Του Θοδωρή Μεσημέρη,
Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή στο Συντηρητικό Κόμμα της Μεγάλης Βρετανίας μπορεί να συνειδητοποιήσει κανείς ότι υπήρξαν στιγμές που το κόμμα ήταν στα πρόθυρα μιας πλήρους παρακμής έως ότου η πτώση αποτρεπόταν από την αναδιοργάνωση. Ωστόσο αυτά τα τελευταία χρόνια δεν διαπιστώθηκαν στιγμές ανάκαμψης με τα σοβαρά λάθη που γίνονταν και ειδικά με τη χείριστη διαχείριση του Brexit που οδήγησε σε παραίτηση δύο πρωθυπουργών. Πολλοί αναρωτιούνται αν αυτά τα σφάλματα θα είναι θανατηφόρα για ένα από τα επικρατέστερα κόμματα στη σύγχρονη ιστορία της Αγγλίας.
Όπως είναι γνωστό, το 2016 παραιτήθηκε ο David Cameron διότι, ως φιλοευρωπαίος, κατάλαβε ότι ο βρετανικός λαός δεν τασσόταν υπέρ της παραμονής στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Έτσι τον διαδέχθηκε η Theresa May, της οποίας ο πρωταρχικός στόχος ήταν η έξοδος από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ολοκληρωτική ήττα σε όλο το εγχείρημα της ήταν όταν το Βρετανικό Κοινοβούλιο καταψήφισε την πρόταση της για το Brexit, με αποτέλεσμα η May να υποστεί ταπείνωση και να αναστείλει τα σχέδιά της για την έξοδο.
Εφόσον δεν επετεύχθη το Brexit, ήταν προφανές ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα συμμετείχε κανονικά στις Ευρωεκλογές, που θα αποτελούσαν σημάδι της λαϊκής ετυμηγορίας.
Παράλληλα ένα νέο λαϊκιστικό ευρωσκεπτικιστικό κόμμα αναδύθηκε στις αρχές του 2019 που αποτελούσε πλέον δοκιμασία για τους συντηρητικούς, το “Brexit Party”, του οποίου ο ηγέτης -μάλιστα- πίεσε το 2013 τον David Cameron να δεσμευτεί στην προχώρηση για δημοψήφισμα περί παραμονής ή μη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το οποίο και έγινε το 2016.
Πράγματι, αυτό επαληθεύτηκε στις ευρωεκλογές που οι συντηρητικοί υπέστησαν ήττα, πέφτοντας όχι στη δεύτερη θέση άλλα στη πέμπτη με πρωτιά του κόμματος του Brexit. Για τα αποτελέσματα των εκλογών μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για το εξής: Το 2016 ο βρετανικός λαός υποστήριξε την έξοδο από την ΕΕ και μ’ αυτό το κριτήριο εξέλεξαν και τα κόμματα. Με γνώμονα αυτό είναι βέβαιο ότι το Συντηρητικό Κόμμα δε θα είχε την πρωτιά, οπότε η έκβαση των αποτελεσμάτων δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Έτσι λοιπόν, στις 24 Μαΐου η Theresa May δήλωσε ότι θα παραιτηθεί από την ηγεσία της και άρα από την πρωθυπουργία.
Μέχρι την εκλογή του νέου προέδρου των Τόρις είναι προφανές ότι το ζήτημα του Brexit θα βρίσκεται σε εκκρεμότητα. Επιπλέον, έχει τεθεί προθεσμία έως την 31η Οκτωβρίου του ‘19 για να γίνει μια συμφωνία, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η έξοδος από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι προφανές ότι ο Nigel Farage, ο ηγέτης του κόμματος του Brexit, θα προσπαθήσει να επισπεύσει τις διαδικασίες χωρίς να του υπάγεται η αρμοδιότητα αυτή. Και πράγματι, παρατηρώντας ότι κατείχε την πρωτιά στις ευρωεκλογές αυτό προσπαθεί να κάνει, λησμονώντας φυσικά ότι οι εκλογές δεν ήταν εθνικές. Επιπλέον, η πολιτική του απορρίπτει συμφωνία για το Brexit οπότε και οι προθεσμίες γι’ αυτόν είναι ανύπαρκτες. Όλα εξαρτώνται πλέον από την αποχώρηση από τη ένωση. Αν στεφθεί από επιτυχία το Συντηρητικό Κόμμα θα ανακάμψει. Αν γίνει το αντίθετο, τότε θα γίνει αυτό που έγινε και στην Ιταλία και που θα γίνει πολύ πιθανώς και στη Γαλλία, η άνοδος και η εδραίωση του ευρωσκεπτικισμού και εθνικιστικών δυνάμεων.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κατερίνη, Πιερίας το 1998. Φοίτησε ένα χρόνο στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ και πλέον, σπουδάζει στη Νομική του ΑΠΘ. Ενδιαφέροντά του εντοπίζονται στο Διεθνές και στο Ποινικό Δίκαιο. Μιλάει άπταιστα αγγλικά, ισπανικά και ρώσικα, ενώ έχει βασικές γνώσεις γερμανικών, πορτογαλικών και γαλλικών.
