Του Γιώργου Ναθαναήλ,
Ο Λουί Ζαν Παστέρ, άλλοτε γνωστός ως Λουδοβίκος Παστέρ, γεννήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 1822 στο Ντολ στη Γαλλία, κοντά στις Άλπεις. Ο πατέρας του ήταν βυρσοδέψης και δεν είχε σημαντική μόρφωση. Ο Λουί μεγάλωσε στην κωμόπολη Αρμπουά, όπου είχε αργότερα το σπίτι του και το εργαστήριό του. Στο σχολείο όπου φοιτούσε έγινε αντιληπτή η εξυπνάδα του νεαρού και ο διευθυντής παρότρυνε τον πατέρα του να κάνει αίτηση για το Εκόλ Νορμάλ. Πράγματι, ο Παστέρ φοίτησε εκεί και το 1848 έγινε καθηγητής φυσικής στο λύκειο της Ντιζόν. Αλλά δε σταμάτησε εκεί. Λίγο αργότερα έγινε καθηγητής χημείας στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου. Εκεί γνώρισε τη Μαρία Λωράν, την οποία νυμφεύτηκε και με την οποία απέκτησε 5 παιδιά, μόνο που τα 3 δεν κατάφεραν να επιζήσουν έως την ενηλικίωσή τους. Το εργαστήριό του λειτουργεί σήμερα ως μουσείο.
Οι ανακαλύψεις του στο πεδίο της μικροβιολογίας και της χημείας είναι πραγματικά πολλές και σημαντικές. Μερικές απ’ αυτές είναι η παστερίωση, η ασυμμετρία των κρυστάλλων και το εμβόλιο. Ας σταθούμε στο τελευταίο, μιας και ο εμβολιασμός θεωρείται απαραίτητος για την πρόληψη και την εξάλειψη επικίνδυνων νόσων. Ο Παστέρ ασχολήθηκε αρχικά με τη χολέρα. Με την καλλιέργεια του βακτηρίου, ήθελε να μολύνει κάποια κοτόπουλα, που χρησιμοποιούσε ως πειραματόζωα. Ο Παστέρ έφυγε για διακοπές και άφησε το βοηθό του, Σαρλ Σαμπερλάν, να κάνει τη μετάδοση της ασθένειας στα κοτόπουλα. Όμως, έφυγε και ο βοηθός του για διακοπές, με αποτέλεσμα να δοθούν στα κοτόπουλα βακτήρια, που είχαν παλιώσει και ήταν, συνεπώς, εξασθενημένα. Έτσι, τα κοτόπουλα δεν πέθαναν, αλλά απλώς αρρώστησαν και ανάρρωσαν. Ο Παστέρ διαπίστωσε στη συνέχεια ότι δε μπορούσε να μολύνει τα κοτόπουλα, διότι είχαν πάθει ανοσία στο βακτήριο, κάτι που γνώριζε πως είχε συμβεί και σε άλλα ζώα σε μια πόλη της Γαλλίας, που μολύνθηκαν από άνθρακα. Έκανε το ίδιο, μολύνοντας βοοειδή με άνθρακα. Αφού πέτυχε, στράφηκε στην καταπολέμηση κι άλλων ασθενειών. Η τεχνική, βέβαια, ήταν γνωστή από την αντιμετώπιση της ευλογιάς, της οποίας την ανοσία μέσω εμβολίου είχε ανακαλύψει ο Έντουαρντ Τζένερ. Όμως, ο Τζένερ χρησιμοποίησε μια ήδη υπάρχουσα εξασθενημένη μορφή ευλογιάς, ενώ ο Παστέρ δημιούργησε ο ίδιος τις εξασθενημένες μορφές της χολέρας και του άνθρακα.
Ο Παστέρ ήταν αυτός που ανακάλυψε το εμβόλιο κατά της λύσσας και κλήθηκε να δει τα αποτελέσματα της έρευνάς του στις 6 Ιουλίου 1885. Ένα 9χρονο αγόρι δαγκώθηκε από λυσσασμένο σκύλο και η κατάσταση της υγείας του ήταν κρίσιμη. Ο Παστέρ, παρά το γεγονός ότι δεν είχε άδεια άσκησης του ιατρικού επαγγέλματος, τόλμησε να εμβολιάσει το παιδί. Το παιδί θεραπεύτηκε κι ο Παστέρ κέρδισε δόξα και διεθνή αναγνώριση. Πέθανε στις 28 Σεπτεμβρίου 1895 και ετάφη στην Παναγία των Παρισίων, αλλά αργότερα η σορός του μεταφέρθηκε σε μια κρύπτη του Ινστιτούτου Παστέρ στο Παρίσι. Ένας σημαντικός επιστήμονας για την ανθρωπότητα ήταν πλέον παρελθόν, αφήνοντας πίσω του ένα σημαντικό έργο για τη βελτίωση της ζωής των ανθρώπων.
Γεννημένος το 1999 και μεγαλωμένος στη Βέροια. Απόφοιτος Γενικού Ενιαίου Λυκείου. Είναι φοιτητής του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ. Αρθρογραφεί για την αρχαιότητα, ελληνική και ρωμαϊκή, την μεσαιωνική και βυζαντινή Ιστορία και διετέλεσε αρχισυντάκτης στην ομώνυμη κατηγορία του OffLine Post για έξι μήνες (Ιούλιος-Δεκέμβριος 2019).
