Του Σαράντη Κοιλανίτη,
1712: Γεννιέται στην Γενεύη της Ελβετίας ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ, φιλόσοφος, συγγραφέας, δάσκαλος μουσικής και συνθέτης. Ίσως από τους σημαντικότερους διανοητές στην ιστορία. Η συμβολή του στην πολιτικοκοινωνική φιλοσοφία και την οντολογία υπό το πλαίσιο του Διαφωτισμού έχει καταλυτική σημασία. Στο ταξίδι του στο Παρίσι το 1742 γνωρίζει τον Ντιντερό και κάποια χρόνια αργότερα αναλαμβάνει να γράψει όλα τα άρθρα σχετικά με την μουσική στην «Εγκυκλοπαίδεια». Κατά την διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης, την οποία επηρέασε ιδεολογικά, αποτελεί επιφανές μέλος της ριζοσπαστικής Λέσχης των Ιακωβίνων. Πνευματική του παρακαταθήκη αποτελούν μεταξύ των άλλων η συμβολή του στην θεωρία του κοινωνικού συμβολαίου, η κριτική του στον Τόμας Χομπς για την φύση του ανθρώπου με την οποία συνδέεται και η ντεϊστική του θρησκευτική πίστη, η προσοσιαλιστική του πολιτική σκέψη, οι καινοτομίες του πάνω σε θέματα της εκπαιδευτικής διαδικασίας και η συμβολή του στον προρομαντισμό και το γραμματειακό είδος της αυτοβιογραφίας.
1914: Ο Γκαβρίλο Πρίντσιπ, Σεβροβόσνιος εθνικιστής τραυματίζει θανάσιμα τον διάδοχο του θρόνου της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας, Αρχιδούκα Φραγκίσκο Φερδινάνδο και τη σύζυγό του, Σοφία, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής τους στο Σαράγιεβο. Ο Πρίντσιπ άνηκε σε μία ομάδα τα 6 άτομα της οποίας ήταν μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης του Μαύρου Χεριού. Οι δράστες επεδίωκαν την απόσπαση των δύο νότιων σλαβικών επαρχιών της Αυστροουγγαρίας με απώτερο σκοπό την ένωση με το σερβικό κράτος. Η δολοφονία αυτή είχε σημαντικό αντίκτυπο στην παγκόσμια Ιστορία, καθότι υπήρξε η αφορμή για την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
1919: Υπογράφεται στο Παρίσι η Συνθήκη των Βερσαλλιών, η οποία τερμάτιζε τον πόλεμο μεταξύ των δυνάμεων της Αντάντ και της Γερμανικής Αυτοκρατορίας. Η συνθήκη υπεγράφη ως συνέχεια της ανακωχής της 11ης Νοεμβρίου του 1918 και υπήρξε προϊόν των διαπραγματεύσεων που ακολούθησαν κατά τη Σύνοδο Ειρήνης του Παρισιού. Στις διαπραγματεύσεις δεν έλαβε μέρος γερμανική αντιπροσωπεία, ενώ παράλληλα οι εσωτερικές συγκρούσεις στο στρατόπεδο των νικητών, οδήγησαν πρακτικά στη διαμόρφωση των όρων της Συνθήκης σχεδόν αποκλειστικά από τις ΗΠΑ, τη Βρετανική Αυτοκρατορία και τη Γαλλία. Οι όροι της συνθήκης υπήρξαν ιδιαίτερα επαχθείς για τη Γερμανική Αυτοκρατορία, η οποία έχασε πολύτιμα και ιστορικά της εδάφη, αναγκάστηκε να πληρώσει τεράστια ποσά στις συμμαχικές χώρες ως πολεμικές επανορθώσεις και υποχρεώθηκε να αναγνωρίσει την ενοχή της και των υπολοίπων Κεντρικών Δυνάμεων για το ξέσπασμα του πολέμου. Η αυστηρότητα των όρων οδήγησε βραχυπρόθεσμα τη γερμανική οικονομία σε κατάρρευση, ενώ μακροπρόθεσμα υπήρξε μία από τις βασικές αιτίες της ανόδου του εθνικοσοσιαλισμού στη γερμανική εξουσία, γεγονός που οδήγησε άμεσα στον καταστροφικότερο του πρώτου, Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Γεννημένος το 1997 και μεγαλωμένος στη Θεσσαλονίκη, απόφοιτος Γενικού Λυκείου και φοιτητής στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ. Διετέλεσε αρχισυντάκτης της κατηγορίας της Ιστορίας και υποδιευθυντής του OffLine Post. Φέρει ιδιαίτερη ακαδημαϊκή προτίμηση στη στρατιωτική ιστορία.
