Του Παναγιώτη-Πελοπίδα Κουλούρη,
Πεθαίνει στις 23 Σεπτεμβρίου 2004 η συγγραφέας και δημοσιογράφος Διδώ Παππά, που έγινε γνωστή με το επίθετο του συζύγου της, Διδώ Σωτηρίου. Ήταν η μεγαλύτερη αδερφή της Έλλης Παππά (συντρόφου του Νίκου Μπελογιάννη), θεία της Άλκης Ζέη και ενταγμένη στο κίνημα της Αριστεράς. Γεννήθηκε στο Αϊδίνι της Μικράς Ασίας στις 18 Φεβρουαρίου 1909.
Το 1919 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στη Σμύρνη και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή έφτασε στην Ελλάδα, ως πρόσφυγας. Σπούδασε γαλλική φιλολογία στην Αθήνα και συνέχισε τις εγκύκλιες σπουδές της στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο Παρίσι, όπου ήρθε σε επαφή με τον Αντρέ Μαρλώ και τον Αντρέ Ζιντ. Η Διδώ Σωτηρίου δώρισε το σπίτι της, της οδού Κοδριγκτώνος, στο Υπουργείο Πολιτισμού, με τον όρο να στεγάζεται εκεί εφ’ όρου ζωής η Εταιρία Ελλήνων Συγγραφέων, της οποίας υπήρξε ιδρυτικό μέλος. Την περίοδο της Κατοχής (1941–1944), υπήρξε ενεργό μέλος της εθνικής Αντίστασης, προσφέροντας τις υπηρεσίες της στον τύπο της Αντίστασης. Το 1944 εργάστηκε ως αρχισυντάκτρια στο Ριζοσπάστη και το Νοέμβριο του 1945, μαζί με τη Χρύσα Χατζηβασιλείου, εκπροσώπησαν την Ελλάδα στην ίδρυση της Παγκόσμιας Δημοκρατικής Ομοσπονδίας Γυναικών, στο Παρίσι.
Το 1947 διεγράφη από το Κ.Κ.Ε. με την αιτιολογία, πως φοβήθηκε, λόγω της αστικής της καταγωγής, να μεταβεί στην έδρα του Δ.Σ.Ε. στο πλαίσιο της επιτροπής του Ο.Η.Ε., που πήγαν να επισκεφθούν τον Μάρκο Βαφειάδη και γιατί σε άρθρο της έγραψε για τη μετάβαση της Ελλάδας από τη βρετανική στην αμερικανική ζώνη επιρροής. Μετά τον Εμφύλιο, έγραφε στο περιοδικό «Επιθεώρηση Τέχνης» και στην εφημερίδα «Αυγή», υπογράφοντας με το ψευδώνυμο «Σοφία Δέλτα». Επίσης, εργάστηκε ως αρχισυντάκτρια στο περιοδικό «Γυναίκα» και ως επιστημονική συνεργάτρια στα περιοδικά «Γυναικεία Δράση» και «Κομμουνιστική Δράση».
Το 1959 κυκλοφόρησε το πρώτο της μυθιστόρημα, με τίτλο «Οι νεκροί περιμένουν». Μάλιστα, τα περισσότερα έργα της έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, ενώ η λογοτεχνία της διακρίνεται για το ρεαλισμό, την απλότητα, τη δραματική αφήγηση και τον αδρό δημοτικό λόγο της. Το μυθιστόρημά της «Ματωμένα χώματα» έχει κυκλοφορήσει σε περισσότερα από 400.000 αντίτυπα. Το 2001 η Εταιρεία Ελλήνων Συγγραφέων καθιέρωσε προς τιμήν της το βραβείο «Διδώ Σωτηρίου», που απονέμεται «σε ξένο ή Έλληνα συγγραφέα, που με τη γραφή του αναδεικνύει την επικοινωνία των λαών και των πολιτισμών μέσα από την πολιτισμική διαφορετικότητα».
Είχε λάβει αρκετά βραβεία, όπως το Βραβείο Ελληνοτουρκικής Φιλίας Αμπντί Ιπεκτσί (1983), το Βραβείο Ελληνοτουρκικής Φιλίας Αμπντί Ιπεκτσί (1985), το Ειδικό Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας (1989), το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (1990), το Βραβείο του Ελληνικού Ινστιτούτου της Αγγλίας (1993), το Βραβείο από τον τότε πρόεδρο της ελληνικής δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλο, με το παράσημο του Χρυσού Σταυρού του Τάγματος της Τιμής (1996) και το Βραβείο από τον τότε πρόεδρο της γαλλικής δημοκρατίας, Ζάκ Σιράκ, με το παράσημο Commandeur De l’Ordre Du Merite. Τέλος, προς τιμήν της πολλές οδοί, σχολεία και βιβλιοθήκες φέρουν το όνομά της.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1996. Το 2014 ξεκίνησε τις σπουδές του, στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Πάντειου Πανεπιστημίου αποφοιτώντας το 2018. Τον Οκτώβριο ξεκίνησε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Νεαπόλεως Πάφου στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα "Νεότερη και Σύγχρονη Ευρωπαϊκή και Ελληνική Ιστορία". Στο OffLine Post αρθρογραφεί για τις κατηγορίες Πολιτικού και Ιστορίας.
