Συνέντευξη στον Χρήστο Ζέρβα,
Ο Γιάννης Σαρίδης γεννήθηκε το 1966 στο Αιγάλεω Αττικής· έχει σπουδάσει στο Τμήμα Αγρονόμων – Τοπογράφων του ΕΜΠ, ενώ εργάζεται από το 1991 ως εργοδηγός εργοταξιάρχης μηχανικός σε τεχνικές εταιρείες. Το 2015 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής με την Ένωση Κεντρώων, πολιτικό κόμμα στο οποίο είχε ενταχθεί ήδη από το 2008.
Στις 30 Μαΐου ο Γιάννης Σαρίδης, μέσω επιστολής του στον Πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση, γνωστοποίησε την ανεξαρτητοποίηση του από Κοινοβουλευτική ομάδα της Ένωσης Κεντρώων. Ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ για την συμμετοχή του στην «Προοδευτική Συμμαχία», κάτι που φαινόταν πιθανό ήδη από καιρό, με την ψήφο εμπιστοσύνης υπέρ της κυβέρνησης που είχε δώσει.
Κατά τις εθνικές εκλογές της 7ης Ιουλίου θα είναι υποψήφιος στην περιφέρεια της Α’ Θεσσαλονίκης.
Στην παρούσα συνέντευξη στο OffLine Post μιλήσαμε με τον κ. Σαρίδη σχετικά με την απόφαση του να ενταχθεί στον ΣΥΡΙΖΑ, την Θεσσαλονίκη, την πολιτική επικαιρότητα και πολλά ακόμη ενδιαφέροντα.
- Πως αποτιμάτε το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών και των Αυτοδιοικητικών-Δημοτικών εκλογών; Πιστεύετε πως τα αποτελέσματα των επικείμενων βουλευτικών εκλογών μπορούν να είναι περισσότερο για τον ΣΥΡΙΖΑ;
Οι κάλπες των ευρωεκλογών περιείχαν πολλά και ξεκάθαρα πολιτικά μηνύματα, απευθυνόμενα προς πολλούς και διαφορετικούς αποδέκτες. Το σίγουρο είναι πως δεν μιλήσαμε για την Ευρώπη όσο θα έπρεπε, ούτε ψηφίσαμε με κριτήριο την ευρωπαϊκή πορεία της Χώρας μας.
Ως προς τον ΣΥΡΙΖΑ η προσωπική μου άποψη είναι πως η διαφορά των 9 μονάδων προέκυψε κυρίως ως αποτέλεσμα διαμαρτυρίας για το Σκοπιανό. Και μάλιστα όχι τόσο για την ίδια την συμφωνία των Πρεσπών, αλλά για τον τρόπο που αυτή πέρασε. Υπήρξε έντονη η αίσθηση και δημιουργήθηκε η πεποίθηση πως η λύση αυτή επιβλήθηκε στους Έλληνες, όπως επιβλήθηκαν και τα μνημόνια σ αυτόν τον τόπο. Και επειδή έχουν εξαντληθεί και η ανοχή και η αντοχή των πολιτών, όταν τους δόθηκε η ευκαιρία μπροστά στην κάλπη έστειλαν ένα ξεκάθαρο μήνυμα πως δεν θα υπολογίσουν το κόστος προκειμένου να απομακρύνουν όσους τους επιβάλλονται. Και αυτό το μήνυμα για περισσότερη δημοκρατία γνωρίζω πως ο ΣΥΡΙΖΑ το έλαβε. Ο επόμενος που θα προσπαθήσει να επιβάλλει κάτι στους Έλληνες παρά την θέληση τους θα αντιμετωπίσει πολύ σοβαρά προβλήματα.
Η Νέα Δημοκρατία από την άλλη παλεύει να καταλάβει γιατί την ψήφισε τόσος κόσμος. Ούτε η ίδια δεν το ξέρει αυτό. Σίγουρα δεν είναι επειδή έχει σοβαρό πρόγραμμα. Το πρόγραμμα της είναι ακοστολόγητο. Αυτό και μόνο τα λέει όλα. Όταν δεν έχεις καταλάβει, λοιπόν, το πως και το γιατί κέρδισες τέτοια διαφορά και γνωρίζεις ταυτόχρονα πως δεν ήταν εξαιτίας δικών σου ικανοτήτων ή πράξεων, τότε καλά κάνεις και φοβάσαι ότι είναι πολύ δύσκολο να το διατηρήσεις και εξαιτίας αυτού ακριβώς του φόβου αποφεύγεις κακοτοπιές (πχ debate).
- Τόσο στις Ευρωεκλογές όσο και στις αυτοδιοικητικές εκλογές σημειώθηκε πτώση του Σύριζα, ιδιαίτερα σε ομάδες ψηφοφόρων οι οποίες τον είχαν στηρίξει και αναδείξει σε Κυβέρνηση. Όντας λοιπόν έως τώρα σε ένα κόμμα της αντιπολίτευσης, τι πιστεύετε πως οδήγησε σε αυτή τη διαφοροποίηση;
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κοίταξε να… “φτιάξει το κόμμα”, όσο και αν το είχε ανάγκη από την στιγμή μάλιστα που μέσα σε λίγα μόλις χρόνια βρέθηκε από το 4% στο 40%, αλλά αντιθέτως αφοσιώθηκε στην διακυβέρνηση της Χώρας και με το πως θα μας βγάλει από τα μνημόνια. Αποτέλεσμα αυτής της απόφασης ήταν μεν να βγει η Χώρα από τα μνημόνια αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ να μείνει απροστάτευτος απέναντι στα fake news και τα επικοινωνιακά τρικ και την μην έχει καν τρόπο να επικοινωνήσει τα ευεργετικά αποτελέσματα αυτής της συλλογικής επιτυχίας των Ελλήνων στους ίδιους του τους ψηφοφόρους…
Όταν έχεις το θάρρος να ανοίξεις τόσα μέτωπα -μεταξύ αυτών και με τους ολιγάρχες των ΜΜΕ- λογικό είναι πως θα έχεις απώλειες. Το ζήτημα είναι ότι παρά αυτές τις απώλειες, ένα κυρίαρχο ποσοστό του εκλογικού σώματος αναγνώρισε δια της ψήφου των ευρωεκλογών τον ΣΥΡΙΖΑ ως τον κυρίαρχο πολιτικό εκφραστή της Κεντροαριστεράς. Με λίγα λόγια ο ΣΥΡΙΖΑ, όποια ευθύνη και να του αναθέσει ο ελληνικός λαός -είτε της διακυβέρνησης, είτε της αξιωματικής αντιπολίτευσης- θα έχει πολύ δύσκολη δουλειά να κάνει και σε πολλά επίπεδα. Δεν υπάρχει περιθώριο για τίποτε άλλο στην πορεία μας προς την έξοδο από τον εφιάλτη
- Είστε υποψήφιος στην περιοχή της Α’ Θεσσαλονίκης. Θα θέλαμε να μας μιλήσετε για τα σημαντικότερα ζητήματα που, κατά την άποψη σας, ταλανίζουν την συμπρωτεύουσα και τον τρόπο που εσείς σε ενδεχόμενη εκλογή σας θα προσπαθήσετε να τα αντιμετωπίσετε.
Κατά την διάρκεια της θητείας μου κατέθεσα 360 ερωτήσεις κοινοβουλευτικού ελέγχου. Όπως γνωρίζετε πολύ καλά τα ζητήματα της Θεσσαλονίκης είναι δεκάδες, διαφέρουν μεταξύ τους και δεν ομαδοποιούνται εύκολα. Για να τα παρακολουθεί κανείς χρειάζεται εξαιρετική οργάνωση, προγραμματισμένη εργασία και ικανούς αλλά και φιλότιμους συνεργάτες, όπως είχα την τύχη να έχω εγώ. Αλλά πρέπει επίσης, την ίδια ώρα που καταπιάνεται με τα προβλήματα της Θεσσαλονίκης να θυμάται πως οι λύσεις αυτών των προβλημάτων συνήθως βρίσκονται εκτός πόλης…
Θα σας απαντήσω όμως μεταφέροντας σας τον εισαγωγικό μονόλογο που κάποια παραλλαγή του χρησιμοποιούσα κάθε φορά που έμπαινα σε κάποιο γραφείο αρμόδιου, υπεύθυνου, επικεφαλής κλπ για να διαμαρτυρηθώ για κάτι ή να απαιτήσω κάτι στο όνομα της Θεσσαλονίκης. Μπαίνοντας λοιπόν τους έλεγα: «Υπουργέ μου, έρχομαι από την “ερωτική” Θεσσαλονίκη μας… Την πόλη με την μοναδική γέφυρα στην Χώρα που καταλήγει στο κενό. Επίσης -δεν ξέρω αν το ξέρετε- αλλά αυτές τις μέρες διεκδικούμε θέση στα παγκόσμια ρεκόρ κυνηγητού καθώς κλείνουμε τη μια δεκαετία πίσω από την άλλη ψάχνοντας να βρούμε το από που προέρχεται η περίφημη μπόχα του Θερμαϊκού, ενώ έχουμε ήδη το ρεκόρ του συντομότερου ανέκδοτου παγκοσμίως (μετρό) και ως συμπρωτεύουσα και πρωτεύουσα των Βαλκανίων έχουμε το προνόμιο να εξυπηρετούμαστε από τα “λεωφορεία του ΟΑΣΘ”, τα οποία τα μελετάνε οι επιστήμονες να μάθουν χρήσιμα πράγματα που θα μας βοηθήσουν να κατακτήσουμε το Διάστημα.»
Ήταν σαν να τους έλεγα: «Στην Θεσσαλονίκη από κούφια λόγια, ψεύτικες υποσχέσεις, φρου-φρου και αρώματα και “καταπληκτικές ιδέες” έχουμε χορτάσει. Ή πες μου την αλήθεια ή άστο να σηκωθώ να φύγω». Με λίγα λόγια τα προβλήματα της Θεσσαλονίκης για να λυθούν χρειάζονται -εκτός από χρήματα- και μια ισχυρή δόση ειλικρίνειας.
- Οι εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, προϊόν της Τουρκικής παραβατικότητας, συνεχώς κλιμακώνονται. Τόσο ο Αλέξης Τσίπρας όσο και ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκαναν λόγο για κυρώσεις σε περίπτωση που αυτή η παραβατική συμπεριφορά συνεχιστεί. Εσάς ποιά είναι η προσωπική σας άποψη όσον αφορά στο κατευνασμό των πνευμάτων και την επίλυση των ζητημάτων που συνεχώς ανακύπτουν με την γείτονα χώρα;
Δεν υπάρχει πλέον στην ατζέντα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής η λέξη “κατευνασμός”. Έχει αντικατασταθεί από την λέξη “αποτροπή”, που μέχρι πριν κάποια χρόνια την χρησιμοποιούσαμε αποκλειστικά για αναλύσεις σε στρατιωτικό επίπεδο. Αυτό άλλαξε επί πρωθυπουργίας Τσίπρα. Κανείς δεν πιστεύει πια πως η υποχωρητικότητα και η απραξία είναι σοβαρή εξωτερική πολιτική. Όπως και στην Εθνική Άμυνα πάντα γνωρίζαμε πως η ισχύς των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων είναι το μοναδικό πραγματικό θεμέλιο της Ειρήνης στην γειτονιά μας, έτσι τώρα και στην άσκηση της Εξωτερικής μας Πολιτικής επιδιώκουμε να κεφαλαιοποιήσουμε το κύρος της Χώρας, να το συγκεντρώσουμε απέναντι στην Τουρκία και να το προτάξουμε ως ασπίδα που εύκολα γίνεται σπαθί γύρω από την ενεργειακή ανεξαρτησία της Ευρώπης.
Η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια πήρε σοβαρές πρωτοβουλίες, χτίζοντας ισχυρές τριμερείς συμμαχίες στην Μεσόγειο με αποτέλεσμα η Τουρκία να υποχρεώνεται σήμερα να διαλέξει αν θα συνεχίσει στον δρόμο που οδηγεί στην διεθνή απομόνωση ή αν θα σεβαστεί -όπως ζητούν η Ελλάδα και η Κύπρος- το Διεθνές Δίκαιο αποσύροντας για παράδειγμα τα κατοχικά στρατεύματα από την Μεγαλόνησο.
Ένα πράγμα θέλω να τονίσω σχετικά με την τουρκική επιθετικότητα. Ο Τούρκος δεν πρόκειται να υποχωρήσει μπροστά στην αυτοδυναμία καμιάς κυβέρνησης. Ο Τούρκος τα μαζεύει και φεύγει όταν βλέπει το ΣΥΝΟΛΟ των Ελλήνων να τον περιμένουν με αποφασιστικότητα και θάρρος. Θυμηθείτε την κρίση του 1976 και το αποτέλεσμα μιας απλής δήλωσης του τότε αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Αντρέα Παπανδρέου: «Βυθίσατε το Χόρα». Πρέπει να μαθαίνουμε από την Ιστορία μας.
- Σε συνέντευξη του στο Star στις 16/6/2019 ο Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε πως, σε περίπτωση εκλογικής νίκης της ΝΔ, η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε προσλήψεις, εφόσον υπάρχει δημοσιονομική άνεση. Παράλληλα ο Αλέξης Τσίπρας, στην παρουσίαση του προγράμματος διακυβέρνησης του στο αίθριο του Μεγάρου μουσικής, δεσμεύτηκε για 500.000 προσλήψεις έως το 2023, χωρίς όμως να θέτει περιορισμούς αναφορικά με τη δυνατότητα του κράτους. Πιστεύετε πως δημοσιονομικά το κράτος μπορεί να αντέξει έναν τέτοιο αριθμό προσλήψεων;
Αυτό το «εφόσον υπάρχει δημοσιονομική άνεση» είναι το φύλλο συκής που φροντίζει να κρατήσει η Νέα Δημοκρατία για το μέλλον. Ξέρει ότι υπάρχει πιθανότητα αν εκλεγεί να βρεθεί στην δύσκολη θέση να μας εξηγήσει γιατί οι μόνες προσλήψεις που επιδίωξε ήταν αυτές των 1500 αστυνομικών και μόνο.
Η Νέα Δημοκρατία μας το λέει ήδη από τώρα, προεκλογικά, ότι σκοπεύει να διατηρήσει το “1 πρόσληψη για κάθε 5 αποχωρήσεις” και πως θέλει να ιδιωτικοποιήσει την Υγεία και την Παιδεία. Αυτά δεν είναι ζήτημα “δημοσιονομικής άνεσης”. Είναι θέμα πολιτικής βούλησης. Αν μια κυβέρνηση βάλει πρωταρχικό της στόχο να γίνουν προσλήψεις στην Υγεία και την Παιδεία, τότε είναι σίγουρο πως θα βρεθεί αυτός ο δημοσιονομικός χώρος. Αν όμως ο κύριος στόχος είναι η μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων, με κόστος μάλιστα την κατάργηση του Κοινωνικού Κράτους και την αντικατάστασης της κοινωνικής ασφάλισης από την ιδιωτική ασφάλιση, τότε… όχι μόνο δεν θα γίνουν προσλήψεις αλλά θα ισχύσει ο νόμος της ζούγκλας: καθένας μόνος του, όποιος έχει πληρώνει, όποιος όχι είναι άξιος της μοίρας του και να πάει να περιμένει έξω από την πόρτα κανενός φιλάνθρωπου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν μίλησε για 500.000 προσλήψεις αλλά για την δημιουργία 500.000 θέσεων εργασίας. Αυτός είναι ο στόχος του κοστολογημένου προγράμματος μας για το τέλος της τετραετίας. Να δημιουργήσουμε 500.000 θέσεις εργασίας. Και έχουμε την πολιτική βούληση να το πράξουμε.
- Ένας από τους βασικούς λόγους της αποχώρησης σας από την ΕΚ ήταν ουσιαστικά η διάσταση απόψεων που είχατε με τον αρχηγό του κόμματος. Εσείς, όμως, ήσασταν μέλος του κόμματος από το 2008 και υποθέτω πως οι απόψεις του Βασίλη Λεβέντη σας ήταν γνωστές. Εν τέλει λοιπόν γιατί δεν πήγατε εξαρχής σε ένα κόμμα που να είστε πιο κοντά ιδεολογικά;
Τελικά, όπως αποδεικνύει μέχρι και η ίδια η δική σας η ερώτηση, η Ένωση Κεντρώων δεν κατάφερε ποτέ να γίνει κάτι παραπάνω από το κόμμα του Βασίλη Λεβέντη. Δεν έγινε ποτέ συνέδριο, δεν φτιάχτηκαν ποτέ όργανα συζήτησης και διαλόγου και έμειναν όλα πάνω στον πρόεδρο. Όπως άλλωστε και τα χρήματα που υποτίθεται θα επέστρεφε η Ένωση Κεντρώων στον Έλληνα φορολογούμενο.
- Σε πρόσφατη συνέντευξη σας στην ΕΡΤ στις 30/5 εκτός των ιδεολογικών διαφορών σας μιλήσατε και για τη διάσταση λόγων και πράξεων που χαρακτηρίζει το Βασίλη Λεβέντη. Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως είναι ένα κόμμα το οποίο αφενός ιδεολογικά δεν ταυτίζεται με την ΕΚ (έστω στο επίπεδο του αυτοπροσδιορισμού), αφετέρου έμπρακτα έχουμε δει την διάσταση δηλώσεων και πράξεων (πχ δημοψήφισμα 2015 για έξοδο από ΕΕ) του Αλέξη Τσίπρα. Αυτά δεν υπήρξαν ανασταλτικοί παράγοντες όσο αναφορά την επιλογή σας;
Ο ΣΥΡΙΖΑ συναντήθηκε και με εμένα αλλά και με πολύ κόσμο όταν έκανε το ειλικρινές άνοιγμα του -με συγκεκριμένες προτάσεις- προς τον πολιτικό χώρο του Κέντρου, στον οποίο και παραμένω, δίνοντας την μάχη για περισσότερη Δημοκρατία στην Ελλάδα. Ως βουλευτής ψήφισα την Απλή Αναλογική και ως υποψήφιος βουλευτής δηλώνω πως θα συνεχίσω με συνέπεια να την υπερασπίζομαι, ειδικά τώρα που η Νέα Δημοκρατία επιδιώκει να την εξορίσει για άλλα 40 χρόνια.
Συναντηθήκαμε επίσης στους αγώνες να σωθεί ο προνοιακός χαρακτήρας του κοινωνικού κράτους και να επιτευχθεί η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος χωρίς κοινωνικούς αποκλεισμούς. Υπερψήφισα τον προϋπολογισμό που εφαρμόζεται αυτή την στιγμή και οδηγεί την Ελλάδα στα πρώτα της μεταμνημονιακά βήματα με σταθερότητα και ασφάλεια. Έχει μπει τάξη στην Οικονομία και αυτό έχω την αίσθηση πως το αναγνωρίζει η πλειοψηφία.
Όσον αφορά στην απόσταση λόγων και έργων… πείτε μου έναν πολιτικό μετά τον Περικλή που τα κατάφερε. Τελικά αυτό που έχει σημασία για μένα είναι το ποιος προσπαθεί να είναι συνεπής σε ένα κοινωνικόπολιτικό περιβάλλον που αλλάζει και μεταβάλλεται διαρκώς. Ο ΣΥΡΙΖΑ ακόμα και εκεί που τρώει τα μούτρα του, σηκώνεται, μαζεύει τις δυνάμεις του και ξαναπροσπαθεί έχοντας μάθει από τα λάθη του. Αντιθέτως η Νέα Δημοκρατία συνεχίζει να πιστεύει πως χωράνε να κρυφτούν ελέφαντες στις μαργαρίτες. Από τα δάνεια που χρωστάνε και την τροπολογία που ψήφισαν νύχτα για το ακαταδίωκτο των τραπεζών μέχρι και την στάση τους στο Σκοπιανό και τις προθέσεις τους για τα εργασιακά η τακτική τους είναι ίδια: άλλα λόγια να αγαπιόμαστε και αν έρθει η ώρα ξέρουμε τί να κάνουμε. Το χουμε ξανακάνει…
- Τέλος, θα θέλαμε να μας πείτε με ποιους τρόπους η νέα γενιά μπορεί να ενεργοποιηθεί περισσότερο πολιτικά και κοινωνικά.
Για πρώτη φορά στην ιστορία της Ελλάδας, σε αυτές τις εκλογές θα κληθούν στην κάλπη οι 17άρηδες. Ήμουν από εκείνους τους βουλευτές που υπερψήφισαν τον σχετικό νόμο και το βασικό μου επιχείρημα τότε αποτελεί και την συμβουλή μου προς τους νέους σήμερα. «Ως ελεύθεροι άνθρωποι με ελεύθερη βούληση πρέπει να αναλάβετε την ευθύνη να διαχειριστείτε την ελευθερία σας. Και αυτό μόνο μέσω της Δημοκρατίας μπορείτε να το πετύχετε. Ενισχύστε την Δημοκρατία συμμετέχοντας, χωρίς να γυρνάτε το κεφάλι στις δυσκολίες και στα δυσάρεστα. Αλλιώς θα βρεθούν άλλοι να κανονίζουν τις τύχες σας».
Το μέγεθος των ευθυνών που κληρονομούμε στη σημερινή νεολαία μπορεί να συγκριθεί μόνο με το μέγεθος των προβλημάτων που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν… Για παράδειγμα, κάποτε μιλάγαμε για την τρύπα του όζοντος και την αποτροπή του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής και σήμερα -μέσα σε λίγα μόλις χρόνια- μιλάμε πια για την αντιμετώπιση των συνεπειών της μη αναστρέψιμης κλιματικής καταστροφής.
Σας ευχαριστούμε θερμά για την παραχώρηση της συνέντευξης!
