Του Αλέξανδρου Πανταζή,
Κατανοώντας ο κόσμος, αλλά και η πολιτική ηγεσία όλο και περισσότερο τη βαρύτητα του φαινόμενου της κλιματικής αλλαγής, πριν τέσσερα χρόνια, και συγκεκριμένα το 2015 στο Παρίσι, υπογράφηκε μια παγκόσμια συμφωνία για την κλιματική αλλαγή. Στόχος της συμφωνίας αυτής ήταν η συγκράτηση της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη «αρκετά κάτω» από τους 2°C, ορίζοντας ως σημείο αναφοράς τα προβιομηχανικά επίπεδα. Η συμφωνία αυτή, παρόλο που είναι μια καθολική απόφαση και έχει τεθεί σε εφαρμογή από το 2016 σε 195 χώρες, τείνει να προβληματίζει την κοινή γνώμη ύστερα από την αποχώρηση των Η.Π.Α. από αυτή τη συμφωνία και την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 0.8 βαθμούς κελσίου, πάντα σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα.
Σήμερα, με την αύξηση στους 0.8°C παρατηρείται ραγδαία αύξηση της συχνότητας και της έντασης των ακραίων καιρικών φαινομένων σε όλο τον πλανήτη και διακριτή αλλαγή στις εποχές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν αυτό των πυρκαγιών σε Σιβηρία, Αμαζόνιο και Αφρική που αποδείχθηκαν πιο καταστροφικές από ποτέ. Συνεχίζοντας με αυτούς του φρενήρης ρυθμούς, πιθανότατα μέχρι το τέλος του αιώνα να έχουμε φτάσει στους 6οC, κάτι το οποίο θα φανεί μηριαίο για τον πλανήτη αναμφισβήτητα. Ενδεικτικά, σε μία ενδεχομένη αύξηση της θερμοκρασίας άνω των 4οC, οι περισσότεροι έμβιοι οργανισμοί θα είχαν πρόβλημα επιβίωσης, αφού δε θα μπορούσαν να προσαρμοστούν στις βίαιες και ταχύτατες αλλαγές της θερμοκρασίας.
Έτσι, λοιπόν, απορίας άξιο είναι ο λόγος για τον οποίο ο πρόεδρος της Αμερικής, Ντόναλντ Τράμπ, αποχώρησε από τη συμφωνία του Παρισιού κατά τον πρώτο χρόνο της εκλογής του. Δεδομένου κιόλας ότι οι ΗΠΑ παράγουν την περισσότερη ενέργεια ανά κάτοικο (4.475 kWh/κάτοικο), ενώ ο μέσος όρος των υπόλοιπων χωρών είναι (2.674 kWh/κάτοικο), κάνει αυτή την απόφαση να ακούγεται εγωιστική και γελοία. Από την άλλη μεριά, βέβαια, ο πρόεδρος των ΗΠΑ ανέφερε σε δήλωση του ότι θα μπορούσε να είναι μέρος μιας περιβαλλοντικής συμφωνίας, αρκεί αυτή να μην είναι οικονομικά επιζήμια για τηνχώρα. Επομένως, οι ΗΠΑ κατατάσσονται στις χώρες που δεν είναι μέρος της συμφωνίας του Παρισιού, μαζί με τη Συρία και τη Νικαράγουα (χώρα κεντρικής Αμερικής).
Κλείνοντας, λοιπόν, είναι σαφές ότι η συμφωνία του Παρισιού επηρεάζει άμεσα το μέλλον του πλανήτη. Βέβαια, ακόμα πιο άμεση θα πρέπει να είναι η επέμβαση του ανθρώπου, εν προκειμένου να σταματήσει, αφενός την αύξηση της θερμοκρασίας και αφετέρου τη μείωση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα, εάν θέλουμε τουλάχιστον να σώσουμε τον πλανήτη μας. Σύμφωνα με την 5η έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής του ΟΗΕ για τις Κλιματικές Αλλαγές, πρέπει να εγκαταλειφθούν οι εκπομπές από ορυκτά καύσιμα (λιγνίτης, πετρέλαιο, φυσικό αέριο και άνθρακας) και να επιστρατευτούν νέοι τρόποι παραγωγής ενέργειας, όπως οι ανανεώσιμες πηγές. Είναι ευδιάκριτο ότι η κλιματική αλλαγή είναι ένα σημαντικό παγκόσμιο ζήτημα που επηρεάζει τους πάντες.
Είναι φοιτητής του τμήματος Μηχανικών Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστημίου. Τα τελευταία χρόνια κατοικεί στον Νομό Χανίων λόγω της φοιτητικής του ιδιότητας, ενώ τα μαθητικά του χρόνια τα πέρασε στον δήμο Σπάτων-Αρτέμιδος. Κατά την διάρκεια της φοίτησής του έχει παρακολουθήσει αρκετά σεμινάρια και ημερίδες σχετικά με το αντικείμενο σπουδών του και έχει λάβει μέρος στην προσομοίωση της Βουλής των Ελλήνων (ΜΒΕ).
