Της Ελευθερίας-Μαρίας Γκίκα,
Σύμφωνα με την έρευνα του ευρωπαϊκού ινστιτούτου για την ισότητα των φύλων – EIGE, για το έτος 2019, η Ελλάδα έλαβε την τελευταία θέση ανάμεσα σε 28 χώρες. Ο δείκτης ισότητας των φύλων ανέδειξε τους βαθμούς που συγκέντρωσε η χώρα μας, στους 51.2 με την υπόλοιπη Ευρώπη να σημειώνει μέσο όρο τους 67.4. Τα κορυφαία ποσοστά ανήκουν στην Σουηδία και τη Δανία, τα οποία και εκτιμήθηκαν στους 83,6 και 77.5 αντίστοιχα. Προσωπικά, δε θα έλεγα ότι βρεθήκαμε προ εκπλήξεως αντικρίζοντας τα ποσοστά αυτά, παρά ταύτα κρίνεται σκόπιμο να ρίξουμε μια ματιά στις επί μέρους κατηγορίες που τα συντέλεσαν.
Ο δείκτης λοιπόν που προέκυψε, αποτελείτο από έξι βασικούς τομείς: εργασία, χρήματα, γνώση, χρόνο, εξουσία, υγεία. Φυσικά, λήφθηκαν υπόψη οι συνθήκες διαβίωσης κάθε χώρας και τα επίπεδα επίδοσής τους σε διάφορους τομείς, ώστε να μιλάμε με κάποια αναλογία.
Όσον αφορά τον εργασιακό τομέα στην Ελλάδα, αυτός εκτιμήθηκε στους 64.2 και παρά την αύξησή του κατά 1.7 μας κατατάσσει προτελευταίους στην Ε.Ε. Μόνο το 49% των γυναικών απασχολούνται στη χώρα μας, όταν το 70% του εργασιακού τομέα καταλαμβάνεται από τον ανδρικό πληθυσμό. Γενικότερα, παρατηρήθηκε και η άνιση κατανομή ανδρών και γυναικών σε διάφορους τομείς εργασίας. Συνεχίζοντας με τα ποσοστά της Ελλάδας, στο εισόδημα καταγράφηκε το 71,4, στη γνώση το 55,7, στο χρόνο 44,7, στην εξουσία 24,3 και στην υγεία 83,5.Η απόδοση λοιπόν είναι εμφανώς καλύτερη στον τομέα της υγείας και του χρήματος, με την εργασία και τη γνώση να ακολουθούν.
Θίγοντας τον τομέα της οικογένειας και του νοικοκυριού πλέον, διαπιστώνονται ανησυχητικές επιδόσεις. Αναφορικά με το χρόνο, όπου και πάλι βρισκόμαστε στην προτελευταία θέση της κλίμακας, σημειώθηκε πως το 38% των γυναικών ασχολούνται καθημερινά τουλάχιστον μία ώρα με το νοικοκυριό, την εκπαίδευση και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας. Το αντίστοιχο ποσοστό των ανδρών φτάνει μόλις το 20%. Συνεχίζοντας, το 85% των γυναικών μαγειρεύουν και ασχολούνται με το σπίτι έναντι του αστείου -για να μη χρησιμοποιήσουμε τον όρο τραγικού- 16% των ανδρών. Αλλά και στον τομέα λήψης αποφάσεων το πρόβλημα είναι αισθητά υπαρκτό. Αναζητώντας τα αίτια στο θέμα αυτό, θα ανατρέχαμε μάλλον στην έλλειψη χρόνου, όπως παρουσιάστηκε πριν από λίγο, και στην έλλειψη δια βίου εκπαίδευσης. Τα κίνητρα για τη συμμετοχή των γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων, είναι αναγκαία. Δεν πρέπει πάντως να ξεχνάμε, πως τα ποσοστά αυτά και η αργή άνοδός τους, είναι σαφώς επηρεασμένα και από την οικονομική κρίση την οποία διανύει η χώρα μας.
Είναι γεγονός πως η χώρα μας είναι σχετικά νέα στον χώρο και την προσπάθεια να εντάξει τις γυναίκες στην κοινωνία ως ισότιμους πολίτες. Ένα πρώτο κύμα υπεράσπισης των γυναικείων δικαιωμάτων, πραγματοποιήθηκε το 1887, όταν η Καλλιρόη Παρρέν ίδρυσε το πρώτο περιοδικό για τα δικαιώματα της γυναίκας, Εφημερίς των κυριών. Το αίτημα για το δικαίωμα ψήφου, όπως πολύ καλά θυμόμαστε – ή θα έπρεπε – γίνεται δεκτό στη χώρα μας, μόλις το 1956, οπότε και εκλέγονται γυναίκες σε πολιτικά αξιώματα. Συνταγματικά μιλώντας, η ισότητα των δύο φύλων στην Ελλάδα κατοχυρώνεται μετά και την πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας, το 1975. Μη έχοντας διανύσει ούτε 50 χρόνια από τότε λοιπόν, θα πρέπει να σταθούμε ρεαλιστές απέναντι στους στόχους και τις επιδιώξεις μας ως χώρα στο θέμα αυτό. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αποτελέσει άλλοθι, όμως αναλογικά με την πρόσφατη είσοδό μας στην νέα αυτή πραγματικότητα, πρέπει να αναγνωρίσουμε πως η θέση της γυναίκας στην Ελλάδα δεν διαφέρει αισθητά από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες.
Οι γυναίκες σταδιακά ενισχύουν τη διείσδυσή τους στις ανώτερες βαθμίδες της ελληνικής επιχειρηματικής σκηνής, σημειώνοντας διαρκώς πρόοδο από το 1990, έστω και αν κάποτε οι ρυθμοί χαρακτηρίζονται υποτονικοί. Η ισότητα των δύο φύλων αποτελεί θεμέλιο λίθο για έναν κόσμο που ευημερεί, ενισχύει τις βιώσιμες οικονομίες παρέχοντας οφέλη στις κοινωνίες και την ανθρωπότητα συνολικά.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1998, όπου και διαμένει σήμερα, έχοντας στο μεταξύ ζήσει σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Είναι φοιτήτρια του Τμήματος Ρωσικής Φιλολογίας και Σλαβικών Σπουδών στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Αγαπά τις ξένες γλώσσες και τη συμμετοχή σε προγράμματα που προωθούν την εκμάθηση και διδασκαλία τους -summer schools κοκ. Στον ελεύθερό της χρόνο ασχολείται με το τραγούδι, τη γυμναστική, τον κινηματογράφο και τη λογοτεχνία.
