Του Αλέξανδρου Ραπακούσιου,
Μετατοπίσεις
Όπως έστρωσε, έτσι και θα κοιμηθεί η κυβέρνηση στο ζήτημα του προσφυγικού. Τα παραδείγματα άκρως χαρακτηριστικά. Η προ μηνών συνέντευξη του τότε Αρχηγού της Αξιωματικής αντιπολίτευσης και νυν Πρωθυπουργού, όπου και υποστήριξε πως «η αποσυμφόρηση των νησιών δεν μπορεί να γίνεται με ροές προς την ενδοχώρα», ανατρέπει πρωτίστως την πολιτική που ο ίδιος εφαρμόζει τώρα. Οι προεκλογικές δηλώσεις περί «εθνομηδενιστικού σχεδίου εκρίζωσης ταυτοτήτων» του τωρινού Υπουργού Μ. Βορίδη, μεταλλάσσονται προσφάτως σε λόγια περί «ευρύτερου προβλήματος που δεν αφορά μόνο την Ελλάδα». Ακόμα και τα πρότερα κείμενα φιλοκυβερνητικών δημοσιογράφων, περί αδυναμίας διαχείρισης του ζητήματος από την πρώην κυβέρνηση, με τις γνωστές παιχνιδιάρικες και υποτιμητικές –στο μυαλό τους– αναφορές σε ανίκανες «Τασίες», μετατοπίζονται πλέον σε «ψύχραιμες», κατ’ αυτούς, θέσεις, επιχειρώντας τώρα να πείσουν το κοινό πως προκειμένου η διαχείριση του προβλήματος να καταστεί βιώσιμη, πρέπει όλοι να βάλουν πλάτη.
(Ξε)μπερδέματα
Πέρα, όμως, από την καταιγιστική αλλαγή πορείας, λόγων και πράξεων των κυβερνητικών στελεχών και των φιλικά διακείμενων προς αυτών, οι ιθύνοντες δεν προέβλεψαν κάτι ουσιώδες. Η στροφή 180 μοιρών δεν ακολουθήθηκε από όλους. Σίγουρα όχι από μία μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων τους, οι οποίοι, χάριν στην πρότερη πολιτική ανοχή των διαμαρτυριών και των διαβαθμισμένων ακροτήτων κατά προσφύγων, εκμεταλλεύτηκαν τη συγκυρία, αποθρασύνθηκαν και πλέον είναι εκείνοι που δημιουργούν πονοκέφαλο στο κυβερνητικό επιτελείο αναφορικά με το σχέδιο μετεγκατάστασης κι αφομοίωσης στην ενδοχώρα. Δικαιολογίες δεν υπάρχουν. Όταν χαϊδεύεις αυτιά, καλλιεργείς φοβίες και συντάσσεσαι με ακραίες φωνές των τοπικών κοινωνιών με σκοπό να εκμεταλλευτείς τον εκ δεξιών σου πολιτικό χώρο, τότε μακροπρόθεσμα, η πορεία σου είναι καταγεγραμμένη. Καλά ξεμπερδέματα.
Νεογνά
Όσο κι αν η –πολύ διορατική για ποικίλους λόγους– Ντόρα Μπακογιάννη επιχειρεί να περισώσει τα κεντρώα χαρακτηριστικά του κόμματος στο θέμα του προσφυγικού, τα νεογνά της ΔΑΠ θέτουν εμπόδια. Τρανό παράδειγμα η πολιτική κάλυψη που προσέφερε ο συνάδελφος βουλευτής της, Κ. Κυρανάκης, στο σόου του μπάρμπεκιου έξω από hotspot. Η κάλυψη δόθηκε, αφενός με θεσμική παρέμβασή του εντός του Κοινοβουλίου, αφετέρου με «μάγκικη» φωτογραφία σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, με λεζάντα «για μπύρα και χοιρινό σουβλάκι με καλούς φίλους (;)». Βέβαια, το αυτί τραβήχτηκε και ωσάν βρεγμένη γάτα, έσπευσε να διευκρινίσει πως δε γνώριζε για το εν λόγω περιστατικό, αυτό δηλαδή που σχολίαζε λίγες ώρες πριν στη Βουλή. Ίσως να ήταν προτιμότερο αντί για γάτα, να υποδυθεί την πάπια, όπως έκανε η κ. Μιχαηλίδου σε τηλεοπτική της συνέντευξη, όταν ερωτήθηκε για το σχετικό θέμα. «Είμαι οικονομολόγος, δεν πολιτεύομαι, δε μπορώ να σχολιάσω το περιστατικό» και άλλα εμφανή δείγματα τακτικών αποφυγής από την Υφυπουργό και μέλος της κυβέρνησης.
Παναγία Σουμελά
Ειδικότερα για τα BBQ πάρτι, η βάση της συζήτησης έχει να κάνει με την ηθική διάσταση του ζητήματος και όχι τη νομική. Η θέληση μερικών ακραίων να ψήσουν σουβλάκια και να γλεντήσουν έξω από ένα μέρος γεμάτο πεινασμένους, σωματικά και πνευματικά κουρασμένους ανθρώπους, αποκαλύπτει πολλά για τη ψυχοσύνθεση των καλοθελητών. Είχαμε κι άλλα, βαρύτερα περιστατικά. Μαχαίρωμα ανήλικου πρόσφυγα, εμπόδιση της μεταφοράς σε hotspot από ντόπιους, συμπεριλαμβανομένου φυσικά και της βραδινής συγκέντρωσης των Αϊνστάιν της Νάουσας και το κλείσιμο δρόμου από το οποίο θα πέρναγε διερχόμενο λεωφορείο με επιβάτες μερικούς αιτούντες άσυλο. Στο λεωφορείο ωστόσο, επέβαιναν ηλικιωμένοι προσκυνητές που κατευθύνονταν προς την Παναγία Σουμελά. Φανταστείτε τώρα τον τρόμο που θα πήραν τα γερόντια, όταν αντίκρισαν μαντραχαλαίους με περικεφαλαίες μέσα στα άγρια χαράματα…
Υποθετικά
Αλλάζοντας κλίμα, στο προσχέδιο του Υπουργείου Δικαιοσύνης που αφορά τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα, περιλαμβάνεται ρύθμιση που προβλέπει, πως σε περίπτωση απιστίας κατά τραπεζικού ιδρύματος, η δίωξη ασκείται μόνο κατ’ έγκληση της ίδιας της τράπεζας. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει πως στην περίπτωση που διαπιστωθεί ζημία, εναπόκειται αποκλειστικά σ’ εκείνη για το αν θα κινηθεί νομικά. Για παράδειγμα, υποθετικά μιλώντας, εάν ένα κόμμα ή μέσο μαζικής ενημέρωσης αδυνατούσε να αποπληρώσει τα υπέρογκα δάνειά του προς μία τράπεζα, τότε η ζημία που θεωρητικά επιβαρύνει την τράπεζα, ενδέχεται να παραβλεφθεί, εάν η διοίκηση του ιδρύματος αψηφήσει το περιστατικό. Η τίμια στάση των ανώτατων τραπεζικών υπαλλήλων, καθώς και η προσωπική θωράκιση τους απέναντι σε προνομιακές σχέσεις με πολιτικούς και μεγαλοεπιχειρηματίες, αποτελούν στέρεο ανάχωμα απέναντι σε ενδεχόμενες περιπέτειες. Πάλι υποθετικά μιλώντας. Αλλά και περιπέτειες να προκύψουν, εφόσον τα τραπεζικά ιδρύματα αποκτούν υπερεξουσίες αναφορικά με το ποιον θα «κυνηγήσουν» και ποιον όχι, άρα και ποιον θα μεταχειριστούν ευνοϊκά και ποιον όχι, συνεπάγεται πως οι μελλοντικές ζημίες, φούσκες, απώλειες και ανείσπρακτες δόσεις από αεροδάνεια, θαλασσοδάνεια και γενικώς δάνεια εμπνευσμένα από τα στοιχεία της Γης, θα επιβαρύνουν αποκλειστικά τις τράπεζες και όχι τον Έλληνα φορολογούμενο. Απολύτως υποθετικά μιλώντας.
Influencer
Στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, την ώρα που ο Τραμπ ακολουθεί εν αγνοία του νέες, καινοτόμες στρατηγικές αποδόμησης του αμερικανικού δόγματος εξωτερικής πολιτικής και της όποιας αξιοπιστίας έχει απομείνει σε αυτό, οι Δημοκρατικοί βρίσκονται σε διαδικασία επιλογής σημαιοφόρου στις επερχόμενες εκλογές. Μεταξύ των υποψηφίων, αγαπημένα και μισητά παιδιά της Wall Street, κατ’ επίφασιν και αυθεντικοί αντισυστημικοί, μετριοπαθείς και ριζοσπάστες, κεντρώοι και αριστεροί. Αυτήν την ποικιλομορφία άλλωστε επιτάσσει και το πολιτικό σύστημα της χώρας, το οποίο φαινομενικά διασπάται σε δύο κεντρικά στρατόπεδα. Υπενθυμίζεται, πως οι εκάστοτε εκλογικές αναμετρήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών συγκεντρώνουν πάντοτε τα βλέμματα της διεθνούς κοινότητας. Εξάλλου, η συγκεκριμένα χώρα, εκτός από το μουσικό κομμάτι που θα ακουστεί στο τοπικό ραδιόφωνο του Κιλκίς και την ταινία που θα προβληθεί στις κινηματογραφικές αίθουσες του Ρέικιαβικ, καθορίζει σε μεγάλο βαθμό και το πλαίσιο διαμόρφωσης του διεθνούς συστήματος, σ’ ένα παιχνίδι όπου συνήθως, ο ισχυρός χωροφύλακας λαμβάνει χαρακτηριστικά influencer.
Ευκαιρία
Κανένας λόγος να επεκταθούμε στην εξωτερική ατζέντα των Δημοκρατικών υποψηφίων και πώς αυτή θα επηρεάσει την Ευρώπη και την Ελλάδα. Στη θετική έκβαση της ιστορίας, η αλαφρόμυαλη πολιτική Τραμπ θα αντικατασταθεί από άλλη, επίκεντρο της οποίας θα είναι το μότο «να σωθεί ό,τι έχει απομείνει» και κυρίως, θα διαπνέεται από τη λογική πως όποιος γκρεμίζει κι απομονώνεται, καταλήγει να χάνει. Στα εσωτερικά ζητήματα όμως, οι εκλογές του επόμενου έτους αποτελούν ευκαιρία για πολλούς Αμερικανούς. Εκείνους, που ο καθένας για λογαριασμό του, επιζητούν περισσότερη δημοκρατία, ενίσχυση της ανεξαρτησίας των θεσμών, διαφάνεια, θαρραλέα προστασία των εργασιακών σχέσεων και φυσικά, πολιτικές αναδιανομής του πλούτου, ο μισός του οποίου σήμερα ελέγχεται από το λεγόμενο «1%» του παγκόσμιου πληθυσμού, όπως ευγενικά μας ενημερώνει η Credit Suisse.
Σκόπελοι
Τα κύρια πρόσωπα που έχουν εντάξει, τουλάχιστον σε προγραμματικό επίπεδο, πολιτικές προσανατολισμένες στις προαναφερθείσες επιταγές, είναι τόσο ο Bernie Sanders όσο και η Elizabeth Warren. Ισχυρό κοινωνικό κράτος, αναδιανομή του πλούτου μέσω πολιτικών ελάφρυνσης των ασθενέστερων, μεταβίβασης βαρών στους ισχυρότερους και σύγκρουση με το αυθεντικό «Εξαρχιστάν», αυτό των διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και του αμυντικού κελύφους τους. Η τοποθέτηση ενός τέτοιου influencer στην πολιτική ηγεσία μιας τέτοιας χώρας, πιθανώς να καλλιεργούσε ευνοϊκότερες συνθήκες και για τις υπόλοιπες ή έστω, θα πετύχαινε να επικοινωνήσει τις πολιτικές αυτές με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και εμπειρική αξία. Εκτός, όμως, από την προϋπόθεση να ηττηθεί ο σαγηνευτικός -για μεγάλη μερίδα των Αμερικανών- Τραμπ, ζητούνται γενναίες πολιτικές συγκλίσεις ούτως ώστε να ξεπεραστεί ο πρώτος σκόπελος, εκείνος των εσωκομματικών εκλογών. Οι συγκλίσεις, όμως, απαιτούν θάρρος, συνείδηση και κυρίως, υπέρβαση της έννοιας του ατομικού εις όφελος του συλλογικού. Κι αυτό, εκτός από ελπιδοφόρο, το καθιστά και δύσκολο.
Είναι τεταρτοετής φοιτητής του τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Έχει συμμετάσχει σε εγχώρια και ευρωπαϊκά μοντέλα προσομοίωσης, ενώ το ενδιαφέρον του εντοπίζεται, εκτός των διεθνών σχέσεων, στην πολιτική επικοινωνία και τη δημοσιογραφία. Μεγάλο κεφάλαιο αποτέλεσε η διετής συμμετοχή του στο Διοικητικό Συμβούλιο της SAFIA, από όπου και αποκόμισε πολύτιμες εμπειρίες και φιλίες. Μέσω του OffLine Post, αρθρογραφεί κυρίως για την εγχώρια πολιτική σκηνή.
