Της Στέλλας Μίτιλη,
Τα πρόσφατα γεγονότα, που λαμβάνουν χώρα στην Ιταλία, με κυριότερο τη σύγκρουση σχετικά με τη συνέχιση ή μη της κατασκευής της σιδηροδρομικής γραμμής υψηλής ταχύτητας, που θα ενώνει μεταξύ άλλων τη Γαλλία με την Ιταλία, δείχνουν ότι η Ιταλία εισέρχεται σε μια ακόμα επώδυνη κυβερνητική κρίση. Παράλληλα, ο Πρωθυπουργός, Τζουζέπε Κόντε, βρίσκεται ένα βήμα πριν την παραίτηση και την προκήρυξη πρόωρων εκλογών ή έστω τον ανασχηματισμό της Κυβέρνησής του, μετά την πρόταση μομφής που ασκήθηκε από τον Ματέο Σαλβίνι, ηγέτη του συγκυβερνώντος κόμματος.
Όπως γίνεται αντιληπτό, πρωταρχικό ρόλο στις εξελίξεις διαδραματίζει το πολιτικό τρίγωνο των Ματέο Σαλβίνι, Αντιπροέδρου της Ιταλικής Κυβέρνησης και Υπουργού Εσωτερικών, Τζουζέπε Κόντε, Πρωθυπουργού και Σέρτζιο Ματαρέλα, Προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας. Η ένταση στην Ιταλία κορυφώνεται μετά τη διάσταση της κυβερνητικής πλειοψηφίας αναφορικά με το ζήτημα της κατασκευής της σιδηροδρομικής γραμμής και σειράς ζητημάτων σχετικά με τον προϋπολογισμό του κράτους. Πιο συγκεκριμένα, το Κίνημα Πέντε Αστέρων καταψήφισε τη συνέχιση του έργου, ενώ τα υπόλοιπα κόμματα, με πρώτη την Λέγκα του Βορρά, ψήφισαν «υπέρ». Με φανερή, πλέον, τη διάσταση απόψεων μεταξύ των πολιτικών, αλλά και ιδεολογικών δυνάμεων, η ρήση του Σαλβίνι «Μέσα στην κυβέρνηση κάτι έσπασε…», φαίνεται να αληθεύει.
Λαμβάνοντας υπόψη τα πρόσφατα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων, που τον θέλουν να προηγείται με 37%, αλλά και την πιθανή συνεργασία με τα κόμματα των Αδελφών της Ιταλίας (φιλοφασιστικό) και της Φόρτσα Ιτάλια του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, είναι απολύτως φυσικό και δικαιολογημένο να ζητά ο Ματέο Σαλβίνι την προσφυγή στις κάλπες με διαφαινόμενη την τελική νίκη του. Το γεγονός αυτό θα τον εξυπηρετούσε και στη διαχείριση ή/και διευθέτηση άλλων προβληματικών καταστάσεων, όπως των κατηγοριών για συνεργασία με τον Πούτιν, αλλά και τη δαμόκλειο σπάθη του σκανδάλου των 49 εκατομμυρίων της Λέγκα.
Από την άλλη πλευρά, η προκήρυξη εκλογών τον Οκτώβριο θα δημιουργούσε προβλήματα, τόσο στην ψήφιση του νέου κρατικού προϋπολογισμού, όσο και στην προώθηση της συνταγματικής μεταρρύθμισης για τη μείωση του αριθμού των μελών του Κοινοβουλίου. Ακόμη, ελλοχεύει ο κίνδυνος της διατάραξης της οικονομικής πορείας της χώρας, σε συνδυασμό με την πιθανή αύξηση του ΦΠΑ. Όλες οι παραπάνω δυσχέρειες οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ίσως η καλύτερη λύση είναι ο προτεινόμενος μερικός ανασχηματισμός από τον Τζουζέπε Κόντε, ο θεσμικός ρόλος του οποίου αποτελεί εγγύηση σταθερότητας· και μάλιστα σε μια περίοδο που η επίτευξη εξισορρόπησης των αντίπαλων φωνών και κατευνασμού των εντάσεων αποτελεί μέγιστη ανάγκη, αν ληφθεί υπόψη και η εσωτερική αναταραχή των κομμάτων και, κυρίως, του Κ5Α. Ο «μερικός ανασχηματισμός» σημαίνει συμβιβασμό με τα αιτήματα του Σαλβίνι για τον αποκλεισμό ορισμένων υπουργών, που έρχονται σε αντιπαράθεση με αυτόν, παρά τις ενστάσεις του Κ5Α. Ωστόσο και σε αυτό το σενάριο ο ηγέτης της Λέγκας δε θα είναι θετικός.
Ποια η λύση, τότε; Αυτή, ενδεχομένως, να μπορούσε να δοθεί από ένα απροσδόκητο «αντισαλβινικό» μέτωπο, που τις τελευταίες ημέρες αρχίζει να διαφαίνεται στον ορίζοντα. Το μέτωπο ενισχύεται ιδιαίτερα από τις παρεμβάσεις του τέως πρωθυπουργού και τέως ηγέτη του Δημοκρατικού Κόμματος, Ματέο Ρέντσι, ακόμη δε και με τη σύμφωνη γνώμη του πάλαι ποτέ ισχυρού του αντιπάλου και δημιουργού των Κ5Α, Μπέπε Γκρίλο, που όλως προσφάτως επανήλθε στις τάξεις του κόμματος, στηρίζοντας ενθέρμως τον Ντι Μάιο (ηγέτη των Κ5Α και έτερο Αντιπρόεδρο της Ιταλικής Κυβέρνησης). Τόσο ο Ρέντσι, όσο ο Γκρίλο μίλησαν περί της συγκρότησης μίας θεσμικής κυβερνητικής πλειοψηφίας, ώστε να επιτευχθούν οι μεταρρυθμιστικές τομές και να ανακοπεί προσωρινώς η πορεία του Σαλβίνι προς την εξουσία. Το ζήτημα, βέβαια, που θα καθορίσει το ρου των εξελίξεων, εντοπίζεται γύρω από την επίσημη θέση στο Δημοκρατικό Κόμμα, βάσει της οποίας ο νέος γραμματέας, Νικόλα Τζινγκαρέτι, τάσσεται αναφανδόν υπέρ της προκήρυξης πρόωρων εκλογών.
Από την άλλη, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Σέρτζιο Ματαρέλα, δεν έχει εκφράσει ακόμη κάποια συγκεκριμένη άποψη και διατηρεί μία σχετικά ουδέτερη στάση, αναμένοντας να δει τις εξελίξεις και να πράξει εν συνεχεία, πάντα στον βαθμό των αρμοδιοτήτων. Θα αρκεστεί στην απόφαση του Κοινοβουλίου και έπειτα, ανάλογα θα συναντήσει κάθε αρχηγό κοινοβουλευτικής ομάδας, για να διερευνήσει, εάν μπορεί να συγκροτηθεί μία κυβέρνηση πλειοψηφίας. Δύναται, δε να συγκροτήσει κυβέρνηση τεχνοκρατών, όμως ο φόβος αύξησης ακόμη περισσότερο των ποσοστών του Σαλβίνι δε θα το επιτρέψει.
Εκτός της κυβερνητικής κρίσης, τις τελευταίες ημέρες επιτείνεται η προσφυγική κρίση στην Ιταλία και η επίσκεψη του γνωστού ηθοποιού Ρίτσαρντ Γκιρ στη Λαμπεντούζα άνοιξε τη βεντάλια μίας κόντρας μεταξύ του Γκιρ και του Σαλβίνι, ως προς τη σκληρή αντιμεταναστευτική πολιτική του ηγέτη της Λέγκα του Βορρά, που προσομοιάζει, βάσει της άποψης του ηθοποιού, με εκείνη του Ντόναλντ Τραμπ. Οι δύο τους συγκρούστηκαν λεκτικά, ιδιαίτερα δε όταν ο διάσημος ηθοποιός μετέβη στο διασωστικό σκάφος της ΜΚΟ Proactiva Open Arms, στο οποίο πρόσφατα ο Υπουργός Εσωτερικών της Ιταλίας απαγόρευσε τον ελλιμενισμό του στην χώρα. Ο Σαλβίνι δε δίστασε να επιτεθεί στο Γκίρ λέγοντας για εκείνον ότι «μπορεί να πάρει πίσω στο Χόλιγουντ, στο ιδιωτικό του αεροπλάνο, όλους, όσοι είναι στο σκάφος και να τους υποστηρίξει στις βίλες του. Ευχαριστώ Ρίτσαρντ!»
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1999, έχει καταγωγή από τον Τύρναβο και είναι φοιτήτρια της Νομικής Σχολής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Αποτελεί ενεργό μέλος της AIESEC και έχει συμμετάσχει σε πληθώρα φοιτητικών προσομοιώσεων, συνεδρίων και σεμιναρίων, όπως το MRC 2018, το EuroPA.S 2019 και το 23ο Πανελλήνιο Κοινοβούλιο Νέων της SAFIA. Έχει ασχοληθεί με την ρητορική, έχει γίνει μέλος σε ομάδες, και έχει παρακολουθήσει ομιλίες ποικίλης θεματολογίας. Γνωρίζει την Αγγλική γλώσσα και έχει συμμετάσχει σε ένα πρόγραμμα Erasmus+ στο Τορίνο. Παίζει πιάνο και γενικότερα ασχολείται με την μουσική, λατρεύει τα ταξίδια και τις ταινίες. Έχει έντονο ενδιαφέρον για διεθνή, νομικά και κοινωνικά ζητήματα.
