Του Θεοχάρη Χατζημανώλη,
Σαν σήμερα αφήνει την τελευταία του πνοή ο σπουδαίος αμερικανός σεισμολόγος και φυσικός, Τσαρλς Ρίχτερ, από καρδιακή ανεπάρκεια στην Πασαντίνα της Καλιφόρνια.
Η παγκόσμια φήμη του προκύπτει από τη δημιουργία της κλίμακας Ρίχτερ, η οποία μέχρι τη διαμόρφωση της μεθόδου του μεγέθους σεισμικής ροπής το 1979, χρησιμοποιούταν για τη μέτρηση του μεγέθους των σεισμών. Εμπνευσμένος από τη μελέτη του Ιάπωνα Kiyoo Wadati του 1928 σχετικά με βαθείς και ρηχούς σεισμούς, ο Ρίχτερ χρησιμοποίησε για πρώτη φορά την κλίμακα το 1935, μετά την ανάπτυξή της σε συνεργασία με τον Μπένο Γκούτενμπεργκ.
Ο Τσαρλς Ρίχτερ γεννήθηκε το 1900 στο Χάμιλτον του Οχάιο. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ και πήρε το διδακτορικό του από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Καλιφόρνιας. Εργάστηκε ως βοηθός ερευνητής στο Ινστιτούτο Κάρνεγκι από το 1927 μετά από πρόσκληση του νομπελίστα φυσικού, Ρόμπερτ Μίλικαν. Εκεί ξεκίνησε και η συνεργασία του με τον Μπένο Γκούτενμπεργκ.
Ο Ρίχτερ και ο Γκούτενμπεργκ επινόησαν την κλίμακα, η οποία θα γινόταν γνωστή ως κλίμακα Ρίχτερ και βασιζόταν στη μέτρηση της μετατόπισης του εδάφους εξαιτίας των σεισμικών κυμάτων, όπως είχε προταθεί από τον Kiyoo Wadati. Σχεδίασαν ακόμη ένα σεισμογράφο, που μετρούσε τη μετατόπιση αυτή και ανέπτυξαν μία λογαριθμική κλίμακα για τη μέτρηση του μεγέθους. Η ονομασία «magnitude» για τη μέτρηση αυτή προήλθε από την τριβή του Ρίχτερ με την αστρονομία. Στην επιστήμη αυτή το μέγεθος των αστεριών μετριέται σε μεγέθη [magnitudes]. Η συμβολή του Γκούτενμπεργκ ήταν ουσιώδης, αλλά η αποστροφή του προς τις συνεντεύξεις οδήγησε στη μη συμπερίληψη του ονόματός του στην κλίμακα. Μετά τη δημοσίευσή της το 1935, η κλίμακα γρήγορα υιοθετήθηκε στη μέτρηση της έντασης των σεισμών.
Ο Ρίχτερ παρέμεινε στο Ινστιτούτο Κάρνεγκι μέχρι το 1936, οπότε του προσφέρθηκε θέση στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια, όπου εργαζόταν ο Μπένο Γκούτενμπεργκ. Από κοινού εξέδωσαν τη «Σεισμικότητα της Γης» (Seismicity of the Earth) το 1941. Η αναθεωρημένη της έκδοση, που κυκλοφόρησε το 1954, είναι ένα θεμελιώδες έργο της σύγχρονης σεισμολογίας. Έγινε καθηγητής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια το 1952. Το 1958 εξέδωσε τη «Στοιχειώδη Σεισμολογία» (Elementary Seismology), η οποία βασιζόταν στις σημειώσεις του από την προπτυχιακή του διδασκαλία. Ο Ρίχτερ παραδόξως δε δημοσίευσε ποτέ άρθρα σε περιοδικά, ώστε να υποβληθούν στην ακαδημαϊκή βιβλιοκρισία κι έτσι αυτή θεωρείται η μεγαλύτερη συμβολή του στη σεισμολογία.
Γεννήθηκε στο Λιτόχωρο Πιερίας το 1999. Είναι φοιτητής του τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από τον Οκτώβριο του 2017. Στα ενδιαφέροντα και τις δράσεις που αναπτύσσει συμπεριλαμβάνονται θεματικές ενότητες πολιτικής, ιστορίας, φιλοσοφίας, κοινωνιολογίας, οικονομίας και κριτικής της τέχνης. Συμμετέχει σε πολιτικές προσομοιώσεις, επιστημονικά συνέδρια και ημερίδες και ασχολείται από την παιδική του ηλικία με το θέατρο. Γνωρίζει αγγλικά και ιταλικά. Στο OffLine Post γράφει ιστορικά θέματα.
