Του Γιώργου Ναθαναήλ,
Ο Σπυρίδων Μαρινάτος ήταν αρχαιολόγος με σπουδαίο βιβλιογραφικό και ανασκαφικό έργο κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα. Γεννήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 1901 στο Ληξούρι της Κεφαλονιάς. Η Φιλοσοφική σχολή της Αθήνας ήταν ο πρώτος σταθμός της λαμπρής του καριέρας. Σπούδασε αρχαιολογία και αποφοίτησε το 1921. Μετά από τέσσερα χρόνια (1925) διορίζεται Έφορος αρχαιοτήτων Κρήτης. Ωστόσο, δύο χρόνια αργότερα, το 1927, έφυγε στη Γερμανία για περαιτέρω εκπαίδευση, η οποία διήρκεσε έως το 1929.
Για δύο έτη, από το 1937 έως το 1939, διετέλεσε διευθυντής Αρχαιοτήτων και Ιστορικών Μνημείων του Υπουργείου Παιδείας. Το 1939 εξελέγη τακτικός καθηγητής αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Διετέλεσε, ακόμα, και πάλι διευθυντής Αρχαιοτήτων και Ιστορικών Μνημείων από το 1955 έως το 1957, καθώς επίσης εξελέγη το 1955 τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Το 1958 ανήλθε στη θέση του πρύτανη του Πανεπιστημίου της Αθήνας και δέκα χρόνια αργότερα, το 1967, ανέλαβε τη Γενική Επιθεώρηση Αρχαιοτήτων.
Το 1967 λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα το πραξικόπημα των Συνταγματαρχών, με τους οποίους ο Μαρινάτος φαίνεται να έχει καλές σχέσεις, αφού υπάρχει η μαρτυρία, πως σε πανηγυρικό λόγο του εξύμνησε το συγκεκριμένο καθεστώς. Επίσης, είχε οριστεί πρόεδρος του Αρχαιολογικού Συμβουλίου, με απόφαση του οποίου τέθηκε σε διαθεσιμότητα ο Μανόλης Χατζηδάκης. Κατά τη διάρκεια των δύσκολων αυτών χρόνων για την χώρα μας, ο Μαρινάτος διενέργησε ανασκαφές στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης. Το 1967 προέβη σε ανακοίνωση σχετικά με τις βαρυσήμαντες ανακαλύψεις που είχε κάνει. Είχε βρει έναν οικισμό της μινωικής περιόδου, και πιο συγκεκριμένα ένα ανάκτορο. Ο συγκεκριμένος χώρος, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Μαρινάτου, είχε καταστραφεί πρώτα από σεισμό και στη συνέχεια θάφτηκε κάτω από την τέφρα. Έτσι, ενισχύθηκαν οι θεωρίες πως ο πολιτισμός της Κρήτης καταστράφηκε μετά από την έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας. Την ανακάλυψή του χρονολογούσε περί το 1500 π.Χ..
Ο Μινωικός πολιτισμός είναι πράγματι αξιοθαύμαστος λόγω της μακράς του ύπαρξης μέσα στους αιώνες, καθώς και λόγω των πολύ όμορφων ευρημάτων του. Τα ανάκτορα της Κνωσού εντυπωσιάζουν και δίνουν την αίσθηση πως ο συγκεκριμένος πολιτισμός δεν περιορίστηκε στη δημιουργία απλών δομών, αλλά προχώρησε ένα βήμα παραπέρα. Ο πολιτισμός ήρθε σιγά-σιγά στο φως από τον Άρθουρ Έβανς, ενώ σήμερα υπάρχουν πολλά ερωτήματα γύρω από αυτόν.
Ο Μαρινάτος, λοιπόν, έδωσε απάντηση σε μερικά απ’ αυτά. Θα μπορούσε να δώσει κι άλλες, αν δεν τον έβρισκε ο θάνατος την 1η Οκτωβρίου 1974 εντός του ανασκαφικού χώρου του Ακρωτηρίου Σαντορίνης. Θάφτηκε εντός του χώρου, στο Συγκρότημα Δ’, απ’ όπου μεταφέρθηκε το 2005. Βρίσκεται θαμμένος στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου, αλλά θα μεταφερθεί σε μνημείο, που θα ανεγερθεί προς τιμήν του σε κοντινή θέση.
