Της Αθηνάς Σωτηρίου,
Βικτώρια: μια βασίλισσα που ανήλθε στο θρόνο την περίοδο της βιομηχανικής επανάστασης, και γενικότερα σε μία εποχή ραγδαίων πολιτικών, οικονομικών και ιδεολογικών εξελίξεων. Ποια ήταν, λοιπόν, η προσωπικότητα της γυναίκας, η βασιλεία της οποίας ξεπέρασε χρονικά όλους τους προκατόχους της και είδε μια ολόκληρη εποχή να παίρνει το όνομά της;
Η Βικτώρια (ή αλλιώς χαϊδευτικά Ντρίνα, από το δεύτερο όνομά της, Αλεξαντρίνα) γεννήθηκε στις 24 Μαϊου του 1819. Δυστυχώς, δε γνώρισε ποτέ τον πατέρα της, Πρίγκιπα Εδουάρδο Δούκα του Κέντ, καθώς έφυγε από τη ζωή όταν εκείνη ήταν μόλις 8 μηνών. Έτσι, μεγάλωσε με τη γερμανικής καταγωγής μητέρα της και τον Ιρλανδό αξιωματικό Τζον Κονρόι, στενό φίλο της μητέρας της. Έλαβε την πρέπουσα εκπαίδευση, ενώ αξιομνημόνευτο είναι το γεγονός ότι ήταν ιδιαίτερα γλωσσομαθής, αφού ομιλούσε Αγγλικά, Γερμανικά, Γαλλικά, Ιταλικά, Αρχαία Ελληνικά κ.ά. Ωστόσο, αναφέρεται ότι βίωσε δυσάρεστα παιδικά χρόνια, καθώς, ο Κονρόι και η μητέρα της, της ασκούσαν διαρκώς αυστηρό και αποπνικτικό έλεγχο. Γι’ αυτό, μόλις ανήλθε στο θρόνο απομάκρυνε τον Κονρόι από το πλευρό της και διατήρησε εντελώς τυπικές σχέσεις με τη μητέρα της.
Στις 28 Ιουνίου του 1838, στέφτηκε βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου σε ηλικία μόλις 18 ετών. Παρά το νεαρό της ηλικίας της, στάθηκε ικανή να αντεπεξέλθει στα βασιλικά της καθήκοντα, χάρη στην δυναμικότητα, την αυτοπεποίθηση και την πίστη στις ικανότητές της. Εξάλλου, ανήλθε στο θρόνο σε μία εποχή κατά την οποία νέες εφευρέσεις έκαναν την εμφάνισή τους, το πολίτευμα γινόταν περισσότερο συνταγματικό, ενώ η Μεγάλη Βρετανία έφτανε στο απόγειο της δύναμης και της έκτασής της. Σε γενικές γραμμές, κατά την περίοδο της βασιλείας της επικρατούσε ειρήνη, αξίζει, όμως, να αναφερθούμε σε μερικά σημαντικά γεγονότα εκείνης της εποχής, όπως ήταν ο Κριμαϊκός πόλεμος, η ιρλανδική κρίση, αλλά και οι πόλεμοι των Μπόερς, τα οποία διατάραξαν εν μέρει την ομαλή πολιτική ζωή.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι, τα πρώτα χρόνια της βασιλείας της, ανέπτυξε εξαιρετική σχέση με τον τότε πρωθυπουργό, Λόρδο Μέλμπουρν. Στο πρόσωπο του Μέλμπουρν, η βασίλισσα είδε έναν αξιόλογο κύριο τον οποίο δε δίστασε να συμβουλεύεται και να έχει ως στήριγμα κατά τα πρώτα χρόνια προσαρμογής και ανάληψης καθηκόντων. Εντούτοις, η στενή φιλία τους και η μεγάλη επιρροή αυτού στη βασίλισσα προκάλεσαν τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης, γεγονός που οδήγησε τη βασίλισσα, για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας και ουδετερότητας, να ελαττώσει τις επαφές μαζί του. Σε γενικές γραμμές, όμως, οι σχέσεις του παλατιού με τους υπόλοιπους πρωθυπουργός που ανήλθαν στην εξουσία με την πάροδο των ετώ μπορούν να χαρακτηριστούν τυπικές έως και, σε ορισμένες περιπτώσεις, αγαστές.
Το 1839 κάνει πρόταση και το 1840 παντρεύεται τον πρώτο της ξάδερφο – από την πλευρά της μητέρας της – Αλβέρτο, ο οποίος προέρχονταν από τη δυναστεία Σαξονίας – Κόμπουργκ και Γκότα. Αν και ο γάμος έγινε από συνοικέσιο, επρόκειτο για έναν γάμο όπου οι σύζυγοι έτρεφαν αμοιβαία αισθήματα αγάπης και στοργής, και δε θύμιζε σε καμία περίπτωση τους λευκούς γάμους των αυτοκρατορικών οικογενειών. Για τα επόμενα είκοσι χρόνια, η Βικτώρια έζησε μια ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή, ενώ ο γάμος της με τον Αλβέρτο της χάρισε εννέα παιδιά. Τα τέκνα τους, αργότερα, νυμφεύτηκαν με γόνους άλλων βασιλικών οικογενειών, με αποτέλεσμα απόγονοι της Βικτώριας να βρίσκονται στις βασιλικές οικογένειες της Γερμανίας, της Ρωσίας, της Ρουμανίας, της Ελλάδας κ.α. Συνεπώς, δικαίως ονομάζεται «η γιαγιά της Ευρώπης».
Στις 14 Δεκεμβρίου, ο ιδιαίτερα αγαπητός στην εργατική τάξη Πρίγκιπας Αλβέρτος, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 42 ετών, ένα γεγονός που βύθισε στη θλίψη και στο πένθος τη βασίλισσα (δίχως να γίνουμε υπερβολικοί) για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής της.
Για τα επόμενα χρόνια, η βασίλισσα επέλεξε το μαύρο χρώμα στην ενδυμασία της, κατέφυγε στο φαγητό, γεγονός που αύξησε σημαντικά το βάρος της, ενώ μείωσε εμφανώς τις δημόσιες εμφανίσεις της. Τον περισσότερο χρόνο της διέμενε στη Σκωτία, όπου ανέπτυξε μια δυνατή φιλία με τον επιστάτη του θανόντα συζύγου της, Τζον Μπράουν. Οι φήμες οργίαζαν για την εν λόγω σχέση, ενώ μερικοί έκαναν λόγο μέχρι και για κρυφό γάμο.
Εντούτοις, τίποτα δεν είναι επιβεβαιωμένο και το μόνο που μπορούμε να σχολιάσουμε με σιγουριά, είναι ότι επρόκειτο για ένα ειδύλλιο που προκάλεσε το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης εκείνης της εποχής.
Η Βικτώρια απεβίωσε στις 22 Ιανουαρίου του 1901, έχοντας ξεπεράσει σε έκταση βασιλείας όλους τους προκατόχους της. Κατά τη γνώμη μου, επρόκειτο για μία ιδιαίτερα δυναμική, τολμηρή και ισχυρογνώμων γυναίκα, σύμφωνα με τα πρότυπα της εποχής. Έχοντας εμφανή αυτοπεποίθηση, μπόρεσε να διαχειριστεί καταστάσεις, αλλά και να συναναστραφεί επιτυχώς και ενδελεχώς με αρκετούς συμβούλους σε μία ανδροκρατούμενη κοινωνία του 19ου αιώνα. Υπήρξαν φήμες – κατηγορίες περί νυμφομανίας – ωστόσο, πιστεύω ότι ήταν μια αξιοπρεπής γυναίκα, αρκετά προοδευτική για τα δεδομένα της πουριτανικής κοινωνίας εκείνης της εποχής.
Εν κατακλείδι, πρόκειται για μια από τις πιο διάσημες προσωπικότητες, όχι μόνο της αγγλικής, αλλά και της διεθνούς ιστορίας. Γι’ αυτό και είναι αντικειμενικά αδύνατον μέσα σε λίγες γραμμές, να αναφερθούμε και να καλύψουμε όλους τους τομείς της πολυεπίπεδης ζωής της.
Βιβλιογραφία:
- https://www.mixanitouxronou.gr/viktoria-vasilissa-tis-anglias-pou-simadepse-enan-eona-tin-katigorisan-gia-progamiees-schesis-akomi-ke-gia-nekrofilia/
- http://www.historyextra.com/period/victorian/7-things-you-probably-didnt-know-about-queen-victoria/
- http://www.townandcountrymag.com/society/tradition/a14510744/queen-victoria-facts/
Γεννήθηκε το 2000 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπουδάζει στο τμήμα Νομικής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Από μικρή ηλικία ασχολείται ερασιτεχνικά με το κλασσικό μπαλέτο και τώρα με λατινοευρωπαϊκούς χορούς. Μιλάει αγγλικά και γαλλικά, ενώ στον ελεύθερό της χρόνο μελετάει ιστορικά γεγονότα.
