Του Χρήστου Ζέρβα,
Το γνωμικό ενός κακού μύρια έπονται φαίνεται να επιβεβαιώνεται από το πολιτικό σκηνικό στη Μεγάλη Βρετανία• το κουτί της Πανδώρας που ονομάζεται Brexit έχει ήδη ανοίξει και η αδυναμία της Theresa May να διαχειριστεί την κατάσταση έχει οδηγήσει –πέρα από τη δεδομένη πληγή στην αξιοπιστία της και το κόστος της διαιώνισης αυτής της άχαρης κατάστασης για τη χώρα- και σε εκλογές στα εσωτερικά του κόμματος για την ανάδειξη του επόμενου Πρωθυπουργού, ο οποίος – αν μη τι άλλο- καλείται να διαχειριστεί το ζήτημα της εξόδου…
Μέσα από την πρώτη φάση της εκλογικής διαδικασίας έχουν αναδειχθεί δύο υποψήφιοι: ο νυν και ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου, Jeremy Hunt και Boris Johnson, αντιστοίχως. Ο τελευταίος, έχοντας καταφέρει να περάσει το αρχικό στάδιο της διαδικασίας κερδίζοντας την εμπιστοσύνη 162 βουλευτών του κόμματος, βρίσκεται πλέον ενώπιον των μελών του κόμματος. Για πολλούς, βέβαια, είναι ήδη ο Πρωθυπουργός της χώρας. Ανεξαρτήτως προγνωστικών πάντως, δεν έχει κριθεί τίποτα ακόμα, καθώς όπως φάνηκε και από το πρόσφατο debate των υποψηφίων, ο Jeremy Hunt έχει σκοπό να παλέψει και να διεκδικήσει την αρχηγία.
Αναφορικά με το debate, σίγουρα δεν μπορεί να χαρακτηριστεί υπόδειγμα ευγενούς άμιλλας, αλλά σε γενικές γραμμές δεν ξέφυγε από τα αναμενόμενα. Συζητήθηκαν και παρουσιάστηκαν οι θέσεις και οι απόψεις –ή μάλλον ακριβέστερα η διάσταση θέσεων και απόψεων- μεταξύ των δύο υποψηφίων σχετικά με την διαχείριση της εξόδου, αλλά και το διπλωματικό ζήτημα που προέκυψε με τις ΗΠΑ. Ενδιάμεσα από την agenda του debate δεν έλειπαν οι επιθέσεις στην αξιοπιστία και στα λεγόμενα του αντιπάλου, η ένταση και τα επιχειρήματα ad hominem, αν και λογικά και αυτά μέρος του προγράμματος ενός debate είναι (!) Στο φλέγον ζήτημα των όρων, υπό τους οποίους θα πραγματοποιηθεί η έξοδος, οι δύο υποψήφιοι -αν κρίνουμε αποκλειστικά με βάση τις δηλώσεις τους- δεν φαίνεται να διαφέρουν τόσο. Αν εξαιρέσουμε το πιο μετριοπαθές ύφος του Hunt και τις λαϊκιστικές υποσχέσεις που ανέκαθεν χαρακτήριζαν τον Johnson, ανεξαρτήτως αποτελέσματος θα επιδιωχθεί μια έξοδος πιο ομαλή, με την περίπτωση της μη συμφωνίας να αποτελεί το χειρότερο δυνατό σενάριο… Βέβαια, αν λάβουμε υπόψη τις δηλώσεις και των δύο υποψηφίων, τη στάση τους όταν ακόμη η έξοδος αποτελούσε δίλημμα της Βρετανικής κοινωνίας, το μέχρι πρότινος προφίλ τους, αλλά και τον τρόπο που εκφράζουν τις ενστάσεις τους σχετικά με την συμφωνία απόσυρσης που συμφωνήθηκε μεταξύ Βρετανικής Κυβέρνησης και Ευρωπαϊκής Ένωσης, λογικά ο Johnson θα οδηγήσει τη χώρα σε μια σκληρού τύπου έξοδο.
Σ’ αυτή την τόσο κρίσιμη στιγμή για τη Μεγάλη Βρετανία, η διατάραξη των διπλωματικών της σχέσεων, και δη με μια χώρα- υπερδύναμη όπως οι ΗΠΑ, ίσως αποτελεί ένα από τα μύρια κακά, στα οποία αναφέρθηκα στην αρχή. Μια διαρροή από το γραφείο της πρεσβείας, που έγινε γνωστή μέσω της εφημερίδας Daily Mail, έφερε στο φως της δημοσιότητας επικριτικά σχόλια και συζητήσεις για τον τρόπο με τον οποίο ο Donald Trump ασκεί τα καθήκοντα του… Ο πλανητάρχης δεν έκρυψε την δυσαρέσκεια του απέναντι στον πρέσβη, δηλώνοντας αρχικά αδιαφορία και απογοήτευση και αποδίδοντας, εντέλει, χαρακτηρισμούς που ταιριάζουν στο ύφος που μας έχει συνηθίσει ο Πρόεδρος των ΗΠΑ. Το ζήτημα σε αυτή την υπόθεση δεν είναι ότι ο Kim Darroch, εξέφρασε την άποψη του σχετικά με τον Trump, ούτε ο τρόπος που το έκανε· σίγουρα η θέση που κατείχε είναι λεπτή, όμως και πάλι ό,τι ειπώθηκε αποτελεί προϊόν υποκλοπής και όχι κάποια επίσημη δήλωση. Το ζήτημα είναι πως εν όψει ενός hard Brexit, με την πιθανή εκλογή του Johnson, μια συνεργασία με τις ΗΠΑ θα ήταν αν μη τι άλλο επικερδής. Στην περίπτωση της σκληρής εξόδου η Μ. Βρετανία θα αποκόψει τις σχέσεις της με την ΕΕ και θα πρέπει ως ξεχωριστή οντότητα να αναζητήσει τη θέση της στο διεθνές γίγνεσθαι. Η πιθανότητα διμερούς συνεργασίας, λοιπόν, για την οποία έκανε λόγο και ο Donald Trump, φαντάζει διόλου ευκαταφρόνητη. Οπότε αναμένουμε να δούμε αν αυτή η διαρροή θα αποτελέσει απλά ρωγμή ή τομή στις σχέσεις των δύο χωρών.
Είναι δευτεροετής φοιτητής Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων. Στον ελεύθερο του χρόνο ασχολείται με τον σκύλο του. Αγαπά το θέατρο, το φαγητό, τα ταξίδια και πλέον, τις προσομοιώσεις. Παρότι του αρέσει το αντικείμενο των σπουδών του δεν έχει αποφασίσει με τι ακριβώς θα ασχοληθεί.
