Του Παναγιώτη- Ευστάθιου Παπαδόπουλου,
Το 2019 όπως αποδείχθηκε από το αποτέλεσμα των δύο εκλογικών αναμετρήσεων είναι ένα πολιτικά κρίσιμο έτος για την χώρα μας. Τα αποτελέσματα των διπλών αυτών εκλογικών αναμετρήσεων δεν οδήγησαν μόνο στην εκλογή συνδυασμών για τις περιφέρειες και τους δήμους. Οδήγησαν και στην εκλογή των αντιπροσώπων της χώρας μας στην Ε.Ε. Αυτό όμως που είναι ίσως και το σημαντικότερο πολιτικό στοιχείο είναι η διαφορά μεταξύ των ποσοστών που έλαβαν τα δύο πρώτα κόμματα, μία διαφορά που στην ουσία όπως όλα δείχνουν θα οδηγήσει τους Έλληνες πολίτες για τρίτη φορά στην κάλπη μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.
Αρκετό καιρό πριν την διεξαγωγή των εκλογών όλες σχεδόν οι δημοσκοπήσεις στη χώρα μας έδεναν πρωτιά στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό όμως που κανένας ίσως δεν περίμενε είναι η διαφορά με την οποία το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα καταλάμβανε τη πρώτη θέση. Θα μπορούσαμε να εξηγήσουμε αυτή τη στάση των ψηφοφόρων στην κάλπη απέναντι στο κυβερνών κόμμα ως εξής:
Ένα από τα βασικά σημεία πτώσης του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές είναι το θέμα της ονομασίας της γείτονας χώρας. Η πλειοψηφία του ελληνικού λαού ήταν και είναι ενάντια σε οποιαδήποτε συμφωνία που θα αναγράφει το όνομα Μακεδονία . Η απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει τη συμφωνία των Πρεσπών αγνοώντας τις αντιδράσεις του λαού όχι μόνο μείωσε τα ποσοστά της (κυρίως σε όλες τις περιοχές της Μακεδονίας) αλλά στην ουσία έδωσε μία εξαιρετική “πάσα ” στο κόμμα της Νέας Δημοκρατίας προκειμένου να μην ασχοληθεί με το ζήτημα καθώς πλέον η συμφωνία έχει υπογραφεί και από τα δύο εμπλεκόμενα μέρη.
Επιπρόσθετα μπορεί ο Έλληνας να μην ξέχασε τα μνημόνια των κυβερνήσεων Ν.Δ-ΠΑΣΟΚ αλλά δεν ξέχασε και τις κραυγές του Αλέξη Τσίπρα το 2015 όταν υποσχόταν μειώσεις φόρων και κατάργηση όλων των μνημονίων με ένα μόνο νομοσχέδιο. Ο λαός πίστεψε σε μία αριστερά που θα τον βοηθούσε. Αντί αυτού είδε στην εξουσία μία αριστερά να κυβερνάει με κόμμα της δεξιάς και να εφαρμόζει ακόμα πιο σκληρές πολιτικές από αυτές των μνημονίων.
Βέβαια αυτές οι εκλογές αλλά και οι εθνικές που θα γίνουν σε λιγότερο από ένα μήνα στη χώρα μας φαίνεται να έχουν ένα βασικό χαρακτηριστικό . Πολλά από τα κόμματα επιδιώκουν να εντάξουν στα ψηφοδέλτια τους νέα άτομα όχι μόνο ηλικιακά αλλά και άτομα που δεν έχουν ασχοληθεί με την πολιτική στο παρελθόν. Το πιο σημαντικό όμως που θα πρέπει ίσως να λάβουν υπόψιν τους όλοι όσοι διεκδίκησαν αλλά και θα διεκδικήσουν την ψήφο του ελληνικού λαού είναι το ζήτημα της αποχής.
Ο λαός με τη ψήφο του (τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια) ή με την αποχή από τις κάλπες επιλέγει να στείλει κάποια μηνύματα. Μέσω της εκλογικής διαδικασίας είναι ίσως ο μοναδικός τρόπος προκειμένου να τιμωρήσει μία κυβέρνηση αν δεν συμφωνεί με τις πολιτικές που ακολουθεί και τις αποφάσεις που παίρνει. Και αυτό δεν συμβαίνει μόνο στα μεγάλα κόμματα. Είδαμε πως πολλά κόμματα εξαφανίστηκαν εντελώς από τον πολιτικό χάρτη την επομένη των εκλογών και άλλα μείωσαν τόσο πολύ τα ποσοστά τους που τώρα αναζητούν νέες συνεργασίες προκειμένου να μη φθαρούν και άλλο.
Συμπερασματικά λοιπόν βλέπουμε ότι ο λαός συνεχώς αναζητά κάτι το καινούργιο που θα τον οδηγήσει σε λύσεις στα προβλήματα του. Το κατά πόσον ή όχι ένα κόμμα ή μία κυβέρνηση ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις των πολιτών φαίνεται κατά κύριο λόγο την ώρα της κάλπης. Και σε αυτές τις εκλογές λοιπόν ο ελληνικός λαός έδωσε το μήνυμα της αλλαγής. Αλλαγή τόσο σε πρόσωπα όσο και σε ιδέες. Ωστόσο ο τελικός απολογισμός θα είναι αυτός που θα κρίνει εν τέλει με θετικό ή αρνητικό τρόπο τις αποφάσεις μίας διακυβέρνησης.
Απόφοιτος του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα από το ίδιο τμήμα σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Νεάπολις-Πάφου στην Παγκόσμια Πολιτική Οικονομία με ειδίκευση στη Διεθνή Επιχειρηματικότητα. Ανάμεσα στα ενδιαφέροντα του για μελέτη συγκαταλέγονται θέματα αμερικανικής πολιτικής, περιφερειακής ανάπτυξης καθώς και ζητήματα πολιτικής οικονομίας και κοινωνίας. Έχει συμμετάσχει σε προσομοιώσεις και έχει παρακολουθήσει πολλά επιστημονικά συνέδρια. Εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα και συγκεκριμένα στον τουριστικό κλάδο.
