Του Νίκου Βασιλόπουλου,
Μετά το ξέσπασμα του 2015, με τους πρόσφυγες να φτάνουν κατά χιλιάδες και με οποιοδήποτε τρόπο στα ελληνικά νησιά, φιλοδοξώντας να καταλήξουν με κάποιο τρόπο στις χώρες της Δυτικής –κυρίως- Ευρώπης, παρατηρήθηκε μια σταθερότητα και εν πολλοίς μία κάποια σταδιακή μείωση των ροών αυτών. Η συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας, σε συνδυασμό με τις προωθήσεις προσφύγων στα ενδότερα της Ευρώπης, οδήγησαν την κατάσταση σε μία εξομάλυνση.
Ωστόσο, η περίοδος αυτή δεν κράτησε πολύ, οι σχέσεις Τουρκίας και Ευρώπης διαταράχτηκαν και πάλι, με αποτέλεσμα η Τουρκία, όχι απλά να μη δέχεται τις επαναπροωθήσεις μεταναστών που προέβλεπε η συμφωνία, αλλά έφτασε σε σημείο να προωθεί πρόσφυγες και μετανάστες στα ελληνικά νησιά, παίζοντας ένα επικίνδυνο παιχνίδι εις βάρος αθώων ψυχών, με κάποιους να μιλούν ακόμα και για ενορχηστρωμένο σχέδιο της γειτονικής μας χώρας, προκειμένου να ασκήσει πιέσεις στους Ευρωπαίους για να λάβει τη χρηματική υποστήριξη που έχει εδώ και καιρό ζητήσει.
Επιπρόσθετα, εάν παρατηρήσει κανείς τα στοιχεία που αφορούν τις αφίξεις προσφύγων και μεταναστών στα νησιά του Αιγαίου, θα προσέξει πως, μετά το 2016, υπάρχει μία σημαντική μείωση των ροών αυτών, που πολλές φορές δεν υπερβαίνουν τους 50 με 60 μετανάστες την ημέρα ανά νησί. Όμως, η μείωση αυτή αποδείχθηκε φαινομενική και αν όχι φαινομενική, τουλάχιστον προσωρινή. Ίσως, από την έλλειψη σωστής διαχείρισης ή από έλλειψη ενός στρατηγικού σχεδιασμού για τη διαχείριση των ροών αυτών, οι ροές αυξήθηκαν, και αυξήθηκαν δραματικά. Από τους 60 μετανάστες ανά νησί το 2017, φτάσαμε στους 500 να καταφθάνουν στις ακτές της Λέσβου λίγες μέρες πριν.
Η σταδιακή και ξαφνική αύξηση των προσφυγικών ροών είναι λογικό να προκαλεί ανησυχία και να γεννά πολλά ερωτηματικά, όπως ερωτήματα προκαλεί και ο τρόπος με τον οποίο καταφθάνουν οι πρόσφυγες στα νησιά, πολλές φορές μέσα σε φουσκωτές βάρκες που είναι υπερφορτωμένες. Επίσης, πολλές φορές βγαίνουν στα ανοιχτά όταν βολικά απουσιάζει η Τουρκική ακτοφυλακή και σε κάποιες άλλες περιπτώσεις, τα καύσιμα της βάρκας τελειώνουν πάλι βολικά όταν η βάρκα αυτή περνάει σε ελληνικά ύδατα, ενισχύοντας με αυτό τον τρόπο το σενάριο που μιλά για το επικίνδυνο παιχνίδι παίζει η γειτονική μας χώρα.
Σε κάθε περίπτωση, η αύξηση των προσφυγικών ροών είναι ανησυχητική, καθώς τα νησιά μας δεν μπορούν να φιλοξενήσουν άλλους πρόσφυγες και οι πρόσφυγες δεν μπορούν να συνεχίσουν να ζουν κάτω από άθλιες και εν πολλοίς επικίνδυνες για τη ζωή τους συνθήκες. Για αυτό έχει ενδιαφέρον να δούμε τις κινήσεις της κυβέρνησης στο άμεσο χρονικό διάστημα και να δούμε πως θα επιλέξει να διαχειριστεί το θέμα.
Είναι πρωτοετής φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, ενώ ασχολείται ενεργά με το φοιτητικό κίνημα και αποτελεί μέλος του Κινήματος Μαθητών.
