Του Σαράντη Κοιλανίτη,
79: Λαμβάνει χώρα, σύμφωνα με την παραδοσιακή ημερομηνία που δίνεται από τις αρχαίες ρωμαϊκές πηγές, η μεγάλη έκρηξη του ηφαιστείου του Βεζούβιου. Η τέφρα κατά την έκρηξη έφτασε σε ύψος 33 χιλιομέτρων και απελευθερώθηκε 100.000 φορές περίπου η θερμική ενέργεια των βομβαρδισμών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Η Πομπηία, το Ηράκλειο, η Οπλοντίδα και οι Σταβίες θάφτηκαν από πυροκλαστικά κύματα και τόφφο. Μέχρι σήμερα, έχουν βρεθεί τα υπολείμματα 1.500 περίπου ανθρώπων, αν και ο αριθμός των θυμάτων υπολογίζεται πως είναι αρκετά μεγαλύτερος. Πληροφορίες για την έκρηξη αντλούνται από τον Πλίνιο τον Νεότερο, αν και νεότερες έρευνες παρουσιάζουν ενδείξεις πως η έκρηξη μάλλον έλαβε χώρα τον Οκτώβριο.
1185: Λαμβάνει χώρα η δεύτερη από τις τρεις αλώσεις της Θεσσαλονίκης. Η Θεσσαλονίκη ήταν μία από τις σημαντικότερες βυζαντινές πόλεις της αυτοκρατορίας. Διαδραμάτιζε καθοριστικό ρόλο στην οικονομία της αυτοκρατορίας και πάντοτε αποτελούσε στόχο των εχθρών της. Την πρώτη φορά αλώθηκε από τους Σαρακηνούς το 904. Τη δεύτερη φορά οι Νορμανδοί ήταν οι κατακτητές. Οι Νορμανδοί ξεκίνησαν την πολιορκία με 80.000 στρατιώτες και αφού έχασαν 3.000, κατέλαβαν την πόλη και έσφαξαν γύρω στους 7.000 κατοίκους. Η βασική πηγή πληροφόρησης για τα γεγονότα είναι ο Ευστάθιος Θεσσαλονίκης, μητροπολίτης της πόλης, με πλούσιο φιλολογικό έργο. Μεταξύ άλλων, συνέγραψε έργο με σχόλια για την Ιλιάδα και την Οδύσσεια καθώς και για τον Πίνδαρο.
1572: Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου. Ο Γάλλος βασιλιάς Κάρολος Θ’ δίνει εντολή να σφαγιασθούν οι διαμαρτυρόμενοι (Ουγενότοι) του Παρισιού. Το σχέδιο εκπονεί ο δούκας Ερρίκος της Γκύζης και μέσα σε ένα βράδυ, αλλά και κατά τη διάρκεια της επόμενης ημέρας, οι γαλλικές αρχές εξοντώνουν αδιακρίτως χιλιάδες προτεστάντες. Οι σφαγές εξαπλώθηκαν και στη Λυόν, την Ορλεάνη, το Μπορντό και τη Ρουέν και είχαν ως αποτέλεσμα 30.000 νεκρούς μέχρι και τις 3 Οκτωβρίου, μεταξύ των οποίων βρίσκονταν και κάποιοι καθολικοί. Πίσω από την εντολή του Καρόλου βρισκόταν η μητέρα του, Αικατερίνη των Μεδίκων, η οποία διέβλεπε κίνδυνο στην επιρροή που ασκούσε στο γιο της ο προτεστάντης ναύαρχος Γκασπάρ ντε Κολινί, διορισθείς στο ανακτορικό συμβούλιο στο πλαίσιο της εκδήλωσης προθέσεων συμφιλίωσης μετά τον γαλλικό θρησκευτικό εμφύλιο πόλεμο με την ειρήνη του Αγίου Γερμανού (1570). Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία επιδοκίμασε τα γεγονότα αυτά διά του στόματος του Πάπα Γρηγορίου ΙΓ’. Αν και οι επιδιώξεις του στέμματος ικανοποιήθηκαν, η Γαλλία ζημιώθηκε ως προς την εξωτερική της πολιτική, αντιμετωπίζοντας την έχθρα πολλών προτεσταντικών κρατών.
Γεννημένος το 1997 και μεγαλωμένος στη Θεσσαλονίκη, απόφοιτος Γενικού Λυκείου και φοιτητής στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ. Διετέλεσε αρχισυντάκτης της κατηγορίας της Ιστορίας και υποδιευθυντής του OffLine Post. Φέρει ιδιαίτερη ακαδημαϊκή προτίμηση στη στρατιωτική ιστορία.
