Του Σαράντη Κοιλανίτη,
1919: Έπειτα από την αφγανική νίκη στον Τρίτο Αφγανοβρετανικό Πόλεμο και τη σύναψη ειδικής συνθήκης, το Αφγανιστάν αναγνωρίζεται ως ανεξάρτητο κράτος από τη Βρετανική Αυτοκρατορία και αποκτά πλήρη έλεγχο της άσκησης της εξωτερικής του πολιτικής. Το Εμιράτο του Αφγανιστάν εξελίχθηκε, στη συνέχεια, σε συνταγματική μοναρχία, με επικεφαλής τον καθοδηγητή του αγώνα ανεξαρτησίας, εμίρη Αμανουλάχ Χαν, ο οποίος το 1926 έλαβε τον τίτλο του σάχη.
1928: Λαμβάνουν χώρα ελληνικές βουλευτικές εκλογές. Διεξάγονται από την κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου με το πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα, με στενή περιφέρεια και με ψηφοδέλτια. Πρώτη δύναμη αναδεικνύεται το Κόμμα Φιλελευθέρων του Ελευθερίου Βενιζέλου, συγκεντρώνοντας το 46,94% των ψήφων και καταλαμβάνοντας 178 βουλευτικές έδρες. Ακολουθεί το Λαϊκό Κόμμα του Παναγή Τσαλδάρη με 23,94% και 19 έδρες. Το Κόμμα Φιλελευθέρων σχημάτισε αυτοδύναμη κυβέρνηση.
1942: Πραγματοποιείται η επιδρομή της Διέππης. Συμμαχικά στρατεύματα εκτελούν με βρετανική πρωτοβουλία αμφίβια επιχείρηση εναντίον του επί γερμανοκρατούμενου γαλλικού εδάφους λιμένα της Διέππης, με στόχο τη δολιοφθορά και την εξαγωγή συμπερασμάτων, που δυνητικά θα βοηθούσαν τη διοργάνωση και εκτέλεση μιας μεγαλύτερης κλίμακας αποβατικής επιχείρησης. Η επιχείρηση προέβλεπε την αιφνιδιαστική απόβαση σε 5 σημεία της ακτογραμμής της περιοχής της Διέππης, με σκοπό την εξουδετέρωση των παράκτιων πυροβλαρχιών του «Τείχους του Ατλαντικού» και την εν συνεχεία προσβολή του λιμένα και του αστικού συγκροτήματος της πόλης. Οι συμμαχικές δυνάμεις αποτελούνταν από 5.000 Καναδούς, 1.000 Βρετανούς καταδρομείς και 50 «Ρέιντζερς» του Αμερικανικού Στρατού, οι οποίοι μεταφέρθηκαν με 240 σκάφη, έχοντας παράλληλα αεροπορική κάλυψη από τη RAF. Η επιχείρηση, ωστόσο, απέτυχε, καθότι οι συμμαχικές δυνάμεις εντοπίστηκαν εν αρχή από γερμανικά πλοία και απώλεσαν το στοιχείο του αιφνιδιασμού, με αποτέλεσμα οι γερμανικές πυροβλαρχίες να υποδεχθούν τους άντρες τους με σφοδρά πυρά. Η απόβαση στο αστικό συγκρότημα της πόλης απέτυχε επίσης, καθώς οι μονάδες που αποβιβάστηκαν εκεί καθηλώθηκαν και αποδεκατίστηκαν, χωρίς να καταφέρουν να αποκτήσουν στήριξη από τεθωρακισμένα, όπως προβλεπόταν στο σχέδιο. Οι Γερμανοί απώθησαν τους Συμμάχους και ο φόρος αίματος αποδείχθηκε βαρύς. Οι Καναδοί είχαν 907 νεκρούς από ένα σύνολο 3.367 απωλειών, οι Βρετανοί 57 από 275 συνολικά απώλειες, ενώ τη ζωή τους έχασαν και 3 Αμερικανοί. Όσοι από τα άνωθεν σύνολα δεν έχασαν τη ζωή τους, τραυματίστηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν. Επιπλέον, απώλειες υπέστη και το Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό, το οποίο έχασε ένα αντιτορπιλικό, 33 αποβατικά σκάφη και 550 νεκρούς και τραυματίες, ενώ από την πανωλεθρία δε γλίτωσε ούτε η RAF, η οποία απώλεσε 106 αεροσκάφη. Οι Γερμανοί είχαν 591 νεκρούς και τραυματίες, καθώς και 48 καταρριφθέντα αεροσκάφη.
Γεννημένος το 1997 και μεγαλωμένος στη Θεσσαλονίκη, απόφοιτος Γενικού Λυκείου και φοιτητής στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ. Διετέλεσε αρχισυντάκτης της κατηγορίας της Ιστορίας και υποδιευθυντής του OffLine Post. Φέρει ιδιαίτερη ακαδημαϊκή προτίμηση στη στρατιωτική ιστορία.
