Συνέντευξη στον Ραφαήλ Μπελενιώτη,
Ο Μωυσής Ελισάφ είναι ο πρώτος Εβραίος δήμαρχος στην Ελλάδα και ένας από τους λίγους στην Ευρώπη. «Σε μια μικρή επαρχία της χώρας μας, οι πολίτες των Ιωαννίνων με εξέλεξαν δήμαρχο, κλείνοντας τα αυτιά τους στις σειρήνες» σημειώνει ο ίδιος. Με μια αξιοζήλευτη και πλούσια καριέρα στην ακαδημαϊκή Ιατρική, με μια μεγάλη ενασχόληση στην τοπική αυτοδιοίκηση ο καθηγητής – δήμαρχος των Ιωαννίνων «έκοψε το νήμα» τη δεύτερη Κυριακή των δημοτικών εκλογών, κερδίζοντας τη πρωτιά και την νίκη, διαψεύδοντας όλα τα στοιχήματα.
Δέχθηκε να μιλήσει στο OffLine Post για μια σειρά ζητημάτων, όπως το τι σημαίνει ο ιδιαίτερος συμβολισμός τη εκλογής του απέναντι στον «υπόκωφο αντισημιτισμό» που υπάρχει διάχυτος, μέχρι τις εξωστρεφείς πολιτικές βλέψεις της παράταξης για το μέλλον των Ιωαννίνων, αλλά και για τα φλέγοντα προβλήματα της φοιτητικής κοινότητας και των δημοτών της πόλης.
- Αρχικά θα ήθελα να μου μιλήσετε για τις πρώτες ημέρες που αποφασίσατε, πριν χρόνια, να κατέλθετε στον εκλογικό αγώνα της τοπικής αυτοδιοίκησης και να ασχοληθείτε ενεργά με τη πολιτική. Πότε κατήλθε ο συνδυασμός «Γιάννενα Νέα Εποχή» πρώτη φορά στις εκλογές και πως βιώσατε εσείς εκείνη την πρωταρχική εμπειρία;
Έχω ασχοληθεί πολλά χρόνια με την τοπική αυτοδιοίκηση. Υπήρξα υποψήφιος δήμαρχος για πολλές τετραετίες τα προηγούμενα χρόνια, ήμουν δημοτικός σύμβουλος στην αντιπολίτευση το 2006-2010, ήμουν πρώτος εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος το 2011-2014 με τη συμπολίτευση αυτή τη φορά και διετέλεσα και πρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου και του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου, στο αντίστοιχο χρονικό διάστημα. Είχα μια μεγάλη διαδρομή στα δρώμενα της τοπικής αυτοδιοίκησης στη πόλη των Ιωαννίνων, το όνομα μου ακούστηκε πολλές φορές ώστε να είμαι υποψήφιος δήμαρχος, ωστόσο εγώ δεν είχαν λάβει ακόμα αυτήν την απόφαση κυρίως εξαιτίας των ανειλημμένων επαγγελματικών μου υποχρεώσεων ως καθηγητής της Ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, μια καριέρα η οποία εξελισσόταν και δεν ήθελα να αφήσω εκκρεμότητες. Θεώρησα ότι φέτος ήταν η εποχή εκείνη που μπορούσα να διαβώ τον «Ρουβίκωνα» και να κατέλθω σαν υποψήφιος δήμαρχος και επειδή τα υπάρχοντα σχήματα όπως είχαν διαμορφωθεί στην πόλη των Ιωαννίνων δεν εξέφραζαν τη δυνατότητα για μια πραγματική αλλαγή σε αυτήν την πόλη, τόσο εγώ όσο και στενοί συνεργάτες μου επιλέξαμε να δημιουργήσουμε μια νέα δημοτική παράταξη, ακηδεμόνευτη, μακριά από κομματικά κι επιχειρηματικά συμφέροντα, και κομματικά επιτελεία. Μέσα σε ένα σύντομο διάστημα δημιουργήσαμε το όνομα της παράταξης (σ.σ. «Γιάννενα Νέα Εποχή»), δημιουργήσαμε θεματικές και ομάδες επιτροπών από πολύ ικανούς συμπολίτες, που ουσιαστικά ήταν και υποψήφιοι και επεξεργάστηκαν και ανεξάρτητα τις προγραμματικές θέσεις μας, τις οποίες τμηματικά παρουσιάσαμε θέτοντας το σύνολο των θέσεων σε διαβούλευση με τους πολίτες και φορείς της περιοχής. Καταφέραμε έπειτα να περάσουμε στον δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών που ήταν και το στοίχημα και, από ότι φαίνεται κόντρα σε όλες τις προβλέψεις, κόψαμε πρώτοι το νήμα τη δεύτερη Κυριακή των δημοτικών εκλογών.
- Είστε ο πρώτος Εβραίος δήμαρχος της χώρας. Η εκλογή σας είχε γίνει κεντρικό θέμα σε πολλά εγχώρια αλλά και διεθνή μέσα. Πολλά από αυτά έδωσαν έμφαση και έδειξαν ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το γεγονός πως είστε ο πρώτος Εβραίος δήμαρχος στην Ελλάδα.
Ναι και φαντάζομαι ένας από τους λίγους σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Αυτό προκάλεσε ένα διεθνές ενδιαφέρον σε μια δύσκολη εποχή στην Ευρώπη όπου βλέπουμε συνέχεια να εμφανίζονται τα φαντάσματα του παρελθόντος, όπου η ξενοφοβία, η μισαλλοδοξία, ο ρατσισμός και ο αντισημιτισμός αρχίζουν και παίρνουν πολλές φορές εφιαλτικές διαστάσεις. Οπότε αντιλαμβάνεστε πως έχει ιδιαίτερη σημασία ότι σε μια μικρή επαρχία της χώρας μας, στην πόλη των Ιωαννίνων, όπου υπάρχει ένας υπόκωφος – διάχυτος αντισημιτισμός, όπως τον έχω ονομάσει, οι πολίτες των Ιωαννίνων με επέλεξαν ως δήμαρχο της πόλης, κλείνοντας τα αφτιά τους στις σειρήνες. Οι πολίτες με επέλεξαν αξιολογώντας με ως πρόσωπο, αλλά και τη συνολική παρουσία μου στη πόλη, στην οποία καταθέτω τον βίο ενός ενεργού επιστήμονα που σαράντα χρόνια αναλώθηκε στον γενέθλιο τόπο, καταθέτοντας επίσης την παρουσία μου ως ενεργού πολίτη με πολλαπλές δραστηριότητες όλα αυτά τα χρόνια και καταθέτοντας επίσης σαν «Γιάννενα Νέα Εποχή» σε επίπεδο παράταξης την προγραμματική πρόταση μας, το ύφος και το ήθος που είχαμε κατά την διάρκεια αυτής της μακρόχρονης προεκλογικής μάχης. Νομίζω ότι ο κόσμος με εξέλεξε για αυτό που είμαι, για αυτό που είμαστε ως παράταξη και όχι από τα επί μέρους χαρακτηριστικά ή τις ιδιαιτερότητες, όπως είναι οι θρησκευτικές ή οι φυλετικές.
“Η Ελλάδα κατά την γνώμη μου χαρακτηρίζεται από έναν υπόκωφο αντισημιτισμό που είναι διάχυτος”.
- Κάνατε λόγω για «υπόκωφο αντισημιτισμό». Τον Φεβρουάριο του 2018, τα Γιάννενα «αδελφοποιήθηκαν» με την Ισραηλιτική πόλη Kiryat. Τι σηματοδότησε η εν λόγω κίνηση και εξέλιξη για εσάς, πως σκοπεύετε να την εκμεταλλευτείτε ως δημοτική αρχή και πως απαντάτε στις φωνές εκείνες που αντέδρασαν λέγοντας ότι τα Ιωάννινα «σφιχταγκαλιάζονται» με τον «παγκόσμιο τρομοκράτη», το Ισραήλ χάρη «ψευδοακαδημαϊκών» και «οικονομικών Σιωνιστικών συμφερόντων»;
Κοιτάξτε, τέτοιου τύπου δηλώσεις ενισχύουν ακόμη περισσότερο αυτήν την μεγάλη δημοσιότητα που δόθηκε στην εκλογή μου. Θέλω να σας πω κάτι. Η Ελλάδα κατά την γνώμη μου χαρακτηρίζεται από έναν υπόκωφο αντισημιτισμό που είναι διάχυτος. Κάποιες έρευνες που υπάρχουν από Διεθνείς Οργανισμούς βγάζουν την πατρίδα μας σε πολύ ψηλά ποσοστά ενός αντισημιτισμού, ο οποίος είναι φραστικός περισσότερο, διαχέεται με αυτά που αναφέρατε και εσείς προηγουμένως σε Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας και πολλές φορές φτάνει μέχρι και σε βεβηλώσεις μνημείων που είναι αρκετά συχνές. Διαφοροποιείται βέβαια στο θέμα της βίας, δεν είναι βίαιος ο αντισημιτισμός στη χώρα μας. Παράδειγμα, έχω αντιδιαστείλει πολλές φορές την Ελλάδα με τη Γαλλία. Τα ποσοστά αντισημιτικών στερεοτύπων είναι πολύ διαφορετικά, αν είναι 70% στην Ελλάδα, στη Γαλλία είναι 35%, όμως είναι πολύ δύσκολο να κυκλοφορήσει κάποιος Εβραίος στη Γαλλία, στις συνοικίες του Παρισιού με το Εβραϊκό κιπά, κάτι το οποίο δεν συμβαίνει στην Ελλάδα. Υπάρχει λοιπόν αυτή η διαφορά που οφείλουμε να ομολογήσουμε. Στην Ελλάδα κυριαρχούν στερεότυπα κυρίως συνωμοσιολογικά. Να πω όμως και κάτι άλλο, ο αντισημιτισμός είναι ένα περίεργο και πολύπλοκο, διαχρονικό φαινόμενο και διαπερνάει οριζόντια το πολιτικό φάσμα και βρίσκεται πολωμένο στα άκρα του. Δηλαδή υπάρχει ο επικίνδυνος αντισημιτισμός της άκρας δεξιάς, ο οποίος είναι και φυλετικός αντισημιτισμός, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει. Επίσης υπάρχει η παραδοσιακή εβραιοφοβία που διαχέεται σε ορισμένους ακραίους κύκλους των εκκλησιών και υπάρχει και αυτό που αναφέρατε εσείς προηγουμένως, ένας πιο μοντέρνος αντισημιτισμός που προέρχεται από την άκρα αριστερά και η οποία σκόπιμα και βολικά μεταφέρει την εύλογη κριτική προς την πολιτική του κράτους του Ισραήλ απέναντι στους Παλαιστίνιους προς τον “αντισιωνισμό” για να καλυφθεί ένας δύσκολα υποκρυπτόμενος αντισημιτισμός. Πρόκειται περί κάποιων ακραίων περιθωριακών ομάδων. Διάβασα και εγώ κάποια σχόλια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε άρθρα που εγκωμίαζαν την εκλογή μου, σχόλια τα οποία καταφέρονταν εναντίον μου, σχετικά με τις απόψεις μου για το Παλαιστινιακό ζήτημα και το Ισραήλ. Στερούνται σοβαρότητας αυτά τα δημοσιεύματα και δεν νομίζω ότι μπορούν να βρουν απήχηση στους πολίτες. Εκείνο όμως που χαρακτηρίζει την πατρίδα και είναι κάτι το οποίο πρέπει να προσέξουμε, ιδιαίτερα για την νέα γενιά, είναι η κυριαρχία αρνητικών στερεοτύπων για τους Εβραίους: «έχουν λεφτά», «κουμαντάρουν τον κόσμο» ή δημοσιεύματα συνωμοσιών και όλα αυτά.
“Υπάρχει ένας πιο μοντέρνος αντισημιτισμός που προέρχεται από την άκρα αριστερά και η οποία σκόπιμα και βολικά μεταφέρει την εύλογη κριτική προς την πολιτική του κράτους του Ισραήλ απέναντι στους Παλαιστίνιους προς τον “αντισιωνισμό” για να καλυφθεί ένας δύσκολα υποκρυπτόμενος αντισημιτισμός. Πρόκειται περί κάποιων ακραίων περιθωριακών ομάδων”.
- Πείτε μας δύο λόγια για την Ισραηλιτική κοινότητα Ιωαννίνων, της οποίας είστε και πρόεδρος. Περιγράψτε μας τις δράσεις σας και τις απαρχές της παρουσίας της κοινότητας στην πόλη των Ιωαννίνων.
Στην Ισραηλιτική κοινότητα είμαι πρόεδρος τα τελευταία είκοσι χρόνια. Είναι μια κοινότητα μικρή σήμερα, με λιγότερα από πενήντα μέλη. Ωστόσο έχει μια πολύ σημαντική παράδοση και η προσπάθεια μας είναι να διατηρήσουμε ζωντανή αυτή τη παράδοση, τα μνημεία αυτής της παράδοσης που είναι μια σημαντική συναγωγή και ένα πολύπαθο εβραϊκό νεκροταφείο. Η εβραϊκή κοινότητα των Ιωαννίνων υπήρξε δια μέσω των αιώνων, η πρωτεύουσα και κέντρο του λεγόμενου Ρωμανιώτικου, δηλαδή του ελληνόφωνου Εβραϊσμού. Στην Ελλάδα υπήρχαν λίγες ελληνόφωνες κοινότητες με κύριο εκπρόσωπο τη κοινότητα των Ιωαννίνων και άλλες μικρότερες που πλέον δεν υπάρχουν όπως της Άρτας, της Πρέβεζας και των Χανίων. Οι πιο κύριες κοινότητες ήταν οι Ισπανόφωνες στην Θεσσαλονίκη και συνεχίζει να είναι ακμάζουσα κοινότητα παρά την όλη καταστροφή. Βλέπουμε λοιπόν ότι τα Γιάννενα είναι ένα ξεχωριστό κομμάτι της ιστορίας του ελληνικού εβραϊσμού και επειδή η γλώσσα είναι ο πιο σημαντικός μηχανισμός αφομοίωσης, οι κοινότητες Ιωαννίνων βρέθηκαν σε καλύτερη μοίρα καθώς μπόρεσαν να συνυπάρξουν ομαλά δια μέσω των αιώνων. Τα Γιάννενα έχουν ομαλά τα δείγματα αυτής της συνύπαρξης και της πολυπολιτισμικής παράδοσης, μπορούμε να το κατανοήσουμε αυτό μέσω των μνημείων της πόλης. Μια μεγάλη προσπάθεια την οποία οφείλουμε να καταβάλουμε είναι να αναδείξουμε ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά αυτής της συνύπαρξης και πραγματικά να δώσουμε το αποτύπωμα αυτής της πόλης έτσι ώστε να τη μετατρέψουμε από μια επαρχιακή πόλη σε ένα κέντρο στην ευρύτερη περιοχή, σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη.
Μια μεγάλη προσπάθεια την οποία οφείλουμε να καταβάλουμε είναι να αναδείξουμε ακριβώς αυτά τα χαρακτηριστικά αυτής της συνύπαρξης και πραγματικά να δώσουμε το αποτύπωμα αυτής της πόλης έτσι ώστε να τη μετατρέψουμε από μια επαρχιακή πόλη σε ένα κέντρο στην ευρύτερη περιοχή, σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή πόλη.
- Μιας και προέρχεστε από τον ακαδημαϊκό χώρο και πιο συγκεκριμένα από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, σίγουρα θα γνωρίζετε από πρώτο χέρι τις ανάγκες του Πανεπιστημίου, τις ελλείψεις και τα προβλήματα των φοιτητών όπως η μετακίνηση. Ως Δημοτική Αρχή πως σκοπεύετε να κινηθείτε σχετικά με τα αιτήματα της φοιτητικής κοινότητας, αλλά και πως θα κινηθεί συνολικά η πολιτική του Δήμου απέναντι στο Πανεπιστήμιο;
Όπως συζητήθηκε η Εβραϊκή μου ταυτότητα θα έπρεπε να συζητηθεί και το γεγονός ότι προέρχομαι από τον χώρο του Πανεπιστημίου. Μάλιστα έχω την αίσθηση ότι έχει υποτονιστεί το γεγονός πως αν δεν είμαι ο πρώτος, είμαι από τους ελάχιστους καθηγητές του Πανεπιστημίου που εκλέγομαι δήμαρχος. Αυτό είναι κάτι το οποίο για εμένα έχει πολύ μεγάλη σημασία. Υπάρχουν πολλοί καθηγητές του Πανεπιστημίου που είναι δημοτικοί σύμβουλοι και ένας από τους συνυποψήφιους μου είναι ο καθηγητής μετεωρολογίας του Πανεπιστημίου. Η πανεπιστημιακή κοινότητα αρχίζει και βρίσκεται πιο ενεργά μέσα στη ζωή της πόλης. Αυτό είναι ένα από τα ζητούμενα της πόλης και ένα από τα ζητούμενα στο Πανεπιστήμιο. Ενώ ζούνε οι δύο χώροι, η πόλη και το πανεπιστήμιο, δίπλα – δίπλα εντούτοις δεν είναι επαρκής η συνάφεια του πανεπιστημίου με τη ζωή της πόλης. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια κινητικότητα ως προς αυτό το σημείο και εμείς θα προσπαθήσουμε να την εντείνουμε και με την διπλή μου πια ιδιότητα, ώστε να ενσωματώσουμε το πανεπιστήμιο στη ζωή της πόλης. Να πάψουν να είναι δύο χώροι ξεχωριστοί. Αυτό θα έχει αμοιβαίο όφελος επομένως είναι κάτι το οποίο έχει για εμάς άμεση προτεραιότητα και ήταν από τις βασικές αρχές ενός δωδεκάλογου που είχαμε παρουσιάσει τον Οκτώβριο που κάναμε και τη πρώτη παρουσία μας ως παράταξη. Φυσικά υπάρχουν πολλά υπαρκτά προβλήματα. Κατά την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου είχαμε μιλήσει με τον πρόεδρο του αστικού ΚΤΕΛ, με τον οποίο εξετάσαμε διάφορους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να βελτιώσουμε την μετακίνηση των φοιτητών προς το Πανεπιστήμιο. Δεύτερο σημαντικό πρόβλημα είναι το θέμα της στέγασης των φοιτητών. Δεν υπάρχουν αρκετές εστίες, τα διαμερίσματα πλέον δεν επαρκούν, τα οικονομικά δεδομένα των φοιτητών είναι περιορισμένα επομένως είναι ένα οξυμένο πρόβλημα. Έχει δοθεί μια πρώτη λύση, πριν από κάποιους μήνες το δημοτικό συμβούλιο είχε αποφασίσει να επιχορηγήσει ένα ποσό έτσι ώστε να εξασφαλιστεί οικονομικά η διαμονή των φοιτητών. Θα δούμε το πρόβλημα, θα συνεργαστούμε με τις πρυτανικές αρχές, τους εκπροσώπους των φοιτητών και με τους ιδιοκτήτες και τους ξενοδόχους για να βρούμε την καλύτερη δυνατή λύση σε κάθε περίπτωση.
“Έχω μιλήσει με τη πρέσβη του Ισραήλ στην Ελλάδα την κυρία Ιρίτ – Μπέν Αμπά, η οποία έχει βοηθήσει πολύ στην εμβάθυνση των σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες και θα προσπαθήσουμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για τη δική μας περιοχή…”
- Μένοντας στην ενότητα του Πανεπιστημίου, θα ήθελα να σας ρωτήσω σχετικά με τη διασύνδεση του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων με τα ακαδημαϊκά ιδρύματα του Ισραήλ. Είναι λίγα τα ελληνικά πανεπιστήμια, τα οποία συνεργάζονται με ανάλογα ιδρύματα του Ισραήλ και έχουν προγράμματα ανταλλαγής φοιτητών. Θα υποστηρίξετε διαθέτοντας πόρους στο πανεπιστήμιο ώστε να αρχίσει να πραγματοποιεί προγράμματα ανταλλαγής φοιτητών με το Ισραήλ;
Κοιτάξτε γενικότερα πρέπει να το κάνουμε αυτό, βρισκόμαστε όντως πολύ πίσω. Χρειάζεται να γίνουν πολύ περισσότερα πράγματα και να απλοποιήσουμε τη διαδικασία. Στο πλαίσιο μιας προσπάθειας προγραμματισμένης εξωστρέφειας της πόλης, οφείλουμε να εκμεταλλευτούμε όλες τις δυνατότητες που υπάρχουν. Η αδελφοποίηση αποτελεί μια από αυτές τις δυνατότητες. Πρέπει πραγματικά να εμβαθύνουμε αυτές τις σχέσεις και να μην μείνουμε μόνο στις υπάρχουσες αδελφοποιήσεις, έχω ήδη προτάσεις από μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις, τις οποίες θα προσπαθήσω να εκμεταλλευτώ προς αυτή τη κατεύθυνση. Αλλά να μην γίνουν οι αδελφοποιήσεις ευκαιρία μόνο για ταξίδια αναψυχής αλλά να είναι σε βάθος, όπως ανταλλαγές ακαδημαϊκές, πολιτιστικές, επιστημονικές. Μέσα από αυτό το πλαίσιο φτάνουμε και στα προγράμματα Erasmus, για τα οποία έχω μιλήσει με τη πρέσβειρα του Ισραήλ στην Ελλάδα την κα. Ιρίτ – Μπέν Αμπά, η οποία έχει βοηθήσει πολύ στην εμβάθυνση των σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες και θα προσπαθήσουμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για τη δική μας περιοχή.
- Μια τελευταία ερώτηση, πλέον ως νεοεκλεγείς δήμαρχος έχετε μια γεμάτη τετραετία μπροστά σας. Υπάρχουν άλλα σχέδια για την μετέπειτα πορεία σας στην πολιτική; Σκέφτεστε στο μέλλον να ασχοληθείτε με τη κεντρική πολιτική σκηνή;
Ποτέ μην λες ποτέ, γιατί καμιά φορά διαψεύδονται τέτοιες κατηγορηματικές δηλώσεις, παρόλα αυτά έχω πει κάτι, που σκοπεύω να το τηρήσω: για εμένα αρκεί μια τετραετία. Δεν σκοπεύω να γίνω επαγγελματίας δήμαρχος ή πολιτικός άλλης κοπής. Με ενδιαφέρει αυτή τη τετραετία να δουλέψω όσο το δυνατόν περισσότερο, να εμπνεύσω, να οργανώσω, να συνεργαστώ, για να αφήσω ένα αποτύπωμα σε αυτήν την πόλη, να αφήσω ένα χνάρι κουβαλώντας αυτές τις εμπειρίες που απέκτησα στη ζωή μου. Φεύγοντας μετά από τα τέσσερα χρόνια θέλω ένας συμπολίτης μου να πει «κάτι έκανε αυτός ο άνθρωπος!», να αφήσω ένα όνομα όπως συμβαίνει με την επιστημονική μου δραστηριότητα. Αυτή είναι και η μοναδική φιλοδοξία μου. Δεν σκοπεύω να συνεχίσω αυτήν την αέναη πολιτική πορεία και όταν έχεις ξεκαθαρίσει με τον εαυτό σου δεν σε ορίζει το πολιτικό κόστος. Όταν ξέρεις ότι θα το κάνεις και θα αφήσεις κάτι και δε σκέφτεσαι την επανεκλογή σου μπορείς να κάνεις τομές και ρήξεις ώστε να μπορέσουν να αλλάξουν αντιλήψεις και νοοτροπίες, να απαλλαγούμε από το πελατειακό σύστημα διακυβέρνησης, να αποκαταστήσουμε την κλονισμένη εμπιστοσύνη των πολιτών στη τοπική αυτοδιοίκηση. Αν θες να τα κάνεις πράξη αυτά δεν μπορείς να έχεις στο μυαλό σου, την αέναη παρουσία σου στα πολιτικά δρώμενα. Σε αυτή τη τετραετία, Θεού θέλοντος και με τη βοήθεια όλων, θα αφήσουμε ένα έργο σε αυτήν την πόλη, εμένα θα μου είναι αρκετό.
“Φεύγοντας μετά από τα τέσσερα χρόνια θέλω ένας συμπολίτης μου να πει «κάτι έκανε αυτός ο άνθρωπος!», να αφήσω ένα όνομα, όπως συμβαίνει με την επιστημονική μου δραστηριότητα. Αυτή είναι και η μοναδική φιλοδοξία μου. Δεν σκοπεύω να συνεχίσω αυτήν την αέναη πολιτική πορεία και όταν το έχεις ξεκαθαρίσει αυτό με τον εαυτό σου, δεν σε ορίζει το πολιτικό κόστος”.
Σας ευχαριστούμε θερμά για τη παραχώρηση της συνέντευξης.
