Της Σοφίας – Ζωής Παράσχου,
Αγαπητό μου ημερολόγιο,
Έφτασε η στιγμή που περίμενα τόσον καιρό. Το καλοκαίρι, ο ήλιος, η θερμότητα που σου καίει το σώμα και σου ταξιδεύει το μυαλό. Ένα καράβι, ένα κύμα, ένας κόκκος άμμου, πόσο – αχ πόσο – σου φτιάχνουν τη μέρα! Γαλήνη… Πόσο σημαντική τελικά…
Λίγες μέρες πριν αναχωρήσω για διακοπές, είπα να σου γράψω. Να σου μιλήσω, καθρέφτη μου, για τις σκέψεις μου γι’αυτό το καλοκαίρι. Να σου μιλήσω για μέρη, ομορφιά αλλά και να σου πω, τι σκοπεύω να κάνω, να σου παραθέσω τους στόχους μου για τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 2019.
Η Ελλάδα μας είναι τόσο όμορφη, καθρέφτη! Από πού να ξεκινήσεις και πού να καταλήξεις… Βουνοκορφές, πεδιάδες, λίμνες, θάλασσες, νησιά… Νησιά, ναι, γι’ αυτό θα μιλήσω!
Καλοκαίρι δεν είναι, άλλωστε;
Η Νάξος μου ήρθε ευθύς αμέσως στο μυαλό… Η Νάξος με την όμορφη Αγιά Άννα και την Πλάκα, που σου στολίζει τα πόδια με ολόχρυση άμμο… Όμως και η Σαντορίνη με το ομορφότερο ηλιοβασίλεμα… Και η Πάρος με την ανέμελη ζωή και τη Χρυσή Ακτή, που φιλοξενεί τις νέες γενιές… Σέριφος… Η Σέριφος, ναι! Με την πανέμορφη χώρα και τα απίστευτα τοπία… Η Πάτμος και η Τήνος με το δέος που τις περιβάλλουν… Η Μύκονος για τους πιο τολμηρούς, συνήθως λάτρεις της έντονης ζωής… Η Μήλος με τις mini κρουαζιέρες που σε οδηγούν σε απόκρυφες παραλίες, σπηλιές και καταγάλανα νερά, σαν να βρίσκεσαι στον Παράδεισο… Αυτό είναι καλοκαίρι, αυτό είναι ομορφιά!
Τώρα, καθρέφτη μου, σειρά έχει ένα κλασικό ψυχολογικό τρικ! Θα σου περιγράψω ένα τοπίο, μια συνθήκη και θα εισχωρήσεις μέσα στο νοητό αυτό “πίνακα”, για να συζητήσουμε, εντάξει;
Βρίσκεσαι σε μια παραλία ερημική, μόνος, με μια ψάθα και ένα βιβλίο αγκαλιά. Τα νερά είναι γαλάζια, σήμα κατατεθέν της χώρας μας. Η άμμος καίει και από τον λιγοστό άνεμο που επικρατεί, οι κόκκοι αλλάζουν θέση, σαν σε μια τρελή χορευτική παράσταση. Το ηλιοβασίλεμα υψώνεται μπροστά σου. Έχεις όλο το χρόνο να σκεφτείς… Να κάνεις όνειρα για τη νέα χρονιά αλλά και να αναδιαρθρώσεις το μυαλό σου και τον ίδιο σου τον εαυτό.
Τι θέλεις να αλλάξεις; Τι θέλεις να αφήσεις πίσω; Τι θέλεις να ξεχάσεις και τι να ξαναθυμηθείς;
Στάσου. Πάρε μια ανάσα, μύρισε το αλάτι της θάλασσας.
Και τώρα ξανασκέψου. Βρες όλα αυτά που σου τρώνε τα έσω και ρίξ’ τα στα μικρά κυματάκια, άσ’ τα να φύγουνε μαλακά προς τον ωκεανό. Συγχώρεσε, ξανανιώσε αγάπη, ξέχνα ό,τι σε έκανε έστω και μια στιγμή δυστυχισμένο. Άλλωστε, οι στιγμές στη ζωή αλλάζουν, όπως αλλάζουν οι κόκκοι που βλέπεις αυτή τη στιγμή. Και μετά χάνονται. Και μπερδεύονται. Γιατί εσύ να τα κρατάς δέσμια και να μην τα αφήσεις να χαθούν;
Και τώρα φαντάσου.
Φαντάσου τον εαυτό σου σε ένα καϊκάκι, να έρχεται προς τη στεριά. Ο επιβάτης, είναι η καλύτερη εκδοχή σου. Ποια είναι αυτή; Πώς είναι, εξωτερικά μα κυρίως εσωτερικά; Συνομίλησε μαζί της. Μάθε πώς τα κατάφερε. Μάθε πώς μπορείς να τα καταφέρεις. Γιατί μπορείς! Και μετά χαιρέτα την και αποφάσισε να γίνεις εσύ η μορφή, με την οποία συνομίλησες. Αποφάσισε να αλλάξεις, να βελτιωθείς, να ξεχάσεις και να θυμηθείς.
Πώς;
Όπως σου είπε η μορφή.
Και τώρα χαλάρωσε και άσε τα κύματα να σε ταξιδέψουν στο τώρα. Ετοιμάσου για κάθε νέα εμπειρία… Κάνε αυτό το καλοκαίρι να μετράει!
Αυτό θα κάνω κι εγώ, καθρέφτη…
Εις το επανιδείν,
Σοφία
Γεννηθείσα το 1999. Είναι φοιτήτρια Νομικής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από πολύ μικρή ηλικία, ξεκίνησε να ασχολείται με διάφορες δραστηριότητες, εκ των οποίων ξεχώρισε τα debate και την αρθρογραφία. Συμμετέχει ενεργά σε μοντέλα προσομοιώσεων, ενώ ήταν αρχισυντάκτρια και αρθρογραφούσε τακτικά στην εφημερίδα του σχολείου της. Ιδιαίτερα πεδία ενδιαφέροντός της αποτελούν η Μέση Ανατολή και τα κοινωνικά ζητήματα.
