Της Νικολέτας Χρυσικού,
Ένα από τα θέματα που απασχολεί για χρόνια την χώρα μας, είναι αυτό της ψήφου Ελλήνων του Εξωτερικού, παράλειψη του Έλληνα νομοθέτη και μία από τις προθέσεις της νέας Κυβέρνησης.
Σκόπιμο είναι να αναφερθεί πως το δικαίωμα ψήφου θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα δικαιώματα του Έλληνα πολίτη, αλλά και των πολιτών όλων των Δημοκρατικών κρατών, όπως αυτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στη χώρα μας, δικαίωμα ψήφου αποκτούν όλοι οι Έλληνες πολίτες που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους και έχουν συμπληρώσει το 17ο έτος της ηλικίας τους, πλέον, μετά από σημαντικές μεταρρυθμίσεις. Πιο συγκεκριμένα, η ψήφος αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα βάσει του άρθρου 3 του πρόσθετου πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ και θα πρέπει να εφαρμόζεται ανεμπόδιστα, χωρίς διακρίσεις, όπως είναι διατυπωμένο στο άρθρο 14 της Ευρωπαϊκής Διακήρυξης. Τι συμβαίνει, όμως, στην πραγματικότητα στη χώρα μας;
Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, ο πολίτης διατηρεί το δικαίωμα ψήφου στη μητέρα πατρίδα του, ακόμα και εάν πλέον δεν κατοικεί μόνιμα σε αυτή, τόσο για τις εθνικές εκλογές, όσο και για τις Ευρωεκλογές. Του δίνεται, δηλαδή, η δυνατότητα να ασκήσει το δικαίωμα του αυτό σε όλες τις δημοκρατικές διαδικασίες.
Στην Ελλάδα, το ζήτημα του «εκλέγειν» της ομογένειας αν και πολυσυζητημένο τα τελευταία χρόνια, αποφεύγεται επανειλημμένως να ρυθμιστεί από τις εκάστοτε Κυβερνήσεις. Ο νομοθέτης λόγω φόρτου εργασίας και άλλων επειγόντων ζητημάτων (;) έκρινε δευτερευούσης σημασίας την κάλυψη αυτού του νομοθετικού κενού! «Κενού» που η κάλυψή του έχει στόχο να προοδεύσει την κοινοβουλευτική δημοκρατική μορφή του πολιτεύματος της χώρας μας.
Στο προσκήνιο πλέον της πολιτικής αλλαγής είναι το ζήτημα της δυνατότητας ψήφου των Ελλήνων του Εξωτερικού, σχετικά με τις εθνικές εκλογές στο χώρο διαμονής τους. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, θα ψηφιστούν από την ολομέλεια της Βουλής όλες οι προϋποθέσεις και οι εξαιρέσεις, οι οποίες συζητούνται σήμερα στις κοινοβουλευτικές επιτροπές και θα καθορίζουν ρητά τη δυνατότητα του ενεργητικού αυτού δικαιώματος των Ελλήνων, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα μας για ένα «καλύτερο μέλλον», ένα μέλλον που δύσκολα θα μπορούσαν να φανταστούν στην Ελλάδα της κρίσης.
Εν προκειμένω, είναι σημαντικό πριν απορρίψουμε τα σχέδια της κυβέρνησης για μεταρρυθμίσεις περί του θέματος, να ενδιαφερθούμε σαφώς για τα θετικά σημεία αυτής της μεταρρύθμισης, που έχουν στόχο να ισορροπήσουν τις σχέσεις των απόδημων με τη χώρα καταγωγής τους. Ο λαός καθορίζει το μέλλον της χώρας, είναι αυτός που κατέχει την εξουσία, αυτός που κρατεί τη δικλείδα ασφαλείας. Μέσω, λοιπόν, αυτής της δημοκρατικής διαδικασίας, που έχει στόχο να διευρυνθεί με τη βοήθεια μεταρρυθμίσεων της Επιτροπής, οι ενεργοί πολίτες θα αυξηθούν και θα κινητοποιηθούν. Οι απόψεις θα διευρυνθούν και τα αποτελέσματα στη διαχείριση του κράτους και στην άσκηση της πολιτικής θα ισορροπηθούν.
Ας αντιμετωπίσουμε θετικά την πρόθεση για ενίσχυση της δημοκρατίας, ώστε να εξελιχθούμε μέσα από την δυνατότητα του εκλέγειν και σε περισσότερα ακόμη επίπεδα.
Γεννημένη στην Αθήνα το 1999, με καταγωγή από τη πανέμορφη Πελοπόννησο. Είναι φοιτήτρια 3ου έτους της Νομικής Σχολής του Γαλλικού Κολλεγίου IdEF, παραρτήματος του Γαλλικού Δημοσίου Πανεπιστημίου Université Paris 13, που εδρεύει στην Αθήνα. Ενδιαφέρεται κυρίως για το Δημόσιο Δίκαιο και τα Ανθρώπινα δικαιώματα. Ενδιαφέρον μπορούμε να θεωρήσουμε επίσης, τη συμμετοχή της σε εθελοντικές δραστηριότητες και την αγάπη της για τα παιδιά.
