Του Θεοχάρη Χατζημανώλη,
Σαν σήμερα το 1226 πεθαίνει ο Άγιος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και ιδρυτής του τάγματος των Φραγκισκανών, Φραγκίσκος της Ασίζης.
Ο άγιος Φραγκίσκος, κατά κόσμον Τζοβάνι ντε Μπερναντόνε, γεννήθηκε στην Ασίζη το 1182 και ήταν γιος του Πιέτρο ντι Μπερναντόνε, πλούσιου εμπόρου. Ο νεαρός Φραγκίσκος έμαθε να μιλάει ιταλικά και γαλλικά από τους γονείς του και λατινικά από τον ιερέα της ενορίας. Δε συνέχισε παραπάνω τις σπουδές του, αλλά αναμείχθηκε με τη δουλειά του πατέρα του. Το 1202 πολέμησε με το στρατό της Ασίζης εναντίον της Περούτζια, συνελήφθη και παρέμεινε αιχμάλωτος για ένα χρόνο.
Το 1202 πολέμησε με το στρατό της Ασίζης εναντίον της Περούτζια, συνελήφθη και παρέμεινε αιχμάλωτος για ένα χρόνο. Το 1204 κατετάγη στο στρατό του Πάπα Ιννοκέντιου Γ’ για να συμμετάσχει στους θρησκευτικούς πολέμους της ανατολής. Φτάνοντας στο Σπλίτ στη Δαλματία, αρρώστησε και εγκατέλειψε το στρατό, επιστρέφοντας στην πόλη του, όπου και εκδήλωνε μέρα με τη μέρα μεγαλύτερο θρησκευτικό ζήλο. Προσευχόμενος μια μέρα του 1207 στο παρεκκλήσι του Αγίου Δαμιανού, διέδωσε πως είδε σε όραμα το Θεό, που του ζήτησε να προσφέρει τη ζωή του σε αυτόν. Έτσι, αφοσίωσε τον εαυτό του στον Θεό.
Η διδασκαλία του Φραγκίσκου εξέφραζε στο μέγιστο το χριστιανικό δόγμα και την αρεταϊκή ηθική του. Έτσι, εκφράζοντας το πραγματικό χριστιανικό αίσθημα, έγινε παράδειγμα προς μίμηση σε θέματα λατρείας. Κήρυττε την ισότητα όλων, την έμπρακτη αγάπη προς το συνάνθρωπο, ακόμα και προς τους λεπρούς, αλλά και εν γένει προς την πλάση, την ειρήνη, την υπεροχή της φτώχειας έναντι του πλούτου και της ταπεινότητας έναντι της κοινωνικής επιτυχίας. Ο ίδιος κυκλοφορούσε ντυμένος με ένα χιτώνα, δεμένο στη μέση με ένα σκοινί (αυτό το είδος ενδυμασίας έχουν και σήμερα οι μοναχοί του τάγματός του).
Για τρία χρόνια αποσύρθηκε στην ησυχία της ασκητικής ζωής, ώσπου το 1209 ίδρυσε χωριστό μοναχικό τάγμα. Έκτοτε θεώρησε το χρήμα ως την πηγή όλων των αμαρτιών και προέτρεπε τους ανθρώπους να πουλήσουν όλη την περιουσία τους. Οι λίγοι πρώτοι του ακόλουθοι αποκαλούνταν Fratres Minores ή οι ελάχιστοι αδερφοί, φορούσαν σκούρα ενδύματα, έχτισαν καλύβες από κλαδιά, ζούσαν όλοι μαζί και κάθε μέρα κατέβαιναν στις πόλεις για να κηρύξουν. Η αγάπη τους επεκτεινόταν και προς τα ζώα και όλα τα πλάσματα της φύσης. Προοδευτικά απέκτησε περισσότερους οπαδούς, οι οποίοι αποτέλεσαν το τάγμα των Φραγκισκανών, που είχε την έγκριση και του Πάπα Ιννοκέντιου Γ’.
Ο Φραγκίσκος της Ασίζης επισκέφθηκε τη Γαλλία, την Ισπανία, την Παλαιστίνη και την Αίγυπτο. Επιστρέφοντας στην Ιταλία, έθεσε κανονισμούς για την καλύτερη λειτουργία του τάγματος, του οποίου η οργάνωση έγινε αρτιότερη. Το 1224, ύστερα από σαράντα ημέρες προσευχής και νηστείας, μαρτυρά πως είδε να αποτυπώνονται πάνω στο σώμα του τα στίγματα των πληγών του Ιησού. Πέθανε το 1228 από την κούραση και τις αυξημένες κακουχίες, τυφλός και χτυπημένος από ελονοσία και υδρωπικία. Δύο χρόνια αργότερα, το 1228, η καθολική Εκκλησία τον ανακήρυξε Άγιο.
Γεννήθηκε στο Λιτόχωρο Πιερίας το 1999. Είναι φοιτητής του τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από τον Οκτώβριο του 2017. Στα ενδιαφέροντα και τις δράσεις που αναπτύσσει συμπεριλαμβάνονται θεματικές ενότητες πολιτικής, ιστορίας, φιλοσοφίας, κοινωνιολογίας, οικονομίας και κριτικής της τέχνης. Συμμετέχει σε πολιτικές προσομοιώσεις, επιστημονικά συνέδρια και ημερίδες και ασχολείται από την παιδική του ηλικία με το θέατρο. Γνωρίζει αγγλικά και ιταλικά. Στο OffLine Post γράφει ιστορικά θέματα.
