Του Θεοχάρη Χατζημανώλη,
Η εμμονή και η πίστη του νέου πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου σε ένα οργανωμένο Brexit κατέστη γνωστή μετά τις πρόσφατες εκλογές στην χώρα. Αυτό, όμως, που φαίνεται πραγματικά παράδοξο και ανταποκρίνεται στην παράδοση της βρετανικής κουλτούρας, είναι η ιδιόρρυθμη θέληση του πρωθυπουργού να παραμείνει στην θέση του, ακόμα και αν χάσει την ψηφοφορία επί πρότασης δυσπιστίας. Ο ίδιος δήλωσε την πρόθεσή του να προκηρύξει εκλογές μετά την 31η Οκτωβρίου, όποτε και είναι προγραμματισμένη η έξοδος της χώρας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Την έντονη αντίδραση της αξιωματικής αντιπολίτευσης και του αρχηγού του εργατικού κόμματος, Τζέρεμι Κόρμπιν, προκάλεσαν οι δηλώσεις του πρωθυπουργού, τον οποίο κατηγορεί για ανεπάρκεια στο θέμα της συμφωνίας για το Brexit, κάνοντας λόγο για άτακτη έξοδο.
Φυσικά από νομικής άποψης, η παραμονή του πρωθυπουργού μετά την ήττα του σε ψηφοφορία μομφής, είναι παράνομη. Βέβαια υπό το καθεστώς Brexit, η αλήθεια είναι πως ήδη αρκετοί κοινοβουλευτικοί κανόνες έχουν ήδη ποδοπατηθεί.
Η ανάδειξη του Μπόρις Τζόνσον σε πρωθυπουργό είναι φυσικά από μόνη της μία ενδεικτική κατάσταση για το πώς πρέπει να προσληφθεί το συνολικό εγχείρημα του Brexit. Μία συντηρητική φωνή μέσα στις ελάχιστες, που μπορούν και συνεχίζουν να υπερασπίζονται τη λαϊκίστικη ρητορική ενός «ανεξάρτητου» Ηνωμένου Βασιλείου. Η ίδια η πιθανότητα εξεύρεσης ενός σημείου ισορροπίας μεταξύ της Βρετανίας και της Ένωσης φαίνεται ολοένα και ισχνότερη με το ενδεχόμενο ενός «no deal Brexit» να αχνοφέγγει στον ορίζοντα.
Ταυτόχρονα, στην όλη ελώδη κατάσταση έρχεται να προστεθεί ο ελάχιστος, αν όχι ανύπαρκτος, χρόνος για διαπραγματεύσεις. Η βουλή ήδη διανύει το θερινό της διάλειμμα έως τον Σεπτέμβριο, ενώ η καταληκτική ημερομηνία ελλοχεύει σε μόλις δύο φθινοπωρινούς μήνες, προσθέτοντας συγκεκριμένες επιλογές στην πολιτική παλέτα του πρωθυπουργού.
Για τη συμπλήρωση της ορχήστρας των βρετανικών κλαυθμών, η πολιτική του Τζόνσον φέρεται να αποξενώνει ολοένα και περισσότερο τη Βόρεια Ιρλανδία και τη Σκωτία. Στην περίπτωση της πρώτης, η ζημιά ενός «no deal Brexit» θα αποτελέσει έναυσμα για περαιτέρω κινήματα υπέρ της ενοποίησης με τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας, η αντιμετώπιση των οποίων θα μπορούσε να επιτευχθεί μονάχα με μέτρα για λιγότερη αυτονομία, κάτι το οποίο θα οδηγούσε σε απρόβλεπτες καταστάσεις κοινωνικού χάους στο Μπέλφαστ. Για τη Σκωτία, από την άλλη, η προδιάθεση για ανεξαρτησία και παραμονή στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει καταστεί έκδηλη, ήδη από τον καιρό του δημοψηφίσματος, και η πρόσληψη του Τζόνσον στη Σκωτία δεν αποπνέει σε καμία περίπτωση ομόνοια και ενότητα.
Η συνολική αποτίμηση της κατάστασης στην υπό αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση Μεγάλη Βρετανία, θυμίζει καλτ βρετανική κωμωδία. Κορωνίδα και μόνον αυτής της συνθήκης είναι ο Μπόρις Τζόνσον, ο οποίος στοιχηματίζει την επιτυχία του με απειλές σε βάρος της Γαλλίας και της Γερμανίας, αλλά και εν γένει της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στηρίζει ιδεολογικά το σεπαρατισμό του με σχήματα υπερβολής και μεγαλεπήβολα σχέδια ασυμβατότητας. Το μόνο σίγουρο είναι πως κάθε επόμενη μέρα για τη Βρετανία αναδεικνύεται ως αστάθμητος παράγοντας.
Γεννήθηκε στο Λιτόχωρο Πιερίας το 1999. Είναι φοιτητής του τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από τον Οκτώβριο του 2017. Στα ενδιαφέροντα και τις δράσεις που αναπτύσσει συμπεριλαμβάνονται θεματικές ενότητες πολιτικής, ιστορίας, φιλοσοφίας, κοινωνιολογίας, οικονομίας και κριτικής της τέχνης. Συμμετέχει σε πολιτικές προσομοιώσεις, επιστημονικά συνέδρια και ημερίδες και ασχολείται από την παιδική του ηλικία με το θέατρο. Γνωρίζει αγγλικά και ιταλικά. Στο OffLine Post γράφει ιστορικά θέματα.
