Της Σοφίας- Ζωής Παράσχου,
Αν μου έλεγες πριν από ένα μήνα πως θα έπρεπε να πάω εφορευτική ή γραμματεία σε εκλογές, θα σου έλεγα: “ένα χαρτί γιατρού δρόμος από την απελευθέρωση απ’ τα καθήκοντα μου”. Θα έκανα τα πάντα να το αποφύγω, γιατί να κουραστώ άραγε; Κάποια λύση θα έβρισκε ο αντιπρόσωπος, δική του αρμοδιότητα είναι.
Σήμερα μουτζώνω τον εαυτό μου.
Σήμερα αναθεωρώ, γιατί, έχοντας επιτελέσει πλέον γραμματεία σε μια από τις πιο δύσκολες στη διαδικασία εκλογές (3κάλπες λόγω του ενιαίου τμήματος) αντιλαμβάνομαι τη σημασία του να είσαι εντάξει με το καθήκον σου.
Αναθεωρώ γιατί, έχοντας κλείσει 26 ώρες άυπνη (5 το πρωί με 7 το πρωί της επομένης μέρας), με 1 άτομο εφορευτική επιτροπή από τους 8 συνολικά που είχαν κληθεί να έρθουν, τακτικούς και αναπληρωματικούς, χωρίς καμία πρόβλεψη για φαγητό και νερό από τον Δήμο, χωρίς καμία βοήθεια από αντιπροσώπους παρά μόνο από ένα παιδί 20 χρονών που, βλέποντας την κατάσταση, μας λυπήθηκε και έμεινε να βοηθήσει χωρίς καμία υποχρέωση, με ανθρώπους που χωρίς κανένα ίχνος κατανόησης για τον κόπο μας, έβριζαν και γκρίνιαζαν που “έχασαν ώρα από το μεσημεριανό καφεδάκι τους περιμένοντας στην ουρά να ψηφίσουν επειδή 3 άτομα δεν μπορούμε με ταχύτητα φωτός να εξυπηρετήσουμε 460 άτομα” άλλωστε “είναι Χίτλερ όποιος προωθεί στην ουρά ηλικιωμένους που δεν μπορούσαν να περιμένουν 50 ώρες”, χωρίς καμία βοήθεια στην καταμέτρηση και καταγραφή στα πρακτικά (εις τριπλούν και για τις 3 εκλογές), χωρίς κανένα έλεος στις απαιτήσεις (ναι, δεν έπαιρνες βεβαίωση αν δεν έφερνες τα ψηφοδέλτια σε 3 ξεχωριστούς σάκους και όχι σε έναν στις 8 το πρώι στην Ευελπίδων, έτοιμος να καταρρεύσεις), αντιλαμβάνομαι πόσο εκτός τόπου και χρόνου θα ήμουν αν είχα την άποψη “και να μην πάω, τί έγινε μώρε; Ας τα βγάλουν πέρα”.
Και όσοι την έχετε και αποφεύγετε καθήκοντα έτσι, αναθεωρήστε. Αναθεωρήστε άμεσα. Είστε πολίτες με δικαιώματα και υποχρεώσεις.
Και οι υποχρεώσεις, δεν χαρακτηρίζονται πάντα από ανταμοιβή. Πολίτης δεν σημαίνει «συμμετέχω στην ανάδειξη των αντιπροσώπων μου αν και εφόσον πληρωθώ» αλλά σημαίνει «συμμετέχω και βοηθώ γιατί εγώ διαμορφώνω την κοινωνία μου, γιατί είναι στη φύση μου, στη φύση της κοινωνικής ζωής η συμμετοχή σε εκλογικές διαδικασίες και με την ψήφο και με την διευκόλυνση τους. Και, ναι, είναι στενόχωρο να βλέπεις ανθρώπους με ψεύτικα χαρτιά, με δήθεν δικαιολογίες ή με αδικαιολόγητη πλήρη απουσία από αυτό που εκλήθησαν να κάνουν, έτσι “για τη βαρεμάρα”.
Γιατί αυτό που έζησα σήμερα και χθες, ούσα στα πρόθυρα της κατάρρευσης και με πυρετό τις τελευταίες μέρες -κάτι που δεν με εμπόδισε από το να πάω και να επιτελέσω τα καθήκοντα που είχα απέναντι στον αντιπρόσωπο ως γραμματέας του, είναι κάτι πέρα από κάθε φαντασία και πέρα από κάθε όριο σεβασμού και αξιοπρέπειας.
Για να μην πηγαίνει η ψήφος στα σκουπίδια, για να στηρίξω το σύστημα που επικρατεί και να το τηρώ, για να είμαι πολίτης, για να δείχνω σεβασμό στους συμπολίτες μου… Για όλα αυτά και ακόμα περισσότερα…
Εις το επανίδειν και ελπίζω όχι εις το επαναλαμβάνειν.
Γεννηθείσα το 1999. Είναι φοιτήτρια Νομικής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Από πολύ μικρή ηλικία, ξεκίνησε να ασχολείται με διάφορες δραστηριότητες, εκ των οποίων ξεχώρισε τα debate και την αρθρογραφία. Συμμετέχει ενεργά σε μοντέλα προσομοιώσεων, ενώ ήταν αρχισυντάκτρια και αρθρογραφούσε τακτικά στην εφημερίδα του σχολείου της. Ιδιαίτερα πεδία ενδιαφέροντός της αποτελούν η Μέση Ανατολή και τα κοινωνικά ζητήματα.
