Του Θεοχάρη Χατζημανώλη,
1215: Εκδίδεται η Μάγκνα κάρτα (Magna Carta Libertatum [Μεγάλος Χάρτης των Ελευθεριών]) ο πρώτος καταστατικός χάρτης δικαιωμάτων, τον οποίο αποδίδει στον λαό του ο βασιλιάς της Αγγλίας Ιωάννης ο Ακτήμων. Έμεινε στην ιστορία ως η πρώτη διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου και ως το προοίμιο του κράτους Δικαίου. Όταν ο Ιωάννης επέβαλε βαριά φορολογία στους αριστοκράτες, τους κληρικούς και την μεσόκοπη εμπορική τάξη των πόλεων προκλήθηκε γενική δυσαρέσκεια. Η ανώτατη εκκλησιαστική ιεραρχία, οι φεουδάρχες και οι αστοί ενώθηκαν εναντίον του αναγκάζοντας τον βασιλιά, προκειμένου να αποφύγει μία γενικευμένη εμφύλια σύρραξη, να συμφωνήσει στον περιορισμό της απεριόριστης εξουσίας του και τον κάποιον έλεγχο της τουλάχιστον σε θέματα φορολογίας και αυθαίρετης εκδίκασης υποθέσεων αλλά και να διασφαλίσει την διάκριση της εξουσίας του με αυτή των φεουδαρχών.
1389: Μάχη του Κοσσυφοπεδίου (Κοσόβου). Μία από τις σημαντικότερες μάχες μεταξύ της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και του βασιλείου της Σερβίας του Μοράβα. Οι Οθωμανοί (περ. 27.000-40.000 άντρες) υπό τον Σουλτάνο Μουράτ Α’ συγκρούονται με τους Σέρβους και Βόσνιους (περ. 15.000-30.000 άντρες) που οδηγούνταν από τον πρίγκηπα Λάζαρο Χρεμπελιάνοβιτς στο πεδίο του Κότσυφα, λίγο πιο μακριά από την Πρίστινα. Αν και οι Οθωμανοί κατατροπώνουν τους Σέρβους, πρέπει να γίνει λόγος για πύρρεια νίκη των πρώτων. Στην μάχη χάνουν τη ζωή τους τόσο ο Οθωμανός σουλτάνος, όσο και ο πρίγκηπας των Σέρβων. Οι νεκροί είναι τόσο πολλοί που η σκηνή καθίσταται δυστοπική για τους στρατιώτες, ακόμα και από τους νικητές Οθωμανούς ελάχιστοι απομένουν ζωντανοί. Η προοδευτική κατάληψη των Βαλκανίων από τους Οθωμανούς ανακόπτεται πρόσκαιρα. Η μάχη είναι πρελούδιο της επικείμενης υποταγής των εναπομεινάντων σερβικών βασιλείων στην Οθωμανική αυτοκρατορία και έχει σημαντική παράδοση στην εθνική ιστορία της Σερβίας.
1977: Οι πρώτες εκλογές της ισπανικής μεταπολίτευσης. Μετά την κατάρρευση του δικτατορικού καθεστώτος του Φρανθίσκο Φράνκο το 1975 ξεκινάει η πορεία αποκατάστασης του δημοκρατικού πολιτεύματος η οποία συμβατικά ολοκληρώνεται το 1978 με την θέσπιση του ισπανικού συντάγματος. Στις εκλογές του Ιουνίου του 1977 αναδεικνύεται σώμα με το πληρεξούσιο της εκπόνησης δημοκρατικού συντάγματος, πρωτοβουλία της κυβέρνησης του Αδόλφου Σουάρεθ, η οποία είχε εισέλθει σε μία μεθοδική προσπάθεια αποκατάστασης του φιλελεύθερου κοινοβουλευτισμού στην χώρα. Η συντακτική βουλή που προκύπτει, απαρτίζεται κατά 34,44% από την Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου και κατά 29,32% από το Ισπανικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα.
Γεννήθηκε στο Λιτόχωρο Πιερίας το 1999. Είναι φοιτητής του τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από τον Οκτώβριο του 2017. Στα ενδιαφέροντα και τις δράσεις που αναπτύσσει συμπεριλαμβάνονται θεματικές ενότητες πολιτικής, ιστορίας, φιλοσοφίας, κοινωνιολογίας, οικονομίας και κριτικής της τέχνης. Συμμετέχει σε πολιτικές προσομοιώσεις, επιστημονικά συνέδρια και ημερίδες και ασχολείται από την παιδική του ηλικία με το θέατρο. Γνωρίζει αγγλικά και ιταλικά. Στο OffLine Post γράφει ιστορικά θέματα.
