Της Γιώτας Κοσκινά,
Σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη η ανακύκλωση των απορριμμάτων είναι καθημερινότητα, είναι τρόπος ζωής, σκέψης και συμπεριφοράς τα τελευταία –αρκετά- χρόνια. Είναι μία πάγια πολιτική, την οποία έχουν υιοθετήσει κράτη, όχι για να δυσκολέψουν την καθημερινότητα των πολιτών, αλλά αντιθέτως για να τη διευκολύνουν στο εγγύς μέλλον.
Πριν λίγες ημέρες ο πρωθυπουργός της χώρας σε ομιλία του στη Βουλή ανέφερε ότι «τα σκουπίδια δεν είναι για πέταμα». Και όντως δεν είναι για πέταμα, όπως έχουμε συνηθίσει να συμβαίνει ως πρακτική στην Ελλάδα. Τα σκουπίδια μπορούν να μετατραπούν από πρώτες ύλες έως και δευτερογενή καύσιμα. Η Ελλάδα υστερεί κατά πολύ στο τομέα της ανακύκλωσης, ωστόσο πρέπει να σκεφτούμε ότι σαν πολιτική δημιουργεί μία σειρά από θετικά οφέλη τόσο για τους κατοίκους όσο και για την οικονομία. Μέσο της ανακύκλωσης θα υπάρχουν λιγότερα απορρίμματα στις χωματερές, με αποτέλεσμα να έχουμε την κατάργηση των παράνομων χωματερών και κατ επέκταση τη μείωση των ρύπων που μολύνουν το περιβάλλον. Θα υπάρξει μείωση των δαπανών των δήμων από τα τέλη ταφής των σκουπιδιών με ταυτόχρονη εισροή εσόδων από τα ανακυκλώσιμα υλικά, κάτι που θα ωφελήσει και την οικονομία των νοικοκυριών, αφού θα υπάρχει η δυνατότητα της μείωσης των δημοτικών τελών, ενώ θα δημιουργηθούν και νέες θέσεις εργασίας –άρα μακροπρόθεσμα και μείωση της ανεργίας- στα εργοστάσια ανακύκλωσης. Οι πόλεις θα αναβαθμιστούν, οι γειτονιές θα είναι πιο καθαρές και φυσικά με μια πολιτική φιλική προς το περιβάλλον.
Κατατέθηκε στη Βουλή για πρώτη φορά ένα ενιαίο εθνικό σχέδιο διαχείρισης απορριμμάτων με βασικούς άξονες, χρονοδιαγράμματα και στόχους που πρέπει να πετύχουμε για να καλυτερεύσουμε την ποιότητα της καθημερινότητάς μας. Μερικοί από τους στόχους είναι η επιπλέον χρηματοδότηση σε Δήμους οι οποίοι επιτυγχάνουν υψηλότερα ποσοστά ανακύκλωσης, η δημιουργία και διανομή των καφέ κάδων (οργανικά απόβλητα) και των πράσινων κάδων για κάθε άλλου είδους απορρίμματα, αλλά και η ενθάρρυνση των συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για την αποκομιδή και διαχείριση των απορριμμάτων.
Για την υλοποίηση του παραπάνω ενιαίου σχεδίου επεξεργασίας και αξιοποίησης των απορριμμάτων σαφώς και θα χρειαστούν περισσότερα εργοστάσια συγκέντρωσης, διαλογής και αξιοποίησης τους. Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρξουν νέες θέσεις εργασίας τόσο στο τομέα της κατασκευής των εργοστασίων, όσο και στο τομέα της λειτουργίας του εργοστασίου. Η εφαρμογή και υιοθέτηση της ανακύκλωσης θα φέρει άμεσα και μόνο θετικά αποτελέσματα, αν σκεφτεί κανείς μόνο την συντριπτική μείωση των πεταμένων απορριμμάτων στις χωματερές, τη μείωση των δημοτικών τελών και τη δημιουργία εργοστασίων ανακύκλωσης. Μη ξεχνάμε όμως ότι μία πολιτική δεν επιβάλλεται, αλλά υιοθετείται. Μία πολιτική για να εφαρμοστεί στη πράξη απαιτείται η υιοθέτησή της και η εφαρμογή της από τους πολίτες, αλλιώς παραμένει μια πολιτική, ένας ακόμη ανεφάρμοστος νόμος στα χαρτιά. Σε ολόκληρη την Ευρώπη η ανακύκλωση έχει υιοθετηθεί εδώ και πολλά χρόνια. Ίσως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να συνειδητοποιήσουμε και στην Ελλάδα τα θετικά οφέλη της και ορμώμενοι από το εθνικό σχέδιο διαχείρισης απορριμμάτων να υιοθετήσουμε την ανακύκλωση ως πολιτική μέσα στη καθημερινότητάς μας.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στον Πειραιά. Αποφοίτησε το 2016 από το τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου με κατεύθυνση την Πολιτική Επιστήμη. Είναι μεταπτυχιακή φοιτήτρια του τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στο μεταπτυχιακό με τίτλο «Πολιτική και Διαδίκτυο» του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα ως επικοινωνιολόγος.
