Του Ραφαήλ Νικόλαου Μπελενιώτη,
Είτε αυταπάτες είτε συνειδητά ψεύδη, όπως επιθυμεί καθένας να παρουσιάσει τις εξαγγελίες και τις υποσχέσεις του δημεγέρτη Αλέξη, ύστερα από τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να παραδεχτεί ένα πράγμα: πως θα μείνουν ανεξίτηλα ως μνημεία πολιτικού αριβισμού και οπορτουνισμού. Θα βρίσκονται θρονιασμένα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και θα μας υπενθυμίζουν την άγρια όψη του Δήμου που επιθυμεί να κολακεύεται μαι και να θωπεύεται από επαγγελματίες πολιτικούς, σε καιρούς κρίσης αποστρέφοντας το βλέμμα του από τον καθρέπτη.
Σε αυτό το πρώτο μέρος του αφιερώματος παρουσιάζουμε τα Top 4 κάλπικα χαρτιά που ανέβασαν τον Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς από το 4,6% στην κυβέρνηση το 2015.
- «Μερική ή ολική διαγραφή του δημοσίου χρέους…»
Με στεντόρεια, ζωηρή και νεανική φωνή ο Πρόεδρος του 4,6% Αλέξης Τσίπρας «κάρφωνε» τις προηγούμενες κυβερνήσεις ΓΑΠ, Παπαδήμου, Σαμαρά-Βενιζέλου πως δεν ήταν δυνατόν «το ατομικό και οικογενειακό εισόδημα να μην υπερβαίνει αυτό που επισήμως (;) λογίζεται ως όριο της φτώχειας» και πως έπρεπε να προχωρήσουμε σε απομείωση των δανειακών υποχρεώσεων πάραυτα. Φυσικά τα παραπάνω έδωσαν τη θέση τους στις κρεμάλες των αγανακτισμένων και στις «άνω» -«κάτω» πλατείες, στα «Go back Madam Merkel» και στις «κομμουνιστικές» αναλύσεις για τα εργασιακά αλά Κατρούγκαλου. Η υπερήφανη διαπραγμάτευση δεν απέδωσε, η συνθηκολόγηση ήρθε ενώ το δημοψήφισμα, σύμφωνα και με τον τιμητή του Γιάνη Βαρουφάκη, αποτέλεσε ένα panic button για να ξεφύγουνε από το βάρος της ολικής παράδοσης – κάτι που δεν αποφεύχθηκε. Το τρίτο μνημόνιο ήρθε και μαζί του ήρθαν και οι ρυθμίσεις περί αποπληρωμής του χρέους στο διηνεκές. Τα μόνα χρέη που είδαν ολική διαγραφή επί ΣΥΡΙΖΑ ήταν της ΣΕΚΑΠ όταν την αγόρασε ο Ιβάν Σαβίδης και την εταιρία βάρυνε πρόστιμο 40 εκατομμυρίων. Η κυβέρνηση έδωσε συγχωροχάρτι στην εταιρία με φωτογραφική ρύθμιση. Αν μη τι άλλο, το χρέος της ΣΕΚΑΠ στο πρόστιμο ήταν παράνομο μιας και δεν επιβλήθηκε επί ιδιοκτησίας Σαββίδη. Γιατί τα λάθη ενός κεφαλαιοκράτη να δένουν τον νέο κεφαλαιοκράτη που μπήκε στο παιχνίδι; Λίγη ανθρωπιά!
- «Ο ΕΝΦΙΑ είναι νόμος άδικος, δεν διορθώνεται, καταργείται…»
Επαχθέστερος και φοροληστρικός ήταν ο ΕΝΦΙΑ για την αριστερή δράκα του ΣΥΡΙΖΑ. Όχι ότι, από μια φιλελεύθερη οικονομική σκοπιά ο ΕΝΦΙΑ είναι η επιτομή της προοδευτικής φορολογίας – το αντίθετο! Όμως για τον νεοκομμουνιστή Τσίπρα ο ΕΝΦΙΑ ήταν η αιχμή του δόρατος στις προεκλογικές δεσμεύσεις του. Η κατάργηση του εκ των ων ουκ άνευ, για την προστασία «των λαϊκών νοικοκυριών» και των «φτωχών κοινωνικών στρωμάτων». Ήταν όμως στα πρώτα – πρώτα των ψεμάτων για έναν ακόμα λόγο: είχε ταυτιστεί με τη πολιτική της κυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά. Το μπραντ ντε φερ τότε ήταν ανελέητο. Ο ΕΝΦΙΑ βέβαια δεν καταργήθηκε καθώς εισέφερε στο δημόσιο αρκετά έσοδα τα οποία βοηθούσαν στην αποπληρωμή των δανειακών υποχρεώσεων. Ο ΣΥΡΙΖΑ τον διατήρησε ως και σήμερα, μην μπορώντας πλέον να διαπραγματευτεί την διαγραφή του και τη στιγμή που μιλάμε επιβαρύνει τον φορολογούμενο μέχρι 3,5 δις ετησίως! Ναι αλλά φαντάζεστε τι έχει να γίνει αν έρθει στα πράγματα η επάρατος, νεοφιλελεύθερη δεξιά του Μητσοτάκη;
- «Κανένα σπίτι στα χέρια Τραπεζίτη…»
Ότι πιο sic and cult ξεστόμισε η (πρώην) ανανεωτική αριστερά: σεισάχθεια χρεών. Τσουβαλιάζοντας στρατηγικούς κακοπληρωτές, ανθρώπους που νυχθημερόν εργάζονταν, μα αδυνατούσαν να ικανοποιήσουν τις δανειακές υποχρεώσεις τους μέχρι και κερδοσκόπους, ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχόταν να μην αφήσει κανένα διαβολικό τραπεζίτη να βάλει χέρι στη λαϊκή περιουσία. Όμως, τα κόκκινα δάνεια πωλήθηκαν σε funds του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης, ώστε να μπορέσουν οι τράπεζες να ξεφορτωθούν τα κόκκινα δάνεια από τα βιβλία τους, με αποτέλεσμα οι πολίτες να παραμένουν ακόμα πιο απροστάτευτοι απέναντι στα οικονομικά αρπακτικά. Τα δάνεια πωλήθηκαν κάτω από την αξία τους, και με τη σειρά τους ρίχνουν την εγχώρια τιμή της αγοράς ακινήτων. Η προστασία της πρώτης κατοικίας έχει πλέον περιοριστεί πάρα πολύ, ενώ έχει προχωρήσει και ο εκ-πλειστηριασμός σπιτιών ιδιωτών. Ναι αλλά με Μητσοτάκη θα μπαίνουν τα ΜΑΤ μέσα στα σπίτια μας, όπως στην Ιταλία και την Ισπανία…
- «Διατήρηση δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ…»
Έχει φτάσει να αποτελεί μια από τις πιο προβληματικές δημόσιες εταιρίες –βόμβες χρέους και το μάρμαρο θα κληθεί να το πληρώσει ο λαός, ο φορολογούμενος ο εργαζόμενος. Με τεράστιες τρύπες στα ταμεία του, όλο και περισσότερο διαφαίνεται η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ. Όμως, πριν το 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε να συζητήσει δεν ήθελε ένα τέτοιο ενδεχόμενο και ας ήταν η ΔΕΗ μια βραδυφλεγής βόμβα πάνω από τα κεφάλια μας. Η ΔΕΗ δεν βγήκε προς πώληση εν τέλει ενιαία, ούτε και «κόπηκε» σε κομμάτια εταιρειών με σκοπό να βγούνε όλες προς πώληση. Η κυβερνητική απόφαση για το σπάσιμο της ΔΕΗ είχε ληφθεί το 2013 με σκοπό την τόνωση των ταμείων της, όμως δεν προχώρησε λόγω των αντιδράσεων από σωματεία και οργανώσεις, φίλα προσκείμενα προς τον ΣΥΡΙΖΑ, αν όχι ελεγχόμενα από εκείνον, ενώ φτάσαμε στην πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά το 2014. Ταυτόχρονα στην αγορά παροχής ηλεκτρισμού προσήλθαν δεκάδες πιο δελεαστικές και συμφέρουσες ιδιωτικές εταιρίες παροχής ηλεκτρισμού με τη ΔΕΗ να υποχωρεί αισθητά στις προτιμήσεις πολλών ανθρώπων. Η εταιρεία καταρρέει από τα χρέη της τελευταίας τετραετίας και οι εργαζόμενοι αισθάνονται όμηροι. Σατανικό;
Eδώ λαμβάνει τέλος το πρώτο Top 4 Ψεμάτων –Αυταπατών του μεγαλύτερου πλανευτή πολιτικού, από εποχής Ιωάννη Κωλλέτη. Θα ακολουθήσει σε λίγες ημέρες το Μέρος Β’.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1999. Είναι τελειόφοιτος του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, με κατεύθυνση στην Ιστορία. Αρέσκεται στο να αποκωδικοποιεί την τρέχουσα επικαιρότητα μέσω της αρθρογραφίας.
