. 2) Ο Σάντσεθ να ηγηθεί μια μειοψηφική κυβέρνηση με την υποστήριξη των δεξιών κομμάτων, συμπεριλαμβανομένου του φιλελεύθερου Ciudadanos και του PP. 3) ή ύπαρξη μιας “μια εκτεταμένης αδράνειας”, όπως την αποκαλούν οι μελετητές που πιθανόν να προωθήσει μια τρίτη συνεχή εκλογή. Αξίζει πάντως να σημειωθεί, ότι από τότε που ο Σάντσεθ ανέλαβε τον συντηρητικό προκάτοχο του, Μαριάνο Ραχόι, κατέστησε σαφές ότι θεμελιώδες μέλημα και σκοπός του είναι να ενδυναμώσει τον ρόλο της Ισπανίας στην Ευρώπη καθιστώντας την ισοδύναμο και ισχυρό εταίρο, επομένως είναι βέβαιο πως όλες οι κινήσεις που θα κάνει θα τίθενται προς αυτή την κατεύθυνση για την επίτευξη αυτού του σκοπού.
Μεταφερόμενοι ανατολικά, προσγειωνόμαστε στη Ρουμανία, την χώρα που οι προεδρικές εκλογές διαδραματίζονται σιωπηλά. Διαφημιστικές πινακίδες που να διατρανώνουν τα πλεονεκτήματα του κάθε υποψηφίου δεν υπάρχουν πουθενά, φυλλάδια, περιοδικά, εκλογικοί πάγκοι και σημαίες είναι όλα ανύπαρκτα. Το γεγονός αυτό οφείλεται φυσικά στην νομοθεσία της Ρουμανίας που απαγορεύει κάθε είδους πολιτική διαφήμιση στο πλαίσιο των εκλογών. Αυτή η έλλειψη ενθουσιασμού και εκλογικού παλμού πριν από την ψηφοφορία της θα μπορούσε επίσης να αιτιολογηθεί από την σχεδόν αδιαφιλονίκητη και βέβαιη νίκη του Κλάους Γιοχάνι, του νυν προέδρου της Ρουμανίας. Και πράγματι όλες οι προβλέψεις επιβεβαιώθηκαν και ο μεγάλος νικητής των εκλογών της 10 της Νοεμβρίου αναδείχθηκε ο ίδιος, ο Κλάους Γιοχάνις καταλαμβάνοντας ένα ποσοστό της τάξεως του 36%, το οποίο όμως τον αναγκάζει να αναμετρηθεί στον δεύτερο γύρο στις 24 Νοεμβρίου αφού δεν κατόρθωσε να ξεπεράσει το φράγμα του 50%. Αναφορικά με την πολιτική προσωπικότητα που έχει διαμορφώσει ο Κλάους, αξίζει να σημειωθεί ότι παρά τα πελώρια προβλήματα που αντιμετώπισε στην πορεία του, εξελέγη το 2014 ενάντια σε έναν πρωθυπουργό του οποίου κυβέρνηση προσπαθούσε με κάθε δυνατό τρόπο να ανατρέψει τις εκλογές, και έκτοτε έχει αποτελέσει ένα αρκετά ευπρόσδεκτο πολιτικό πρόσωπο από την πλειονότητα των πολιτικών κομμάτων.
Από τους 14 υποψηφίους οι 2 που αναδείχθηκαν στη δεύτερη και την τρίτη θέση ήταν η Βιόριτσα Ντάντσιλα και ο Ντάν Μπάρνα. Η Βιόριτσα Ντάντσιλα, αιρετή του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (PSD) και πρώην πρωθυπουργός, κατά τη διάρκεια της θητείας της διακρίθηκε περισσότερο για τα γλωσσικά και γραμματικά της σφάλματα παρά για πραγματικά επιτεύγματα, γεγονός που συντέλεσε στο να κατακτήσει ένα μικρό ποσοστό αναλογικά με την προηγούμενη πολιτική θέση της, μόλις 24%. Παρόλα αυτά όμως, είναι εκείνη η οποία θα αντιμετωπίσει στον δεύτερο γύρο τον Κλάους Γιοχάνι, με τον δεύτερο να υπολογίζεται ως το απόλυτο φαβορί για την Προεδρία της χώρας. Από την άλλη, την τρίτη θέση κατέλαβε ο Ντάν Μπάρνα εκπρόσωπος του συνασπισμού USR-Plus (μέτρια κεντροδεξιά). Παρόλο που ο ίδιος συγκέντρωσε τεράστια υποστήριξη από την διασπορά και αν και εκτιμάται ιδιαιτέρως για τις μάχες του ενάντια στη διαφθορά και τη νομιμότητα, καθώς και για τον διαφανή του χαρακτήρα, η εμπλοκή του με τον Θεόδωρο Παλαιολόγο, ένα διφορούμενο πρόσωπο του ακαδημαϊκού και διπλωματικού χώρου, συντέλεσε στο να συγκεντρώσει ποσοστό λιγότερο από 15%.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η προεδρία της Ρουμανίας είναι κάτι περισσότερο από ένα τελετουργικό ρόλο. Ο πρόεδρος είναι αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων, ορίζει έναν πρωθυπουργό – ο οποίος έχει εκτελεστικές εξουσίες – και μπορεί να ασκήσει βέτο σε νόμους που έχουν εγκριθεί από το Κοινοβούλιο, επομένως οι επόμενες εκλογές στις 24 Νοεμβρίου είναι διόλου ευκαταφρόνητες. Συνεπώς, αναφορικά με τις δεύτερες εκλογές, παρατηρητές δήλωσαν ότι μια ενδεχόμενη νίκη για τον Κλάους Γιοχάνι θα μπορούσε να ενισχύσει την πιθανότητα του Εθνικού Φιλελεύθερου Κόμματος να σχηματίσει ισχυρότερο συνασπισμό μετά τις κοινοβουλευτικές εκλογές του επόμενου έτους και να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών, η οποία υποβαθμίστηκε από χρόνια πολιτικής αστάθειας και υψηλά επίπεδα δημόσιων δαπανών.
Οι ταυτόχρονες εκλογές πράγματι, μπορεί να ολοκληρώθηκαν, τα αποτελέσματα να βγήκαν, οι υποψήφιοι να έλαβαν τις αντίστοιχες θέσεις τους, και οι πολιτικοί σχηματισμοί να διαμορφώθηκαν, ωστόσο το δύσκολο και πιο θεμελιώδες κομμάτι του πολιτικού αυτού παζλ που ονομάζεται εκλογές δεν έχει ακόμα τοποθετηθεί. Το τελευταίο αυτό κομμάτι που ονομάζεται συνεργασία είναι αυτό που θα διαμορφώσει και θα καθορίσει την ισορροπία και τη σταθερότητα σε κάθε χώρα. Θα το χρησιμοποιήσουν με σύνεση και προσοχή οι νεοεκλεγέντες ή θα επιτρέψουν σε όλο το οικοδόμημα του παζλ να καταβαραθρωθεί; Οψόμεθα…
Είναι τριτοετής φοιτήτρια Διεθνών και Ευρωπακών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Την παρούσα στιγμή βρίσκεται στο Παρίσι, όπου έχει επιλεγεί να φοιτήσει μέσω Εράσμους στο Πανεπιστήμιο Paris 1 Panthéon Sorbonne στο τμήμα του Διεθνούς Δικαίου. Tην περίοδο Σεπτεμβρίου-Δεκεμβρίου, βρισκόταν στις Βρυξέλλες οπου πραγματοποίησε πρακτική άσκηση στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Ελλάδας στην ΕΕ με αντικείμενο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Έχει συμμετάσχει σε πληθώρα σεμιναρίων και συνεδρίων Προσομοίωσης Ηνωμένων Εθνών όπως το HARVARD WORLD MUN στη Μαδρίτη, το FWWMUN (στη Νεα Υόρκη υπό την αιγίδα του ΟΗΕ), καθώς και στο European Youth Debate υπό την αιγίδα του Πανεπιστήμιου Βοcconi στο Μιλάνο. Κατά την περσινή χρονία συμμετείχε ως βουλευτής στο 22 ΠΚΝ.Ομιλεί 4 γλώσσες, Ελληνικά, Αγγλικά, Γαλλικά σε επίπεδο μητρικής και Κινέζικα σε επίπεδο Lower. Είναι λάτρης της ιστιοπλοϊας καθώς και του χειμερινού σκι.
