Της Γεωργίας Κακή
Κάπου εδώ, στα τέλη του Αυγούστου, έρχεται η ώρα, που για κάποιους ολοκληρώνεται η θερινή ανάπαυλα, όμως το προηγούμενο διάστημα πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη επιθυμία για ξεκούραση, για διακοπές. Διακοπές. Τι λέξη μαγική! Κάθε μέρα που περνάει, δυναμώνει μέσα σου αυτή τη φωνή. Η φωνή του κορμιού σου, που ζητεί να αναπαυθεί στην ξαπλώστρα μιας εξωτικής παραλίας. Η φωνή του μυαλού σου, που θέλει να «παύσει» - έστω προσωρινά – να επεξεργάζεται πληροφορίες και να αναζητά λύσεις. Η φωνή του μικρού παιδιού μέσα σου, που έχει ταυτίσει το καλοκαίρι με την ανεμελιά. Δικαίως. Η φωνή που σε προτρέπει να κάνεις ένα πράγμα και μόνο: να διαλέξεις προορισμό!
Τυχαίνει να έχω επισκεφθεί το εν λόγω νησί παραπάνω από μία φορά. Καθόλου τυχαία. Σάμος, λοιπόν. Το πρώτο πράγμα, που ίσως σου έρχεται στο μυαλό, είναι ο Αρίσταρχος. Ο Σάμιος. Πολύ σωστή σκέψη, αφού αυτή είναι και η ονομασία του Αεροδρομίου, όπου και θα προσγειωθείς, αν επιλέξεις να ταξιδέψεις αεροπορικώς. Είτε στα σαράντα λεπτά με το αεροπλάνο, είτε στις οκτώ ώρες ακτοπλοϊκώς, βρίσκεσαι στο πανέμορφο αυτό νησί του Ανατολικού Αιγαίου.
Μια ματιά αρκεί, για να σαγηνευθείς από τη φύση που οργιάζει. Από το Βαθύ ως το Καρλόβασι και από το Πυθαγόρειο ως το Κοκκάρι, το νησί είναι κατάφυτο. Πεύκα… Πικροδάφνες… Βουκαμβίλιες… Το τοπίο εναλλάσσεται συνεχώς. Κυριαρχούν δύο χρώματα: το πράσινο και το κυανό. Το κυανό της θάλασσας. Πόσες αμέτρητες παραλίες, άλλες πετρώδεις και άλλες αμμώδεις. Γλυκόριζα, Λεμονάκια, Ψιλή Άμμος, Τσαμαδού και τόσες ακόμη, που σου αποδεικνύουν πόσο γενναιόδωρη έχει υπάρξει η φύση απέναντί μας.
Το ενδιαφέρον της, ωστόσο, δεν τερματίζει στα μαγευτικά τοπία και στα διαυγή νερά. Η γενέτειρα του Πυθαγόρα βρίθει από ιστορικά και αρχαιολογικά μνημεία. Κατά την Ελληνική Μυθολογία, η θεά Ήρα γεννήθηκε στη Σάμο, εξ’ου και το Ηραίον, ο Ναός της Ήρας, ένας αρχαιολογικός χώρος με ευρήματα, που θα σας καθηλώσουν. Οι αρχαίοι Έλληνες ανέκαθεν με έκαναν να αισθάνομαι περήφανη. Υπερηφάνεια ένιωσα όταν αντίκρισα τον κολοσσιαίο Κούρο ύψους πέντε μέτρων, έκθεμα του αρχαιολογικού μουσείου Βαθέως. Υπερηφάνεια ένιωσα, όταν σχεδόν γονατιστή διέσχισα το Ευπαλίνειο Όρυγμα, το σπουδαιότερο ίσως επίτευγμα του 6ου αιώνα προ Χριστού, και κατά πολλούς το όγδοο θαύμα της αρχαιότητας.
Το θέμα είναι πως η Σάμος σε κάνει να την ερωτεύεσαι. Να συγκρίνεις κάθε άλλο προορισμό με αυτήν και στο τέλος αυτή να κερδίζει. Γιατί είναι όμορφη. Γιατί είναι πράσινη. Γιατί είναι γαλήνια, αλλά και ζωντανή. Γιατί είναι για σένα που θες ξέφρενη διασκέδαση, αλλά και για σένα που θες χαλάρωση και ηρεμία. Είναι για σένα που είσαι φυσιολάτρης, αλλά και για σένα που δεν αφήνεις μουσείο για μουσείο χωρίς να το επισκεφθείς. Είναι για σένα που έχεις πολλά χρήματα να διαθέσεις αλλά και για σένα που έχεις ένα χαμηλό προϋπολογισμό για τις διακοπές σου. Είναι εξωτική και πολύπλοκη και ταυτόχρονα γνήσια ελληνική και προσιτή.
Αν λοιπόν βρεθείς στον τόπο αυτόν, μην παραλείψεις να πιεις ένα ποτήρι Σαμιώτικο μοσχάτο στην κούπα του Πυθαγόρα. Κάν’το! Και δε θα χάσεις. Στο λέει κάποια που έχει ζήσει τρία από τα είκοσι τρία καλοκαίρια της ζωής της σε αυτόν τον παράδεισο.
Την λένε Γεωργία Κακή, αλλά είναι πολύ καλή! Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην ιστορική Τρίπολη, σπούδασε και εργάζεται στην πολυπολιτισμική Κομοτηνή. Είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και ασκούμενη δικηγόρος. Μιλάει αγγλικά και γαλλικά. Διαβάζει οτιδήποτε και ταξιδεύει οπουδήποτε. Τραγουδά από μικρή. Αγαπά τη μόδα ως τέχνη. Αν μια φράση τη χαρακτηρίζει αυτή είναι: «Ζήσε το Σήμερα!»
