Της Ελευθερίας Τάνκα,
Ένας εφιάλτης χωρίς τέλος ξεκίνησε για τον Αργεντινό πρόεδρο, Μαουρίτσιο Μάκρι με το δάνειο-μαμούθ, όπως αποκαλείται, ύψους 56.3 δισεκατομμυρίων δολαρίων που χορήγησε το ΔΝΤ, έπειτα από τη νομισματική κρίση που υπέστη η χώρα στα τέλη του Σεπτεμβρίου 2018. Το δάνειο αυτό συνεπάγεται βαθιές μεταρρυθμίσεις και περιστολή των δημοσίων δαπανών της χώρας, με στόχο τον μηδενισμό του δημοσιονομικού ελλείμματος μέχρι το 2020.
Ο πληθωρισμός έφτασε στα ύψη με ποσοστό 64%, ξεπερνώντας ακόμα και το αντίστοιχο ποσοστό που είχε καταγραφεί κατά τη διάρκεια της πολύ μεγάλης κρίσης του 2001-2002. Ως αναμενόμενο αποτέλεσμα, η φτώχεια βρίσκεται στα ύψη, επηρεάζοντας παράλληλα το βιοτικό επίπεδο των Αργεντινών εν γένει. Πιο συγκεκριμένα, μιλάμε για σοβαρή υποβάθμιση της δημόσιας υγείας και εκπαίδευσης, των μεταφορών και της παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών. Υποτίθεται ότι η κύρια συμβολή του ΔΝΤ θα ήταν ο έλεγχος της συναλλαγματικής ισοτιμίας, ωστόσο η Αργεντινή είναι πλέον πρώτη στην κατάταξη της υποτίμησης του νομίσματός της, η οποία αγγίζει το 100%. Αυτή η ραγδαία υποτίμηση και αδυναμία του νομίσματος προκάλεσε σοβαρές ανησυχίες στις αγορές σχετικά με το κατά πόσο η Αργεντινή θα είναι ικανή να αποπληρώσει τις οικονομικές της υποχρεώσεις σε δολάρια.
Εάν αναρωτηθεί κανείς σχετικά με το αν το τόσο μεγάλο δάνειο ήταν εν τέλει απαραίτητο, σύντομα θα αντιληφθεί ότι η απάντηση είναι αρνητική, τουλάχιστον από την άποψη της κάλυψης των αναγκών του λαού. Από την άλλη πλευρά, πρέπει να λάβει κανείς υπόψη του το είδος της κυβέρνησης της χώρας και τους ανθρώπους που τη στελεχώνουν. Δηλαδή, όταν η εξουσία ασκείται από μία κυβέρνηση, της οποίας το κύριο μέλημα είναι το φαίνεσθαι και όχι η ουσιαστική ανάπτυξη, είναι αναμενόμενο ότι ένα τέτοιο δάνειο ήταν απαραίτητο για την εξεύρεση μίας λύσης στο πολύ σημαντικό πρόβλημα της συναλλαγματικής ισοτιμίας και του όλο και περισσότερο αυξανόμενου πληθωρισμού. Η κεντρική τράπεζα εξέδωσε δήλωση στην οποία ανέφερε ότι θα συνεχίσει να εφαρμόζει μια περιοριστική νομισματική πολιτική και να παρεμβαίνει στην αγορά συναλλάγματος στην προσπάθειά της να ενισχύσει το Πέσος.
Το πρόγραμμα του ΔΝΤ για την Αργεντινή ρητά περιλαμβάνει μέτρα, τα οποία παρέχουν μια «δικλείδα ασφαλείας» για τις δαπάνες και επιτρέπει παράλληλα στη χώρα να υπερβαίνει τους στόχους του δημοσιονομικού ελλείμματος που συμφωνήθηκαν με το Ταμείο. Η Αργεντινή, ούσα αντιμέτωπη με το οξύ πρόβλημα της ρευστότητας και προσπαθώντας να μην προσθέσει ακόμα μία στάση πληρωμών στη μακρά ιστορία των ήδη 17 πτωχεύσεών της, αποφάσισε να ζητήσει περισσότερο χρόνο από το ΔΝΤ. Ζητεί μόνο επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του χρέους της, με το σχέδιό της να μην προβλέπει κανενός είδους «κούρεμα».
Ένας φόβος των πολιτικών αναλυτών είναι ότι οι αγορές μπορεί να θεωρήσουν τις εξελίξεις αυτές ως πιστωτικό γεγονός, δηλαδή ως πτώχευση της χώρας, η οποία μπαίνει σε μία νέα οικονομική κρίση μετά την βαριά ήττα του φιλελεύθερου προέδρου Μάκρι στις προκριματικές προεδρικές εκλογές της 11ης Αυγούστου. Το ΔΝΤ αντέδρασε γρήγορα στην πρόταση αυτή, διαβεβαιώνοντας τον λαό της Αργεντινής ότι θα συνεχίσει να παρέχει τη διαρκή στήριξή του σε αυτές τις δύσκολες στιγμές. Ωστόσο, στα τέλη Σεπτεμβρίου 2019 η δόση που αναμένετο να καταβληθεί από το ταμείο στην χώρα της Νότιας Αμερικής, ύψους 5 δις δολαρίων, δεν δόθηκε ποτέ και έκτοτε η κρίση παρατείνεται, μαζί φυσικά με την αγωνία του λαού.
Εν κατακλείδι, η εν λόγω εξέλιξη έχει πυροδοτήσει αντιδράσεις στο εσωτερικό της χώρας, όπου το ΔΝΤ ήταν για πολύ καιρό «εχθρός» για τον λαό. Για ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης ο διεθνής νομισματικός οργανισμός ευθύνεται για την οικονομική κατάρρευση της χώρας. Οφείλουμε να παρακολουθούμε στενά τις εξελίξεις, καθώς η ιστορία έχει πολλές φορές αποδείξει ότι μία κρίση στην άλλη πλευρά του κόσμου, μπορεί κάλλιστα την επόμενη μέρα να πλήξει εμάς τους ίδιους. Αναμένουμε να δούμε τι μέλλει γενέσθαι.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1999. Είναι προπτυχιακή φοιτήτρια Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Γνωρίζει Αγγλικά, Αλβανικά, Ιταλικά και Γαλλικά. Παρακολουθεί σεμινάρια στρατηγικής και διεθνών σχέσεων. Ενδιαφέρεται για τα διεθνή ζητήματα, την ιστορία και τη διπλωματία. Αγαπά τις ξένες γλώσσες και τα ταξίδια. Προσπαθεί να δραστηριοποιείται όσο το δυνατόν περισσότερο σε διάφορους τομείς.
