Του Βασίλη Καραγκούνη,
Πέρασαν σχεδόν δύο χρόνια από τότε που ο Αναπληρωτής Υπουργούς Δικαιοσύνης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έξω από το μέγαρο Μαξίμου, «σόκαρε» το πανελλήνιο. Δύο χρόνια μετά την ανακάλυψη του «μεγαλύτερου σκανδάλου» της μεταπολίτευσης, φτάσαμε στη μεγαλύτερη σκευωρία της μεταπολίτευσης. Σκάνδαλο στο χώρο της υγείας φυσικά και υπάρχει. Και φυσικά, οι αρχές πρέπει να ελέγξουν τους λόγους του διπλασιασμού της φαρμακευτικής δαπάνης από το 2004 έως το 2009. Σε όλο τον κόσμο όπου έχει ερευνηθεί ή ερευνάται η εταιρία Novartis, όλα τα στοιχεία έχουν να κάνουν με πρακτικές αθέμιτου ανταγωνισμού και διαφθοράς στον ιατρικό τομέα. Έπειτα από δέκα χρόνια κρίσης, ο ελληνικός λαός πρέπει να γνωρίζει κάθε αχρείαστη σπατάλη που τον οδήγησε στην κρίση και τα μνημόνια.
Άλλο ζήτημα, όμως, η έρευνα της δικαιοσύνης στον ιατρικό και φαρμακευτικό τομέα και άλλο η εμπλοκή του πολιτικού προσωπικού στο σκάνδαλο. Είναι, όμως, η υπόθεση Novartis μια κακοστημένη σκευωρία; Και ποια στοιχεία οδήγησαν την αντιπολίτευση του 2017 και κυβέρνηση του σήμερα σε αυτό το συμπέρασμα, μαζί με ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης; Ήταν ίσως οι βόλτες του «Ρασπούτιν» στα γραφεία των εισαγγελέων μαζί με τους κουκουλοφόρους μάρτυρες και τις τροχήλατες βαλίτσες, που έκαναν βόλτα τα εκατομμύρια στο Μαξίμου. Εικόνες που οδηγούσαν τους συνειρμούς και τις σκέψεις των μεγαλύτερων στα «pampers» του 1989. Ήταν ίσως η εμπλοκή προσώπων που ουδεμία σχέση είχαν με τη φαρμακευτική πολιτική ή κατηγορούνταν για περιστατικά που συνέβησαν εκτός της θητείας τους, όπως συνέβη με τους Ευάγγελο Βενιζέλο, Ανδρέα Λοβέρδο, Άδωνι Γεωργιάδη. Ίσως ακόμη, η υπόθεση Novartis να μοιάζει με σκευωρία γιατί πριν καν ολοκληρωθεί στο σύνολο της η δικογραφία, αυτή κυκλοφορούσε σε κυριακάτικη φιλοκυβερνητική εφημερίδα, προαναγγέλλοντας τις μετέπειτα διώξεις των δέκα πολιτικών. Επιπλέον, φάνηκε η ενεργοποίηση του δόγματος Πολάκη που θα οδηγούσε σε νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, αν έκλειναν στη φυλακή αντιπάλους σαν τον υπηρεσιακό πρωθυπουργό Παναγιώτη Πικραμένο.
Όλα τα παραπάνω, μαζί με πληθώρα ερωτημάτων για το κατά πόσο ακολουθήθηκαν οι δικονομικοί κανόνες, παράλληλα και με τις μεταξύ των ίδιων των εισαγγελέων κατηγορίες, δημιουργούν ένα σκηνικό αδιαφάνειας. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, παρά την ακραία εκμετάλλευση της υπόθεσης, έχασε τις εκλογές της 7ης Ιουλίου και τώρα ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσει τις συνέπειες του χειρισμού της υπόθεσης.
Οι κατηγορούμενοι της προηγούμενης περιόδου, δια της εντολής του εκλογικού σώματος, επανέρχονται ως κατήγοροι των προηγούμενων κατηγόρων. Αυτή η Βουλή θα κληθεί να αποφασίσει τον τρόπο που θα ελέγξει τους κυρίους Τσίπρα και Παπαγγελόπουλο. Για ένα ζήτημα που αφορά την εμπλοκή πρώην πρωθυπουργού και υπουργού, πρέπει να εξαντληθούν όλα τα μέσα που παρέχει το Σύνταγμα. Σε πρώτη φάση, λοιπόν, βάσει του άρθρου 68 παρ. 2-3, συστήνεται εξεταστική επιτροπή, η οποία εξετάζει τις πολιτικές ευθύνες των εμπλεκομένων προσώπων. Εάν από αυτή προκύπτουν ή αποδεικνύονται πολιτικές ευθύνες με ενδείξεις ποινικής διάστασης, τότε ακολουθείται η πορεία του άρθρου 86. Βάσει, λοιπόν, αυτού του άρθρου συστήνεται προανακριτική επιτροπή, η οποία θα κληθεί στο τέλος της διαδικασίας να συντάξει ένα πόρισμα. Αυτό θα οδηγήσει είτε στην απαλλαγή των ελεγχόμενων, είτε στην άσκηση δίωξης ενώπιον του Ειδικού Δικαστηρίου.
Πόσο εύκολο είναι, όμως, μια προανακριτική επιτροπή να έχει αδιάσειστα στοιχεία για την τέλεση κακουργήματος από πρώην μέλη της κυβέρνησης κατά την άσκηση και όχι επ΄ ευκαιρίας των καθηκόντων τους; Εάν αποδειχθεί πως η υπόθεση Novartis ήταν εξ αρχής μια σκευωρία, τότε μιλάμε για την εκ προθέσεως παραβίαση των θεμελιωδών διατάξεων του πολιτεύματος, που στοιχειοθετεί το κακούργημα της Εσχάτης Προδοσίας του άρθρου 134 Π.Κ. Ποιος από τους κατηγορουμένους, Τσίπρας ή Παπαγγελόπουλος, έδρασε ως φυσικός αυτουργός; Ποιος ήταν ο ηθικός αυτουργός; Τα παραπάνω είναι απλά ερωτήματα στο πλαίσιο της ποινικής δίκης. Σε συλλογικά, όμως, όργανα όπως είναι το υπουργικό συμβούλιο, μήπως έπαιξαν κι άλλοι ρόλο; Το δικαστήριο θα μπορέσει να καταλογίσει τις ευθύνες σε άμεσους ή απλούς συνεργούς; Ή και το ακόμη πιο δυσαπόδεικτο ζήτημα της αλυσιδωτής ηθικής αυτουργίας θα μπορέσει να ελεγχθεί;
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, έχοντας βιώσει εκ του σύνεγγυς το ειδικό δικαστήριο του 1989, δεν πρόκειται ούτε να ηρωοποιήσει τον Αλέξη Τσίπρα, ούτε να χαλάσει το κλίμα αποδοχής του ίδιου και της κυβέρνησής του. Ακολουθώντας την προτροπή του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο πρωθυπουργός κατέστησε σαφές πως δε σκοπεύει να διώξει τον Αλέξη Τσίπρα, αλλά οι έρευνες γύρω από το σκέλος της σκευωρίας για το σκάνδαλο Novartis θα επικεντρωθούν στον κ. Παπαγγελόπουλο.
Είναι κι αυτό ένα μήνυμα πως η χώρα έχει αλλάξει σελίδα και επιστρέφει σε μια ομαλότητα. Το πολιτικό σύστημα, μετά από μια δεκαετία αποσάθρωσης, οικοδομείται και πάλι γύρω από δύο ισχυρούς πόλους. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιχειρεί να ικανοποιήσει και τα δύο ακροατήρια στα οποία απευθύνεται. Αρχικά στο κομματικό, ρίχνοντας άπλετο φως σε μια υπόθεση που στιγμάτισε σημαίνοντα στελέχη του κόμματός του. Και παράλληλα, δεν μετατρέπει σε αρένα το πολιτικό σκηνικό, κάτι που θα του στερούσε το πλεονέκτημα που έχει αποκτήσει στον μεσαίο χώρο.
Και με αυτή του την επιλογή, ο πρωθυπουργός θέλει να έχει το πεδίο ελεύθερο για την επιτυχία και την προβολή της διακυβέρνησής του. Όπως απέδειξε και η σύνθεση της κυβέρνησής του, ο Μητσοτάκης θέλει να όχι μόνο να δανειστεί, αλλά και να εντάξει τον κόσμο του προοδευτικού και φιλελεύθερου κέντρου στη στέγη της Νέας Δημοκρατίας. Αυτός ο κόσμος που του έδωσε την αυτοδυναμία στις 7 Ιουλίου, δεν ξεχνά ποια είναι η ΝΔ. Προσβλέπει στην μετεξέλιξή της από ένα συντηρητικό κόμμα, σε ένα περισσότερο φιλελεύθερο. Και μιας και η υπόλοιπη αντιπολίτευση δεν έχει βρει τον βηματισμό της, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει ισχυρό πλεονέκτημα στο να γίνει καθολικός παίχτης στο κέντρο.
Είναι πτυχιούχος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Από τις αρχές του τρέχοντος έτους συνεχίζει τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει αποφοιτήσει από το Μουσικό Σχολείο Αγρινίου. Μιλάει Αγγλικά και Γερμανικά. Ασχολείται με την μουσική, παίζοντας τρομπέτα και πιάνο, ενώ στον ελεύθερο χρόνο του διαβάζει οικονομία, ιστορία και πολιτική.
