Του Αλέξανδρου Πανταζή,
Ανέκαθεν, ο Ελληνικός λαός ζούσε με την πεποίθηση ότι η Ελλάδα περιέχει μυθικά κοιτάσματα πετρελαίου, υδρογονανθράκων και φυσικού αερίου που είναι ανεκμετάλλευτα, και αν αξιοποιηθούν θα μπορούσαν, όχι μόνο, να καταστήσουν την χώρα μας ενεργειακά αυτόνομη αλλά και έναν ισχυρό εξαγωγέα ορυκτών πόρων. Επίσης, μέσα στα χρόνια της κρίσης επικράτησε η θεωρία, ότι θα μετέτρεπαν την Ελλάδα σε ένα ανεπτυγμένο κράτος που η οικονομική άνθηση και η ενεργειακή επάρκεια θα θεωρούνταν αυτονόητα.
Πράγματι, η Ελλάδα είναι μια χώρα η οποία διαθέτει πλούσιο φυσικό και ορυκτό περιβάλλον, αλλά η πραγματικότητα δεν είναι ακριβώς όπως παρουσιάζεται. Η αλήθεια είναι ότι το μέγεθος το κοιτασμάτων που διαθέτει η Ελλάδα δεν θα μπορούσαν να καλύψουν τις ενεργειακές της ανάγκες, και πόσο μάλλον τις εξαγωγικές της βλέψεις. Ως αναφορά τα οικονομικά οφέλη, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα τα καρπωθούν ορισμένες πετρελαϊκές εταιρίες οι οποίες θα έχουν τον πλήρη έλεγχο των εξορύξεων και τα κέρδη προς το δημόσιο τομέα θα είναι μηδαμινά. Ενδεικτικά, σύμφωνα με εκτιμήσεις, οι εξορύξεις στον πατραϊκό κόλπο θα αποφέρουν στο ελληνικό κράτος έσοδα της τάξεως των 200 εκατομμυρίων ευρώ ανά έτος, μια πρόβλεψη που κατά την γνώμη μου είναι πολύ αισιόδοξη και σίγουρα κανείς δεν μπορεί να την εγγυηθεί.
Τι ρισκάρουμε, όμως, με τις εξορύξεις; Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας μόνο κατά την περίοδο Ιανουάριος – Σεπτέμβριος 2018, τα έσοδα από τον τουρισμό στην περιοχή του Ιονίου και της Δυτικής Ελλάδας ξεπέρασαν τα 2 δις ευρώ, δεκαπλάσια δηλαδή από τις πολύ αισιόδοξες προβλέψεις εσόδων για το ελληνικό δημόσιο για τις εξορύξεις του στον Πατραϊκό. Έτσι, αν αναλογιστεί κανείς τουριστικές περιοχές οι οποίες φέρνουν σαφώς υψηλότερα εγχώρια έσοδα, όπως αυτή της Κρήτης, μια αξιοποίηση των κοιτασμάτων εκεί θα μπορούσε να ήταν καταστροφική για την πιο δυνατή βιομηχανία της Ελλάδας, τον τουρισμό.
Ακόμη, η διεθνής εμπειρία έχει επανειλημμένα αποδείξει ότι οι εξορύξεις συνοδεύονται πάντα από υποβάθμιση του περιβάλλοντος και αρκετές φορές από ατυχήματα, παρόλα τα υψηλά μέτρα πρόληψης. Τα 2 ατυχήματα στον κόλπο του Μεξικού, το Ixtoc I και το Deepwater Horizon, καθώς και αυτό στον περσικό κόλπο μπορούν να λειτουργήσουν ως ενδεικτικά παραδείγματα καταστροφής του περιβάλλοντος. Σημαντικό είναι το γεγονός ότι η υποβάθμιση του περιβάλλοντος είναι μια μη αναστρέψιμη διαδικασία, επομένως είναι εξαιρετικά επικίνδυνη.
Έτσι, απορίας άξιο είναι το πότε θα κατανοήσει ο ελληνικός λαός την αξία των θαλασσών και τον πραγματικών μας φυσικών πόρων. Χρειάζεται μια μεγάλη οικολογική καταστροφή για να κατανοήσει ότι διαθέτει ένα παγκόσμιο πλεονέκτημα που είναι αναντικατάστατο ώστε να καταλάβει τι έχασε αυτός και οι επόμενες γενιές; Άραγε αξίζει να εκμεταλλευτούμε τους υδρογονάνθρακες αλλά να ρισκάρουμε μια κοινωνική – οικονομική κρίση και την απώλεια του μεγάλου προτερήματός μας ως χώρα; Πραγματικά άβυσσος το μυαλό των Ελλήνων και της γυναίκας η καρδιά, όπως είχε ερμηνεύσει ο Στράτος Διονυσίου.
Κλείνοντας λοιπόν είναι προφανές ότι εξορυκτικές δραστηριότητες δεν μπορούν να συνυπάρξουν με τον τουρισμό και τα λεγόμενα γαλάζια και πράσινα επαγγέλματα. Στο πλαίσιο αυτό, πολλοί οργανισμοί, όπως η WWF και η Greenpeace κάνουν ορισμένες εκστρατείες προκειμένου να αποτρέψουν τις εξορύξεις στην Ελλάδα και μάλιστα πατώντας πάνω στο link μπορείς να τις βοηθήσεις σε αυτή τους την δράση.
Σοφό θα ήταν ως χώρα λοιπόν, να στραφούμε ως προς την αξιοποίηση των ανανεώσιμων φυσικών πόρων οι οποίοι, εκτός του ότι βρίσκονται σε αφθονία, μπορούν να συνυπάρξουν αρμονικά με την φύση, γιατί δεν κληρονομούμε τη γη από τους προγόνους μας, την δανειζόμαστε από τα παιδιά μας και για αυτό κρίνεται σκόπιμη η ορθολογική διαχείρισή της.
Είναι φοιτητής του τμήματος Μηχανικών Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος του Ελληνικού Μεσογειακού Πανεπιστημίου. Τα τελευταία χρόνια κατοικεί στον Νομό Χανίων λόγω της φοιτητικής του ιδιότητας, ενώ τα μαθητικά του χρόνια τα πέρασε στον δήμο Σπάτων-Αρτέμιδος. Κατά την διάρκεια της φοίτησής του έχει παρακολουθήσει αρκετά σεμινάρια και ημερίδες σχετικά με το αντικείμενο σπουδών του και έχει λάβει μέρος στην προσομοίωση της Βουλής των Ελλήνων (ΜΒΕ).
