Της Σοφίας Ζαφειροπούλου,
Γεννήθηκε το 1887 στην Αθήνα, ήταν κόρη του διακεκριμένου βυζαντινολόγου και μετέπειτα πρωθυπουργού Σπυρίδωνος Λάμπρου και της Άννας Μπαλάνου. Το 1919, παντρεύτηκε τον αρχηγό του Λαϊκού Κόμματος και αργότερα πρωθυπουργό Παναγή Τσαλδάρη. Μετά τον θάνατό του, απέκτησε ενεργό ρόλο στην πολιτική. Ήταν μια από της πρώτες γυναίκες που αγωνίστηκαν στον πολιτικό στίβο και η πρώτη που κατέκτησε υπουργικό αξίωμα.
Η κοινωνική της δράση ξεκινά από τους Βαλκανικούς πολέμους, όπου υπηρέτησε ως εθελόντρια αδελφή στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό, κάτι που επανέλαβε και στους πολέμους που ακολούθησαν, και κορυφώθηκε μετά τον θάνατο του συζύγου της. Αξιοσημείωτη ήταν η συμβολή της κατά την περίοδο του Εμφυλίου πολέμου, όπου ήταν «Εντεταλμένη Κυρία» του εράνου «Πρόνοια Βορείων Επαρχιών της Ελλάδος», με τα έσοδα του οποίου δημιουργήθηκαν οι «Παιδοπόλεις» που στεγάστηκαν τα ορφανά παιδιά του Εμφυλίου Πολέμου (ο έρανος διεξήχθη υπό την αιγίδα της βασίλισσας Φρειδερίκης).
Στον πολιτικό τομέα, εργάστηκε σκληρά τόσο για τη βελτίωση της κοινωνικής μέριμνας, όσο και για αναβάθμιση του ρόλου της γυναίκας στην ελληνική κοινωνία. Το όνομά της έχει συνδεθεί με τους αγώνες για την ισότητα των δύο φίλων, καθώς το 1952 εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Επιτροπή για τη Θέση της Γυναίκας του Ο.Η.Ε., πιέζοντας προς την κατεύθυνση της ισότητας. Την ίδια περίοδο, χάρις τη συμβολή της, η Ελληνική βουλή ψηφίζει το νόμο 2159/1952 που παραχωρεί ίσα πολιτικά δικαιώματα στις γυναίκες. Στις βουλευτικές εκλογές του 1956, οι γυναίκες ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα για πρώτη φορά. Το 1958, εξελέγη βουλευτής με το ψηφοδέλτιο της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ένωσης και από τις 29 Φεβρουαρίου του 1956 έως τις 5 Μαρτίου του 1958, χρημάτισε υπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας (δεύτερη κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή).
Ως υπουργός διετέλεσε πλούσιο έργο. Οι δραστηριότητες της στην κοινωνικοπολιτική ζωή της χώρας της δημιούργησαν άσπονδους εχθρούς. Γνωστότερη εξ΄αυτών ήταν η Πηνελόπη Δέλτα, φανατική βενιζελικιά, η οποία χλευαστικά μετονόμασε τη Λίνα Τσαλδάρη, Τσαλδάρενα. Μάλιστα, δε δίστασε να την κατηγορήσει ότι η ίδια ήταν ο εγκέφαλος πίσω από την απόπειρα δολοφονίας του Ελευθέριου Βενιζέλου, στις 6 Ιουνίου του 1933. Η απόπειρα αυτή είχε γίνει από αστυνομικούς κατά τη διάρκεια της επιστροφής του από το σπίτι των Δέλτα στην Κηφισιά, όπου είχε πάει να δειπνίσει. Ο Βενιζέλος δεν τραυματίστηκε. Η Πηνελόπη Δέλτα θεώρησε πως η Λίνα Τσαλδάρη το οργάνωσε, θέλοντας να δει τον σύζυγο της πρωθυπουργό.
Η Λίνα Τσαλδάρη ήταν η πρώτη Ελληνίδα που ανέλαβε υπουργικό χαρτοφυλάκιο, ανοίγοντας τον δρόμο για τις επόμενες. Το 1967, συνέγραψε το βιβλίο της με τίτλο «Εθνικαί κοινωνικαί πολιτικαί προσπάθειαι». Απεβίωσε σε ηλικία 94 ετών στην Αθήνα, στις 17 Οκτωβρίου του 1981, μια ημέρα πριν τη διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών.
