Του Νίκου Βασιλόπουλου,
Εδώ και μερικά χρόνια, ακούμε για την κλιματική αλλαγή, σαν κάτι που πρόκειται να έρθει μετά από πολλή καιρό. Κάτι αόριστο, χωρίς συγκεκριμένες συνέπειες, που θα το αντιμετωπίσουμε με κάποιο τρόπο όταν έρθει. Ωστόσο, η κλιματική αλλαγή ήρθε και είναι πολύ πιο συγκεκριμένη παρά αόριστη, όπως περίμεναν κάποιοι. Έντονες βροχοπτώσεις στην καρδιά του καλοκαιριού και με το θερμόμετρο να χτυπάει κόκκινο, την ίδια περίοδο που κάποτε άρχιζαν οι κρύες μέρες. Φτάσαμε στο σημείο να εκδηλώνονται ακραία φαινόμενα, εκεί που ποτέ άλλοτε στο παρελθόν δεν είχαν υπάρξει, όπως οι καταστροφικοί άνεμοι στη Χαλκιδική.
Παρόλα αυτά, το μόνο που φαίνεται να αλλάζει είναι το κλίμα. Το παγκόσμιο πολιτικό σύστημα – με ελάχιστες εξαιρέσεις – φαίνεται απρόθυμο να αναλάβει δράση για να σώσει τον πλανήτη μας. Απρόθυμο και εν πολλοίς ανίκανο να κατανοήσει σε βάθος τη σοβαρότητα αυτής της κρίσης που απειλεί την ίδια μας την ύπαρξη. Μία κρίση που θερμαίνει τον πλανήτη, μέρα με τη μέρα. Για κάποιους, όμως, αυτές οι τρομακτικές αλλαγές αποτελούν ψιλά γράμματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι, όταν έλιωσαν οι πάγοι στη Γροιλανδία, κάποιοι υποτίμησαν ιδιαίτερα την κατάσταση. Οι φλόγες στη Σιβηρία, επίσης, δεν αντιμετωπίστηκαν όπως έπρεπε, με χειρότερη όλων την αντίδραση του αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος αρνείται κατηγορηματικά την ίδια την ύπαρξη αυτής της κρίσης.
Για να είμαστε, όμως, αντικειμενικοί, πέραν από τις κυβερνήσεις, ευθύνη έχουν και οι κοινωνικοί φορείς. Όχι γιατί εκλέγουν αυτούς που εκλέγουν, αλλά γιατί και οι ίδιοι αρνούνται να αλλάξουν νοοτροπία. Αρκεί να δει κανείς τους τόνους πλαστικού που καταναλώνουμε καθημερινά και την εμμονή μας στις εξορύξεις πετρελαίου, κάτι το οποίο ήταν φυσιολογικό κάποιες δεκαετίες πριν. Είναι αδιανόητο, όμως, σήμερα, στην εποχή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, να μιλάμε για πετρέλαιο και να αρνούμαστε τη χρήση των ecofriendly προϊόντων.
Επιπρόσθετα, μπορεί η κλιματική αλλαγή να είναι εδώ, ωστόσο, υπάρχουν ακόμα πολλά που μπορούμε να κάνουμε για να μετριάσουμε τις συνέπειές της, να κερδίσουμε χρόνο και να βάλουμε τα θεμέλια για να μην υπάρξει ποτέ ξανά. Πρέπει, λοιπόν, να στραφούμε στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, να αξιοποιήσουμε προϊόντα που δεν επηρεάζουν αρνητικά τη γη και πρέπει αυτό, να το κάνουμε συντονισμένοι. Δεν αρκεί ο καθένας μόνος του. Χρειάζεται η αμέριστη προσπάθεια όλων.
Συνεπώς, η αλλαγή του κλίματος είναι εδώ. Δηλώνει παρούσα με όλες τις συνέπειες που την ακολουθούν. Επαφίεται σε εμάς τους ανθρώπους να αντιδράσουμε, να διαδηλώσουμε, να διατρανώσουμε την άποψή μας για μια πιο φιλική προς το περιβάλλον ζωή. Να αλλάξουμε.
Είναι πρωτοετής φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, ενώ ασχολείται ενεργά με το φοιτητικό κίνημα και αποτελεί μέλος του Κινήματος Μαθητών.
