Του Σαράντη Κοιλανίτη,
168 π.Χ.: Μάχη της Πύδνας. Λαμβάνει χώρα η τελευταία σύγκρουση του Τρίτου Μακεδονικού Πολέμου. Ρωμαίοι και Μακεδόνες συγκρούονται σε ένα πεδίο μάχης μεταξύ λόφων και θάλασσας στην Πιερία. Οι Μακεδόνες του βασιλιά Περσέα αριθμούσαν 39.000 πεζούς (φαλαγγίτες και ψιλοί) και 4.000 ιππείς. Απέναντί τους βρισκόταν ο ύπατος Λεύκιος Αιμίλιος Παύλος με 23.800 λεγεωνάριους, 9.600 άντρες με ελαφρύ εξοπλισμό, 4.200 ιππείς και 22 ελέφαντες. Οι Μακεδόνες επιτέθηκαν πρώτοι και ανάγκασαν τους Ρωμαίους να υποχωρήσουν προς τους λόφους. Οι δεύτεροι ανασυντάχθηκαν και με αντεπίθεση διέσπασαν τη συνοχή των φαλαγγών του Περσέα. Οι ευκίνητοι σχηματισμοί των λεγεωνάριων στη συνέχεια αποδεκάτισαν τους Μακεδόνες, οι οποίο στηρίζονταν στη συνοχή της παραταγμένης φάλαγγας. Οι ελληνικές απώλειες ήταν πολλαπλάσιες των ρωμαϊκών και η μεγάλη αυτή ήττα είχε ως αποτέλεσμα την υποταγή της Μακεδονίας στη Ρώμη.
1941: Ξεκινάει η γερμανική εισβολή στη Σοβιετική Ένωση κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η επιχείρηση Μπαρμπαρόσα, η οποία έλαβε το όνομα του σταυροφόρου Γερμανού βασιλιά του Μεσαιώνα, υπήρξε η μεγαλύτερη ενιαία χερσαία στρατιωτική επιχείρηση, καθότι οι Γερμανοί συγκέντρωσαν μια δύναμη 3.700.000 αντρών, 3.580 αρμάτων μάχης, 7.184 πυροβόλων, 2.830 αεροσκαφών και 750.000 περίπου αλόγων για πολλαπλές χρήσεις. Στην εκστρατεία συμμετείχαν επίσης και Ιταλοί, Ρουμάνοι, Ούγγροι, Φινλανδοί, Ισπανοί, Κροάτες, Βούλγαροι και Σλοβάκοι. Οι Γερμανοί παραβίασαν το Σύμφωνο μη-επίθεσης Μολότοφ-Ρίμπεντροπ που είχαν συνάψει το 1939 με την ΕΣΣΔ, υπηρετώντας την εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία, η οποία ήθελε την επέκταση των Γερμανών προς την ανατολή, για την εις βάρος των Σλάβων, που θεωρούνταν κατώτεροι, απόκτηση του «ζωτικού χώρου» (lebensraum), στον οποίο θα ανατρεφόταν μελλοντικά η Αρία Φυλή. Οι δυνάμεις του Άξονα χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες στρατιών. Η Ομάδα Στρατιών «Βορράς» είχε ως Αντικειμενικό Σκοπό την κατάληψη του Λενινγκράντ (Αγία Πετρούπολη), η Ομάδα Στρατιών Κέντρο, η οποία ήταν και η μεγαλύτερη σε μέγεθος, την κατάληψη της Μόσχας και η Ομάδα Στρατιών «Νότος» την κατάληψη του Σταλινγκράντ και στη συνέχεια την επέκταση προς τον Καύκασο για τη διασφάλιση των εκεί πετρελαιοπηγών. Οι σοβιετικές δυνάμεις πιάστηκαν απροετοίμαστες και υπέστησαν αρχικά γρήγορες και απανωτές ήττες σε όλο το μέτωπο 2.900 χιλιομέτρων που σχηματίστηκε. Η Σοβιετική Ένωση απώλεσε έναν τεράστιο αριθμό στρατιωτών της, οι οποίοι είτε σκοτώθηκαν, είτε αιχμαλωτίστηκαν. Μπόρεσε, ωστόσο να αναπληρώσει τους αριθμούς αυτούς, καθώς διέθετε μεγάλο αριθμό εφεδρειών. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με τη φθορά των επιτιθέμενων και τον ρωσικό χειμώνα, σταμάτησε τη γερμανική προέλαση στο τέλος του έτους, λίγο πριν τη Μόσχα και η επιχείρηση Μπαρμπαρόσα έδωσε τη θέση της στις επόμενες κινήσεις των αντιπάλων του Ανατολικού Μετώπου.
Γεννημένος το 1997 και μεγαλωμένος στη Θεσσαλονίκη, απόφοιτος Γενικού Λυκείου και φοιτητής στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ. Διετέλεσε αρχισυντάκτης της κατηγορίας της Ιστορίας και υποδιευθυντής του OffLine Post. Φέρει ιδιαίτερη ακαδημαϊκή προτίμηση στη στρατιωτική ιστορία.
