Του Αλέξανδρου Ραπακούσιου,
Συννεφιασμένη Κυριακή
Πριν από δύο και κάτι χρόνια, η 2α Ιουλίου δεν ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς. Το λεωφορείο που θα με πήγαινε στο «Ελ. Βενιζέλος» είχε περάσει ακριβώς στην ώρα του, εγώ πάλι όχι, πράγμα που με ξάφνιασε, με θύμωσε και με οδήγησε στο να μονολογώ λιβέλους για το λεωφορείο, τον οδηγό, τον ΟΑΣΑ, την πόλη και την ίδια τη ζωή. Μιας και δεν ήθελα να ξεκινήσω τη μέρα μου με πικρόχολη αυτοκριτική για το πρόβλημα που μαστίζει εμάς τους Ανώνυμους Αργοπορημένους, άφησα τον εαυτό μου εκτός του κάδρου των θυτών, μεταθέτοντάς την για την περίπτωση που έχανα εν τέλει την πτήση. Με οδηγό το βολικό ρητό «τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος», ανέβηκα στο επόμενο λεωφορείο της γραμμής, ενώ στην ωριαία διαδρομή του υπολόγιζα επακριβώς τον διαθέσιμο χρόνο που θα είχα στο αεροδρόμιο. Τα είκοσι πέντε λεπτά εγγυόντουσαν την αποτυχία, ωστόσο η θεά Τύχη με αντάμειψε με δίωρη καθυστέρηση της πτήσης. Τελικά, όντως κρίθηκε στο αποτέλεσμα.
Ύπνωση (ή Marketing)
Η τεράστια προσωπική επιτυχία και ταυτοχρόνως αποτυχία της αεροπορικής εταιρίας, συνοδεύτηκε και από κυνισμό. Μετά τα πρώτα δεκαπέντε λεπτά που διέθεσα προκειμένου η καρδιά να επιστρέψει σε κανονικούς ρυθμούς, η αναμονή κατάντησε βαρετή. Το βιβλιοπωλείο (ή κάτι που του έμοιαζε) βρισκόταν κοντά στην πύλη κι έτσι περιηγήθηκα στο εσωτερικό του. Αν και δεν το είχα σκοπό, το τρομακτικό βλέμμα του κ. Βαρουφάκη στη διαφημιστική αφίσα αφενός με ακινητοποίησε, αφετέρου με ύπνωσε και τελικώς με οδήγησε στο ταμείο μαζί με το καινούριο του βιβλίο, «Adults In The Room». Γνωρίζοντας πως οι ενδότερες πληροφορίες παρασκηνιακού τύπου γνωστοποιούνται κυρίως μέσω των αυτοβιογραφιών των πρωταγωνιστών, πιθανότατα αφότου αποστρατευθούν, στόχος ήταν να διαπιστώσω εάν η δαιμονοποίησή του από μεγάλο κομμάτι του λαού, των κομμάτων, των Μέσων κι εν μέρει από μένα ήταν δικαιολογημένη ή έστω θεμιτή. Γι’ αυτό και η ανάγνωση εκείνο το δεκαήμερο στην Κρήτη ξεκίνησε με αρκετή δόση καχυποψίας.
Μέρος Β’
Το βιβλίο έγινε ταινία κι όπως συνήθως συμβαίνει με ταινίες που βασίζονται σε έργα που έχουμε ήδη διαβάσει, η διάθεση να παρακολουθήσω την κινηματογραφική μεταφορά του ήταν μεγάλη. Έχοντας στο μυαλό μου την παρ’ ολίγον εφιαλτική και γεμάτη άγχος ημέρα που αγόρασα το βιβλίο, στάθηκα έξω από τον κινηματογράφο μισή ώρα πριν την προβολή. Η εκτροπή ενός αυτοκινήτου επάνω σε διάζωμα της παραλιακής οδού με το που κατέβηκα από το λεωφορείο δε με πτόησε, σκεπτόμενος πως η απόρριψη δεισιδαιμονιών και προλήψεων με κάνει καλύτερο άνθρωπο. Εάν σας καθησυχάζει, τόσο η επιβαίνουσα, όσο και η –ούτε τριών ετών– κόρη της δεν έπαθαν το παραμικρό. Σωματικά, δηλαδή. Αγόρασα τα απαραίτητα (το δίλημμα popcorn ή nachos δεν είναι της παρούσης) και κατευθύνθηκα προς την αίθουσα.
L-7
Εάν ο ΟΠΑΠ κλήρωνε για το πού θα καθόταν ο φαινομενικά φιλήσυχος πενηντάρης θεατής, που με την έναρξη της ταινίας θα φώναζε πρωτότυπα βρισίδια κάθε φορά που εμφανιζόταν ο ηθοποιός που υποδυόταν τον Β. Σόιμπλε, δηλαδή και τις – παραπάνω από– είκοσι φορές, θα πετύχαινε διάνα. Ακριβώς δίπλα μου! Οι ματιές των υπόλοιπων θεατών που γύριζαν συχνά πυκνά προς το μέρος μας διασταυρώνονταν με τις δικές μου, όπου με τον συνδυασμό ενός αμήχανου μειδιάματος επιχειρούσα να τους μεταφέρω το μήνυμα πως «ο κύριος δίπλα μού είναι άγνωστος». Όσον αφορά την ταινία, η μεταφορά των όσων διαδραματίζονται στο βιβλίο ήταν σχετικά πιστή και άξιζε για μία προβολή. Στο τέλος, πιθανώς να δικαιολογήσετε και τον πενηντάρη. Αν εξαιρέσουμε την αρνητικότητα που αδίκως εξέπεμπε αποκλειστικά για ένα πρόσωπο, το κινηματογραφικό έργο ενδεχομένως να ερεθίσει το θυμικό σας, όπως το πέτυχε και με τον κύριο. Άλλωστε, η εξωτερίκευση των συναισθημάτων εκλαμβάνεται ως κάτι θετικό και προπαντός αυθεντικό. Απαραίτητη προϋπόθεση η εξωτερίκευσή σας να γίνει σε ικανοποιητική απόσταση από το αυτί του διπλανού σας.
Ασφάλειες
Προσπερνώντας τα άγχη, τα διαζώματα και τους εξωστρεφείς πενηντάρηδες που συναντώ όταν έρχομαι σε επαφή με άμεσο ή έμμεσο καλλιτεχνικό δημιούργημα του πρώην υπουργού και μεταφερόμενος στα νέα αιματοκυλίσματα της Μέσης Ανατολής, καθίσταται σαφές πως οι Ηνωμένες Πολιτείες υπό την προεδρία Τραμπ, αποπνέουν τόση εμπιστοσύνη στους συμμάχους τους, όση και ένας 96χρονος που ενδιαφέρεται να κάνει ασφάλεια ζωής στην αντίστοιχη εταιρία. Το πράσινο φως της Αμερικής στην τουρκική εισβολή με στόχο τους Κούρδους, αφού οι τελευταίοι ανέλαβαν την εκκαθάριση των φονταμενταλιστών για λογαριασμό της Δύσης, επιβεβαιώνουν πως όταν η δήθεν εκκεντρικότητα και αντισυστημικότητα τοποθετούν αδαείς και διπολικούς χαρακτήρες στα ανώτατα επίπεδα της εξουσίας, η αποσταθεροποίηση είναι φυσικό επακόλουθο. Σε ό,τι αφορά τη χώρα μας, η πρόσφατη ανανέωση της στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας-ΗΠΑ δημιουργεί επικίνδυνες εξαρτήσεις. Πιθανόν αναγκαίες, αν σκεφτούμε πως το έτερο δίχτυ ασφαλείας εν ονόματι «Ευρωπαϊκή Ένωση» συμπεριφέρεται σαν την αδιάφορη ξαδέλφη σε οικογενειακό τραπέζι, που κάθεται στη γωνιά της και μονολογεί χιλιοειπωμένα μανιφέστα αυτοσυγκράτησης και ειρήνης, τη στιγμή μάλιστα που βρίσκεται εν εξελίξει η καταπάτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων κράτους-μέλους της, της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Στρεβλώσεις
Εν αντιθέσει με την α λα καρτ εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου εκ μέρους των κυρίαρχων κρατών, στην εγχώρια σκηνή η πραγματικότητα οφείλει να είναι διαφορετική. Κάθε φορά που κομμάτι του πολιτικού κι επιχειρηματικού κόσμου «αλωνίζει» ανενόχλητο παραβαίνοντας βασικές αρχές του νόμου, η προστασία της Πολιτείας έγκειται στην ύπαρξη μίας ισχυρής και κυρίως ανεξάρτητης Δικαιοσύνης. Δύο χαρακτηριστικά, ωστόσο, που φέρουν σημάδια αλλοίωσης κι επικίνδυνης ευκαμψίας εξαιτίας ειδικών συνθηκών, όπως αυτών που ίσχυαν στη διάρκεια του πολυδιάστατου τυφώνα της κρίσης, αλλά και μακροχρόνιων στρεβλώσεων που κανείς ποτέ δεν επιχείρησε να αντιμετωπίσει με τόλμη.
Διλήμματα
Σκεφτείτε τώρα τη Δικαιοσύνη ενσαρκωμένη στο πρόσωπο ενός εργαζόμενου ανθρώπου. Πρωινό ξύπνημα, ετοιμασία και εργασία. Όπως κάθε μέρα, καταφθάνει στο γραφείο της, μόνο που σήμερα ξεχωρίζουν δύο φάκελοι υποθέσεων. Ο χρόνος περιορισμένος, γι’ αυτό και η επιλογή μεταξύ των δύο αναπόφευκτη. Ο πρώτος, περιλαμβάνει ως αιτία διερεύνησης τη λεκτική υπερβολή του κυβερνητικού βουλευτή, Μπ. Παπαδημητρίου, ο οποίος εν ώρα ραδιοφωνικής συνέντευξης είχε καταφερθεί εναντίον «δημοσιογράφων-ανταποκριτών που έγλειφαν τους Συριζαίους και έγραφαν υποστηρικτικά άρθρα εντός των -γεμάτων με χασισοκαπνό- γραφείων του Μαξίμου». Ο δεύτερος φάκελος, αφορά ως αιτία διερεύνησης την πρόσφατη αποκάλυψη του «vouliwatch», μιας ανεξάρτητης πρωτοβουλίας που εστιάζει στην παρακολούθηση κι αξιολόγηση του νομοθετικού έργου, η οποία και αποδεικνύει πως, ενώ το νυν κυβερνών κόμμα έλαβε περί το 1 εκατομμύριο € κρατικής χρηματοδότησης για ερευνητικούς σκοπούς, το ποσό αυτό, κατευθύνθηκε για την εξόφληση του υπέρογκου κομματικού χρέους προς Τράπεζες και Δημόσιο.
Επιτροπή (μη) Ελέγχου
Μα σε ποια σύγχρονη κι «εξευρωπαϊσμένη» χώρα δεν υπάρχει ένας ελεγκτικός μηχανισμός που να παρακολουθεί στενά το πού οδεύει η κρατική χρηματοδότηση που λαμβάνουν τα πολιτικά κόμματα; Όντως το ελληνικό κράτος, προκειμένου να μη φανεί κομπογιαννίτης παλαιάς κοπής, προέβλεψε τη λειτουργία ενός τέτοιου μηχανισμού με το όνομα «Επιτροπή Ελέγχου της Βουλής για τα οικονομικά των κομμάτων». Μόνο που όπως φαίνεται, η Επιτροπή, εκτός του ότι δε γνωστοποίησε την παράβαση, κατόρθωσε να «αμελήσει» την επιβολή σχετικών κυρώσεων στο κυβερνών κόμμα και εν τέλει να «αγνοήσει» την απαίτηση για επιστροφή του συγκεκριμένου ποσού στα κρατικά ταμεία, όπως ρητά αναφέρει ο νόμος.
Οσμές
Η ηρωίδα της ιστορίας μας, η Δικαιοσύνη, κοιτάει νωχελικά τους δύο φακέλους. Ο χρόνος περνούσε και η ώρα της επιλογής είχε έρθει. Αφού τα ζύγισε ξανά και ξανά, αποφασίζει να προσπεράσει τον φάκελο του ενός εκατομμυρίου. Ο φάκελος των χασισοκαπνών, επικαλυμμένος με μικροποσότητες σοβαρότητας, είχε εν τέλει προτεραιότητα.
Είναι τεταρτοετής φοιτητής του τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Έχει συμμετάσχει σε εγχώρια και ευρωπαϊκά μοντέλα προσομοίωσης, ενώ το ενδιαφέρον του εντοπίζεται, εκτός των διεθνών σχέσεων, στην πολιτική επικοινωνία και τη δημοσιογραφία. Μεγάλο κεφάλαιο αποτέλεσε η διετής συμμετοχή του στο Διοικητικό Συμβούλιο της SAFIA, από όπου και αποκόμισε πολύτιμες εμπειρίες και φιλίες. Μέσω του OffLine Post, αρθρογραφεί κυρίως για την εγχώρια πολιτική σκηνή.
