15.4 C
Athens
Παρασκευή, 22 Νοεμβρίου, 2024
ΑρχικήΚοινωνίαΠαιδεραστία: Η πεμπτουσία του ρατσισμού

Παιδεραστία: Η πεμπτουσία του ρατσισμού


Της Βαλέντιας Γιαννακοπούλου,

Πριν λίγες ημέρες στο φεστιβάλ LGBTpride της Ολλανδίας, θέλησε να συμμετάσχει μοιράζοντας φυλλάδια κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης το παιδοφιλικό σωματείο «Μέτωπο Απελευθερώσεως των Παιδιών». Με αυτήν την κίνηση, θέλησαν να υψώσουν τη δικιά τους «φωνή» για την ελευθερία στην επιλογή τους να ερωτεύονται και να συνευρίσκονται με παιδιά… Οι αντιδράσεις από τους παρευρισκόμενους – ευτυχώς – υπήρξαν έντονες, χωρίς ωστόσο να πτοούν τον άντρα που μοίραζε τα φυλλάδια, έως ότου να παρέμβει η αστυνομία που κατέσχεσε τα φυλλάδια και έτσι ο άνδρας αποχώρησε οικειοθελώς.

Η Ολλανδία τα τελευταία χρόνια, έχει αποκτήσει μια δημόσια ιστορία σχετικά με το θέμα της παιδοφιλίας. Ήδη, το 2013 δημιουργήθηκε σάλος με την απόφαση του εφετείου να μην τεθεί εκτός νόμου η οργάνωση παιδεραστών Martijn, που έχει ως στόχο της την αποδοχή των συναινετικών σεξουαλικών σχέσεων μεταξύ παιδιών και ενηλίκων από την κοινωνία. Στο όνομα, λοιπόν, μιας δήθεν Ελευθερίας και Ισότητας, πόσα εγκλήματα θα προσπαθήσουμε να μεταμφιέσουμε σε δικαιώματα;

Σε μια κοινωνία όπου τα όρια γίνονται όλο και πιο ευμετάβλητα ανάμεσα στο ανθρώπινο και το ζωώδες, το υγιές και το αρρωστημένο, ολοένα και περισσότερο, κινήσεις σαν κι αυτές θα παρουσιάζονται ως φυσιολογικές, και θα επιζητούν με τον καιρό μια αναγκαστική αποδοχή στα πλαίσια της απόλυτης ελευθερίας και ισότητας.

Όταν, όμως, αυτό έχει να κάνει με παιδιά, πρέπει να καθίσταται το σοβαρότερο ζήτημα από όλα. Το θέμα ύψιστης σημασίας. Γιατί, μόνο τα παιδιά είναι η ελπίδα πως το αύριο μπορεί να είναι καλύτερο… πως από την προσπάθεια του σήμερα, όσο άκαρπη κι αν φαίνεται, μπορεί να βρει γόνιμο έδαφος στους ανθρώπους του αύριο. Γι’ αυτό κανείς δεν πρέπει να επιζητά δικαιώματα πάνω στα παιδιά, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για λόγους αρρωστημένους, ενάντια σε κάθε φυσική πράξη και κάθε ανθρώπινη λογική…. Πρέπει να αναλογιστούμε το δικό μας μερίδιο ευθύνης για τα τόσα παιδιά που ετησίως πέφτουν θύματα κακοποίησης. Τη δική μας ανοχή σε πράγματα που αφήνουν χώρο σε τέτοιου είδους διεκδικήσεις.

Η σύγχρονη ψυχολογία αποδίδει σε ποικίλους λόγους τη σεξουαλική αυτή απόκλιση, χωρίς, όμως, να την έχει προσδιορίσει επαρκώς. Βασικό, ωστόσο, ψυχολογικό αίτιο, παρουσιάζει την αίσθηση κυριαρχίας του θύτη έναντι ενός ανήμπορου και ευαίσθητου θύματος, όπως είναι το παιδί. Έτσι, παρουσιάζεται ως μια ακραία και ριψοκίνδυνη επιλογή εκ μέρους του δράστη, για να αντιδράσει στην δική του αίσθηση κατωτερότητας… Αλλά, ας μη γελιόμαστε, η πράξη της παιδεραστίας αποτελεί μια καθαρά ενσυνείδητη επιλογή που περιλαμβάνει τον εντοπισμό του θύματος και την καλά οργανωμένη προσέγγισή του.

Το καλύτερο που θα μπορέσει να κάνει η κοινωνία γι’ αυτά τα άτομα, είναι να τους παρέχει ειδική ψυχιατρική στήριξη σε ειδικά κέντρα, με σκοπό κανένα παιδί να μην ξανακινδυνεύσει από τις αχαλίνωτες ζωικές ανάγκες ενός τέτοιου ατόμου… Η παιδεραστία δεν είναι σεξουαλική επιλογή που χρήζει αναγνώρισης ή όχι. Είναι ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους της κοινωνίας, καθώς αποτελεί την πεμπτουσία του ρατσισμού. Ρατσισμού απέναντι στο ανθρώπινο είδος εν γένει. Διότι η παιδεραστία εμφιλοχωρεί στα μύχια της παιδικής ψυχής, αποδιαρθρώνοντας παντελώς την ψυχική του ισορροπία για το υπόλοιπο της ζωής του.

Μια κοινωνία, λοιπόν, με άτομα που «πληρώνουν» αυτό το τίμημα, δια μέσου μιας πράξης που ποτέ δεν έλαβε την συναίνεσή τους, οδηγεί σε μια αρρωστημένη κοινωνία που βρίθει από αντιφατικότητα εκ θεμελίων. Δεν υπάρχει πιο σίγουρη καταστροφή για την ανθρωπότητα από το να εκμαυλίσεις την παιδική ψυχή. Το μέλλον και η διαιώνιση του ανθρώπινου είδους επαφίεται στα χέρια των παιδιών.

Κανένα παιδί δεν πρέπει να είναι αντικείμενο ευχαρίστησης ή μέσο ικανοποίησης σεξουαλικών επιθυμιών… Έχουμε το καθήκον να τα προφυλάξουμε…και όπως λέει το τραγούδι:

«Έχε το νου σου στο παιδί….

Γιατί αν γλιτώσει το παιδί…

Υπάρχει Ελπίδα!»


Βαλέντια Γιαννακοπούλου

Είναι τελειόφοιτη σπουδάστρια στο τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης. Δραστηριοποιείται σε πολιτιστικές, κοινωνικές και εθελοντικές ομάδες, ενώ επίσης παρακολουθεί συνέδρια και συμμετέχει σε ακαδημαϊκά σεμινάρια. Στον ελεύθερο της χρόνο απολαμβάνει την ανάγνωση εγχειριδίων περί τεχνών και φιλοσοφίας.

TA ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ