Του Πελοπίδα Παναγιώτη Κουλούρη,
8η Σεπτεμβρίου 1860: Πεθαίνει στην Αθήνα ο αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης και πολιτικός Ανδρέας Π. Μεταξάς, του οποίου το ψευδώνυμο ήταν «Κόντες Λάλας». Ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας από τις 3 Σεπτεμβρίου 1843 ως τις 16 Φεβρουαρίου 1844 και υπήρξε ο πρώτος αρχηγός κυβέρνησης, που ονομάστηκε Πρωθυπουργός. Καταγόταν από το Αργοστόλι και προερχόταν από την οικογένεια των Μεταξάδων, οι οποίοι ζούσαν στην Κωνσταντινούπολη ως τον 15ο αιώνα. Δεν είχε ιδιαίτερη μόρφωση, αλλά μιλούσε ελληνικά, γαλλικά και ιταλικά, ενώ μελετούσε την αρχαία ελληνική ιστορία. Κατά τη διάρκεια της Επανάστασης, όντας μυημένος στη Φιλική Εταιρία, συγκρότησε μαζί με τον αδερφό του και έναν ξάδερφό του, σώμα 350 Κεφαλλονιτών.
Στις αρχές Μαΐου 1821, αποβιβάστηκαν στη Γλαρέντζα και κινήθηκαν προς τη Μανωλάδα, όπου και συναντήθηκαν εκεί με άλλους οπλαρχηγούς. Ύστερα κινήθηκαν προς την έδρα Αλβανών πολεμιστών στον Λάλα και ο ίδιος αναδείχθηκε σε αυτή τη μάχη, ενώ τραυματίστηκε και στα δύο του χέρια και εξαιτίας αυτού του γεγονότος οι συμπολεμιστές του τού προσέδωσαν το ψευδώνυμο «Κόντες Λάλας». Μετά τον τραυματισμό του εγκατέλειψε τα πεδία των μαχών και ασχολήθηκε με την Επανάσταση ως πολιτικός. Το 1822 διορίστηκε Υπουργός αστυνομίας και το 1826 Υπουργός πολέμου. Αργότερα, στάλθηκε με τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη και τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, στη Βερόνα, προκειμένου να πείσουν τις Μεγάλες Δυνάμεις να μην εμποδίσουν την προσπάθεια των επαναστατημένων, στόχος, που επετεύχθη, λόγω της γνωριμίας του Μεταξά με τον Καποδίστρια.
Κατά την εποχή του Καποδίστρια, ο Μεταξάς παρέμεινε πιστός οπαδός του, ενώ ο Κυβερνήτης τον αντάμειψε για την προσφορά του στην πατρίδα με αξιώματα. Διετέλεσε μέλος στο “Πανελλήνιον”, προϊστάμενος του “Φροντιστηρίου των στρατιωτικών” και έκτακτος επίτροπος της Πελοποννήσου. Αν και ρωσόφιλος, μετά το θάνατο του Καποδίστρια, εναντιώθηκε στην εκλογή του Αυγουστίνου Καποδίστρια. Παράλληλα δεν παρασύρθηκε από τις τακτικές του Κωλέττη, ωστόσο διετέλεσε μέλος της προσωρινής κυβέρνησης ως την έλευση του Όθωνα.
Κατά την περίοδο της Αντιβασιλείας, διορίστηκε νομάρχης Λακωνίας και τον Οκτώβριο του 1835 σύμβουλος Επικρατείας. Εξαιτίας των φιλελεύθερων απόψεών τού εξορίστηκε στη Μασσαλία, ωστόσο λίγο αργότερα ανεκλήθη και διορίστηκε πρέσβης στην Ισπανία. Το 1839 ανέλαβε εκ νέου ως σύμβουλος Επικρατείας και το 1841 (Ιούλιος – Αύγουστος) διετέλεσε Υπουργός Στρατιωτικών στην κυβέρνηση Μαυροκορδάτου. Αφού παραιτήθηκε, συνέβαλε στο αίτημα για παραχώρηση Συντάγματος (Επανάσταση 3ης Σεπτεμβρίου), ενώ με το θάνατο του Κολοκοτρώνη ανέλαβε πρόεδρος του ρωσικού κόμματος.
Επιπλέον, την ημέρα της Επανάστασης της 3ης Σεπτεμβρίου, έλαβε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, προκειμένου να ψηφιστεί Σύνταγμα. Κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του διατηρήθηκε η τάξη και διενεργήθηκαν εκλογές για τη σύγκλιση της Α’ Εθνικής Συνέλευσης, στην οποία εξελέγη, τιμητικά, σε πέντε περιφέρειες. Τον επόμενο χρόνο, εξελέγη βουλευτής Αττικής, ενώ ανέλαβε στην κυβέρνηση Κωλέττη, Υπουργός Οικονομικών (Αύγουστος 1844 – Αύγουστος 1845). Το 1846 και 1847 χρημάτισε γερουσιαστής και βουλευτής Αττικής (1850 – 1859). Το 1850 προήχθη στο βαθμό του Αντιστράτηγου και παρασημοφορήθηκε από τον Όθωνα με τον «Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Σωτήρος». Στις 15 Σεπτεμβρίου, εστάλη ως πρέσβης της Ελλάδος στην Κωνσταντινούπολη.
Με την έναρξη του Κριμαϊκού πολέμου παραιτήθηκε από την θέση του (10 Μαρτίου 1854) και αποσύρθηκε από την πολιτική. Φαίνεται πως υποστήριξε κρυφά το κίνημα της εξέγερσης της Θεσσαλίας και της Ηπείρου, αλλά αντιτάχθηκε στη βιαστική απόφαση του Όθωνα, όταν πήγε κρυφά στα Ανάκτορα και τον έπεισε να μη μεταβεί στα σύνορα, προλαβαίνοντας, έτσι, τρομερά δεινά κατά της Ελλάδος.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1996. Το 2014 ξεκίνησε τις σπουδές του, στο τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Πάντειου Πανεπιστημίου αποφοιτώντας το 2018. Τον Οκτώβριο ξεκίνησε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Νεαπόλεως Πάφου στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα "Νεότερη και Σύγχρονη Ευρωπαϊκή και Ελληνική Ιστορία". Στο OffLine Post αρθρογραφεί για τις κατηγορίες Πολιτικού και Ιστορίας.
