Του Βασίλη Καραγκούνη,
Μετά από μια δεκαετία κρίσης, μνημονίων, κοινωνικών αναταραχών και εντάσεων, η Ελλάδα μπαίνει σε μια νέα εποχή. Η νέα εποχή εκκινεί με την διαμόρφωση του νέου πολιτικού σκηνικού. Με τις εκλογές της 7ης Ιουλίου έκλεισε ένα κεφάλαιο στην πολιτική ιστορία της χώρας μας και άνοιξε ένα νέο.
Πλέον στο πολιτικό σκηνικό έχει σχηματιστεί ένας ισχυρός δικομματισμός, καθώς Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ ξεπερνούν το 70% του εκλογικού σώματος. Η ΝΔ μετά από μια δεκαετία επανήλθε στην ηγεμονία της κέντρο-δεξιάς παράταξης. Με ποσοστό σχεδόν στο 40% το νέο κυβερνών κόμμα σημειώνει την υψηλότερη επίδοση μετά τις εκλογές του 2009. Η οποία ΝΔ γίνεται η πρώτη αυτοδύναμη κυβέρνηση μετά από μια δεκαετία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μετά το αποτέλεσμα είναι αδιαμφισβήτητα ο δεύτερος ισχυρός πόλος του πολιτικού συστήματος της νέας εποχής. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πλέον, όχι μόνο δεν κατέρρευσε, όπως πολλοί υποστηρίξαμε και προεικάσαμε, αλλά άντεξε. Όχι απλά άντεξε, αλλά με το προεκλογικό του αφήγημα κατάφερε να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του και να αυξήσει απροσδόκητα την εκλογική του επιρροή. Από το 23,7% των ευρωεκλογών άγγιξε το 31,5%. Όπως συνέβη με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, έτσι και ο Αλέξης Τσίπρας υποτιμήθηκε από τους αντιπάλους του. Τα σενάρια για μια διαφορά άνω των 10 μονάδων διαψεύστηκαν. Οι 9 μονάδες των ευρωεκλογών έγιναν 8 το βράδυ των εθνικών εκλογών.
Το πιο θετικό αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών είναι η απουσία του φασιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής από τη νέα Βουλή. Μια νίκη για τη δημοκρατία μας, έστω και κολοβή διότι ο «ολίγον ναζί» Βελόπουλος κατάφερε να εκλέξει 10 βουλευτές.
Τα πράγματα για το Κίνημα Αλλαγής παρά την εικόνα αισιοδοξίας που δείχνει προς τα έξω η Χαριλάου Τρικούπη δεν είναι ευχάριστα, αλλά ούτε και τραγικά. Το ΚΙΝΑΛ κατάφερε αυτό το διάστημα, παρά την επίθεση που δέχθηκε τόσο από τη ΝΔ όσο και από το ΣΥΡΙΖΑ, να κρατήσει τις δυνάμεις του. Το 7,7% των ευρωεκλογών έγινε 8,1%. Μετά από τέσσερα χρόνια διεργασιών στο χώρο της κεντροαριστεράς το αποτέλεσμα αυτό δεν είναι σε καμία περίπτωση ικανοποιητικό. Από τη διάσπαση του ΠΑΣΟΚ τον Δεκέμβρη του 2014, φτάσαμε στην ΔΗΣΥ του Σεπτεμβρίου 2015 και τέλος στο Κίνημα Αλλαγής του 2017. Το αποτέλεσμα των εθνικών εκλογών δεν αρκεί για να προσφέρει την επιδιωκόμενη ανακούφιση και χαρά σε όλα τα μέλη και σε όλους τους φίλους του Κινήματος, που πίστεψαν σε αυτό το εγχείρημα και αγωνίστηκαν για την συγκρότηση και την άνοδό του.
Σε όλους δημιουργείται μια ευφορία με την αναφορά στο ένδοξο παρελθόν του ΠΑΣΟΚ. Ίσως όμως, αυτό να έβλεπαν και οι ψηφοφόροι.Την αναπαραγωγή του παρελθόντος, σε ρητορική και αφήγημα. Παρά την ανανέωση σε στελεχιακό δυναμικό το ΚΙΝΑΛ δε κατάφερε να αυξήσει σημαντικά την επιρροή του στη νέα γενιά, η οποία θα αποτελεί και τη δεξαμενή για την ίδια την ύπαρξη του Κινήματος. Πολλά μπορούν να ειπωθούν για την στασιμότητα του Κινήματος. Η αποχώρηση του Ευάγγελου Βενιζέλου δεν έφερε πίσω τους απογοητευμένους από το ΣΥΡΙΖΑ ψηφοφόρους. Όπως επίσης και η ακατανόητη αστάθεια για τη στάση του κόμματος την επομένη των εκλογών. Δευτέρα και Τρίτη καμία συνεργασία με τη δεξιά, Τετάρτη και Πέμπτη πάμε σε ψήφο ανοχής, Παρασκευή και Σάββατο είμαστε δύναμη σταθερότητας, ενώ την Κυριακή ό,τι προκύψει.
Τα τρία πρώτα κόμματα έχουν πολλά ανοιχτά μέτωπα για την επόμενη μέρα και πολλά στοιχήματα να κερδίσουν. Αρχικά η νέα Κυβέρνηση πρέπει να κερδίσει το στοίχημα της οικονομίας. Με την ανάπτυξη θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας, θα πέσει η ανεργία θα αυξηθεί η κατανάλωση. Καθοριστικοί παράγοντες είναι η ασφάλεια και τα εθνικά θέματα, δύο στοιχήματα για τα οποία η νέα κυβέρνηση οφείλει να επιδείξει γρήγορα αντανακλαστικά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπροστά του ένα μεγάλο στοίχημα με πολλές πτυχές. Αυτό είναι το στοίχημα της κανονικότητας. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να γίνει ένα σύγχρονο και κανονικό κόμμα.Ένα συνέδριο για την μετάβαση του ΣΥΡΙΖΑ στη νέα εποχή είναι αναγκαίο. Κομματικά όργανα και οργανώσεις που θα ανταποκρίνονται στο μέγεθος ενός κόμματος του 32% και όχι του 3%. Ακόμη ο ΣΥΡΙΖΑ θα εξασφαλίσει το πολιτικό του μέλλον ως ηγεμονούσα δύναμη στα αριστερά της ΝΔ μόνο μέσω της άσκησης μιας σοβαρής και προγραμματικής αντιπολίτευσης εντός του Κοινοβουλίου και όχι στις πλατείες της οργής.
Το στοίχημα για το ΚΙΝΑΛ είναι μέσα στο πλαίσιο του ισχυρού δικομματισμού να αποδείξει το λόγω ύπαρξής του και να δικαιολογήσει τη θέση του ως ο άλλος πόλος της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης. Ξεκάθαρο στίγμα και αφήγημα που θα του δώσουν την δυνατότητα είτε να ανακάμψει σε περίπτωση επιστροφής του ΣΥΡΙΖΑ στον παλιό κακό αντιμνημονιακό χαρακτήρα του, είτε να παίξει τον ρόλο του στις όποιες μελλοντικές εξελίξεις του ευρύτερου προοδευτικού χώρου.
Η νέα εποχή για την χώρα μας ξεκινάει και ευχή όλων μας είναι να αφήσουμε πίσω μας κάθε παθογένεια και κάθε παρασιτική λογική και νοοτροπία που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία. Όχι για την επιβίωση των κομματικών σχημάτων αλλά για την επιβίωση της χώρας και την προοπτική αυτής.
Είναι πτυχιούχος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Από τις αρχές του τρέχοντος έτους συνεχίζει τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει αποφοιτήσει από το Μουσικό Σχολείο Αγρινίου. Μιλάει Αγγλικά και Γερμανικά. Ασχολείται με την μουσική, παίζοντας τρομπέτα και πιάνο, ενώ στον ελεύθερο χρόνο του διαβάζει οικονομία, ιστορία και πολιτική.
