Της Ρένας Δανατζή,
Σχεδόν 17 χρόνια μετά την αυτόβουλη παράδοσή του στην αστυνομία, ο Δημήτρης Κουφοντίνας συνεχίζει να απασχολεί και να προβληματίζει την Ελληνική κοινωνία. Ο ψυχρός δολοφόνος της 17 Νοέμβρη, κουβαλώντας 13 νεκρούς στις πλάτες του, ανέλαβε την πολιτική ευθύνη για τη δράση της οργάνωση και δέχτηκε την κρίση του δικαστηρίου.
Σήμερα, διεκδικεί μία ακόμα άδεια από τις φυλακές έχοντας πλάι του μία από τις πιο ικανές δικηγόρους, τη Γιάννα Κούρτοβικ. Ο Κουφοντίνας έχει δηλώσει πολλές φορές αμετανόητος για τις πράξεις του, καθώς σύμφωνα με τον ίδιο, όλες, πλην των παράπλευρων απωλειών, αποτέλεσαν μέρος του αγώνα κατά της διαφθοράς.
Η χορήγηση των αδειών του, αν και είναι αδικαιολόγητες σύμφωνα με πολλούς, του παραχωρούνται νόμιμα, αφού δεν υπάρχει νόμος που προβλέπει εξαιρέσεις για τους τρομοκράτες ή τους εξαναγκάζει σε εγκλεισμό φυλακών τύπου Γ. Το θέμα, όμως, που απασχολεί την κοινή γνώμη είναι το αν ο Κουφοντίνας μπορεί να γίνει επικίνδυνος παίρνοντας άδεια, ή το αν είναι ηθικό να χορηγείται άδεια σε έναν δολοφόνο, ο οποίος μάλιστα δηλώνει αμετανόητος για τις πράξεις του.
Αν και η ηθική κινείται σε πολύ λεπτές γραμμές, θεωρώ πως το βασικότερο πρόβλημα, που μάλλον αρκετοί αγνοούν, είναι ότι η φυλακή δεν φαίνεται να άλλαξε τον Κουφοντίνα. Αν τα χρόνια του εγκλεισμού του λειτούργησαν ως εξομολογητήριο ή μέρος περισυλλογής, ώστε να δει τα λάθη του κατάματα και να αναθεωρήσει, ίσως παραδεχόταν τις εγκληματικές του πράξεις, πρώτα απ’ όλα στον εαυτό του και έπειτα στους Έλληνες.
Όχι πως μία δήλωση μετάνοιας θα έφερνε πίσω όλους όσους έχασαν τη ζωή τους, ή θα απάλυνε τις πληγές των οικείων, όμως θα μπορούσαμε ως κοινωνία να πούμε πως ακολουθώντας πιστά τη δημοκρατία, καταφέραμε κάτι. Θεωρώ, πως όλοι έχουν δικαίωμα στη δεύτερη ευκαιρία και ο Κουφοντίνας είχε αυτή την ευκαιρία απλόχερα.
Δικάστηκε για όλα του τα εγκλήματα και τις παραβάσεις και του αποδόθηκε η αντίστοιχη ποινή. Ούτε περισσότερο, ούτε λιγότερο. Επίσης, η δικαιοσύνη του χορηγεί τις άδειες που δικαιούται χωρίς καμία προκατάληψη ή παράβαση του νόμου. Το ζήτημα είναι αν ο Κουφοντίνας μπορεί να δεχτεί αυτή την ευκαιρία. Όπως όλα δείχνουν, το “πιστόλι” της 17 Νοέμβρη κλότσησε επιδεικτικά την ευκαιρία του, μπαίνοντας πίσω από το τεράστιο εγώ του.
Δυστυχώς, η δημοκρατία δεν κάνει θαύματα και μερικοί άνθρωποι, μάλλον, είναι άξιοι των πράξεών τους.
